DWMED

Breadcrumbs

wysycenie cząstkowe hemoglobiny w zależności od ciśnienia cząstkowego tlenu.

Krzywa wiązania tlenu przedstawia wysycenie cząstkowe hemoglobiny w zależności od ciśnienia cząstkowego tlenu.

Wysyceniem cząstkowym nazywa się stosunek liczby miejsc zawierających związany tlen do całkowitej liczby miejsc zdolnych do wiązania tlenu w cząsteczkach hemoglobiny.
Na wiązanie tlenu przez hemoglobinę wpływają różne czynniki, m.in. stężenie 2,3bisfosfoglicerynianu (2,3BPG) w erytrocytach.
Na wykresie przedstawiono dwie krzywe wiązania tlenu:
czarna krzywa przedstawia dane uzyskane z użyciem ludzkiej hemoglobiny oczyszczonej (wyizolowanej z erytrocytów)

czerwona krzywa przedstawia dane uzyskane z użyciem ludzkiej hemoglobiny znajdującej się w erytrocytach.


Na osi X zaznaczono typowe wartości ciśnienia cząstkowego tlenu występujące w płucach oraz w tkankach innych narządów organizmu.

wysycenie cząstkowe hemoglobiny w zależności od ciśnienia cząstkowego tlenu.

1. Oceń, czy poniższe stwierdzenia dotyczące wiązania tlenu przez hemoglobinę są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli stwierdzenie jest prawdziwe, albo F jeśli jest fałszywe.

wysycenie cząstkowe hemoglobiny w zależności od ciśnienia cząstkowego tlenu.

2. Wiązanie 2,3BPG z hemoglobiną płodową jest znacznie słabsze niż z hemoglobiną dorosłego człowieka. U ciężarnych kobiet stężenie 2,3BPG w erytrocytach jest o 30% wyższe niż u kobiet niebędących w ciąży.

Uzupełnij poniższe zdanie tak, aby w poprawny sposób przedstawiało wpływ 2,3BPG na wiązanie tlenu przez hemoglobinę. W każdym nawiasie podkreśl właściwe określenie.


Podwyższone stężenie2,3BPG w erytrocytach ciężarnych kobiet jest przyczyną (obniżonego / podwyższonego) powinowactwa hemoglobiny matki do tlenu, co (ułatwia / utrudnia) dyfuzję tlenu z części macicznej łożyska do części płodowej łożyska.

 

 

3. Podaj przykład funkcji pełnionej przez hemoglobinę w erytrocytach, innej niż transportowanie tlenu.


Układ oddechowy człowieka - budowa histologiczna

Układ oddechowy człowieka tworzą drogi oddechowe oraz płuca. Tchawica (rysunek A) stanowi odcinek dolnych dróg oddechowych. Pierścienie obecne w ścianie tchawicy mają kształt podkowiasty.
U owadów tlen do komórek ciała jest dostarczany przez układ tchawkowy. Tchawki (rysunek B) stanowią kanały powietrzne, których ścianę tworzy nabłonek będący przedłużeniem epidermy pokrywającej ciało owada. Ten nabłonek wytwarza pokrytą woskami kutykularną wyściółkę tchawki, w której można wyróżnić takie same warstwy jak w kutykuli tworzącej szkielet zewnętrzny owada. Na przekroju tchawki widoczne pierścieniowe zgrubienia kutykuli.

 

Układ oddechowy człowieka – budowa histologiczna

1. Podaj nazwę białka stanowiącego główny składnik pierścieni tchawicy człowieka oraz nazwę polisacharydu stanowiącego główny składnik zgrubień kutykuli w tchawkach owadów.

Białko stanowiące główny składnik pierścieni tchawicy człowieka:

Polisacharyd stanowiący główny składnik zgrubień kutykuli w tchawkach owadów:

2. Uzupełnij poniższe zdanie tak, aby zawierało informacje prawdziwe dotyczące budowy tchawicy człowieka. W każdym nawiasie podkreśl właściwe określenie.

Tchawica człowieka rozpoczyna się bezpośrednio za (gardłem / krtanią), a na dolnym końcu dzieli się na (oskrzela główne / oskrzeliki).

 

3. Dokończ zdanie. Zaznacz właściwą odpowiedź spośród podanych. W celu wzrokowej oceny w czasie rzeczywistym wyglądu błony śluzowej tchawicy wykonuje się

A. spirometrię.

B. RTG klatki piersiowej.

C. bronchoskopię.

D. gastroskopię.






przebieg fazy fotosyntezy niezależnej od światła

Główną funkcją enzymu RuBisCO (karboksylaza/oksygenaza rybulozo1,5bisfosforanowa) jest przyłączanie dwutlenku węgla do rybulozo1,5bisfosforanu (RuBP) w cyklu Calvina. Jednak w wysokiej temperaturze i przy wysokim stężeniu O2 znacznie wzrasta aktywność RuBisCO polegająca na przyłączaniu tlenu do RuBP, co daje początek fotooddychaniu. Skutkiem tego procesu jest znaczne zmniejszenie wydajności wiązania CO2 przez roślinę.

U roślin rejonów tropikalnych i subtropikalnych przeprowadzających fotosyntezę typu C4 proces fotooddychania jest ograniczony. Jest to związane z dwustopniowym mechanizmem wiązania dwutlenku węgla. Pierwotna asymilacja CO2 z wytworzeniem szczawiooctanu zachodzi w komórkach mezofilu, natomiast włączanie CO2 do cyklu Calvina zachodzi w komórkach pochwy okołowiązkowej. U niektórych roślin C4 w komórkach pochwy okołowiązkowej nie ma fotosystemu II (PS II).


Na schemacie przedstawiono w uproszczeniu przebieg fazy fotosyntezy niezależnej od światła (fazy ciemnej) u roślin C4.

Uwaga: nie zachowano stechiometrii przedstawionych reakcji.

przebieg fazy fotosyntezy niezależnej od światła

1. Podaj nazwy etapów cyklu Calvina oznaczonych na schemacie literami A, B i C.

A.

B.

C.

 

2. Dokończ zdanie. Zaznacz odpowiedź A, B albo C oraz odpowiedź 1., 2. albo 3.

Literą X na schemacie oznaczono

 

przebieg fazy fotosyntezy niezależnej od światła

 

3. Oceń, czy poniższe stwierdzenia dotyczące fotosyntezy typu C4 są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli stwierdzenie jest prawdziwe, albo F jeśli jest fałszywe.

przebieg fazy fotosyntezy niezależnej od światła

4. Wykaż związek między ograniczeniem procesu fotooddychania u roślin C4 a:

1. dwuetapowym mechanizmem wiązania dwutlenku węgla

2. brakiem PS II w komórkach pochew okołowiązkowych.


wpływ intensywności oświetlenia na zawartość chlorofilu w liściach

Aby sprawdzić wpływ intensywności oświetlenia na zawartość chlorofilu w liściach storczyka Phalaenopsis ‘Edessa’, przeprowadzono doświadczenie składające się z dwóch etapów opisanych poniżej.

Etap 1. dziesięć niekwitnących roślin uprawiano przez dwa miesiące w pomieszczeniu o stałej temperaturze 28 °C i wilgotności względnej 75%. Liście roślin były oświetlane przez 12 godzin dziennie światłem o intensywności 100 μmol fotonów m2 s1.


Etap 2. następnie rośliny podzielono na dwie grupy (LL i HL) liczące po pięć roślin. Przez 10 tygodni liście roślin były oświetlane przez 12 godzin dziennie:

w grupie LL słabym światłem (intensywność oświetlenia 50 μmol fotonów m2 s1)

w grupie HL silnym światłem (intensywność oświetlenia 200 μmol fotonów m2 s1).


W pierwszym dniu 1. tygodnia oraz w ostatnim dniu 4., 6. i 10. tygodnia trwania drugiego etapu doświadczenia pobrano próbki liści z obu grup roślin w celu określenia zawartości chlorofilu w przeliczeniu na powierzchnię liścia. Wyniki pomiarów przedstawiono na poniższych wykresach AD.

 

wpływ intensywności oświetlenia na zawartość chlorofilu w liściach

1. Oceń, czy dokończenia poniższego zdania prawdziwe. Zaznacz P, jeśli stwierdzenie jest prawdziwe, albo F jeśli jest fałszywe.

W ostatnim dniu trwania drugiego etapu doświadczenia

wpływ intensywności oświetlenia na zawartość chlorofilu w liściach


2. Określ, w jakim celu w pierwszym etapie doświadczenia wszystkie rośliny były uprawiane w takich samych warunkach środowiskowych.

 

3. Określ, w jakim celu wykonano pomiary zawartości chlorofilu w pierwszym dniu trwania drugiego etapu doświadczenia.








Spis wszystkich lekcji wykładowych platformy PALLADIUM

Poniżej znajdziesz linki do poszczególnych poukładanych chronologicznie lekcji z chemii. Zaproponowana kolejność przyswajania materiału pozwoli Ci lepiej usystematyzować wiedzę z uwagi na ścisłe powiązania między poszczególnymi działami. Aby wejść do wybranej lekcji kliknij interesujący Cię temat zapisany czcionką w kolorze zielonym. Dodatkowe lekcje tematyczne znajdują się na końcu spisu.

 

Mol, masa molowa, mieszanina i związek chemiczny

TEMAT I. Wykład: stechiometria, część 1 – podstawowe zależności

TEMAT I. Wykład: stechiometria, część 2 – mieszaniny i związki chemiczne

 

Atom, cząsteczka, układ okresowy pierwiastków chemicznych

TEMAT II. Wykład: podstawy chemii, część 1 – budowa układu okresowego pierwiastków chemicznych

TEMAT II. Wykład: podstawy chemii, część 2a – budowa atomu – nuklidy

TEMAT II. Wykład: podstawy chemii, część 2b – budowa atomu – konfiguracje elektronowe pierwiastków oraz liczby kwantowe

TEMAT II. Wykład: podstawy chemii, część 3a – wiązania chemiczne, oddziaływania międzycząsteczkowe, kryształy

TEMAT II. Wykład: podstawy chemii, część 3b – hybrydyzacja, budowa przestrzenna drobin

 

Chemia pierwiastków bloków s oraz p

TEMAT III. Wykład: chemia nieorganiczna, część 1 – wodór oraz wodorki pierwiastków bloków s i p

TEMAT III. Wykład: chemia nieorganiczna, część 2 – tlen oraz tlenki pierwiastków bloków s, p i d

TEMAT III. Wykład: chemia nieorganiczna, część 3 – wodorotlenki i zasady

TEMAT III. Wykład: chemia nieorganiczna, część 4 – kwasy

TEMAT IV. Wykład: sole oraz procesy hydrolizy w ich wodnych roztworach

 

Stężenie oraz rozpuszczalność substancji

TEMAT V. Wykład: woda, roztwory wodne, stężenie i rozpuszczalność substancji

 

Termodynamika oraz statyka chemiczna

TEMAT VI. Wykład: termodynamika oraz statyka reakcji chemicznych, część 1 – efekty energetyczne procesów

TEMAT VI. Wykład: termodynamika oraz statyka reakcji chemicznych, część 2 – kinetyka chemiczna

TEMAT VI. Wykład: termodynamika oraz statyka reakcji chemicznych, część 3 – równowagi chemiczne, reguła przekory

 

Równowagi w roztworach wodnych

TEMAT VII. Wykład: równowagi w roztworach wodnych, część 1 – prawo rozcieńczeń Ostwalda, pH, iloczyn rozpuszczalności, bufory

TEMAT VII. Wykład: równowagi w roztworach wodnych, część 2 – wskaźniki pH, miareczkowanie, przewodnictwo roztworów elektrolitów

 

Procesy redoks, pierwiastki bloku d

TEMAT VIII. Wykład: procesy redoks, część 1 – reakcje redoks, bilans jonowo-elektronowy

TEMAT VIII. Wykład: procesy redoks, część 2 – pierwiastki bloku d

TEMAT IX. Wykład: elektrochemia, część 1 – półogniwa i ogniwa chemiczne, korozja elektrochemiczna

TEMAT IX. Wykład: elektrochemia, część 2 – elektroliza

 

Chemia organiczna

TEMAT X. Wykład: wstęp do chemii związków organicznych

TEMAT X. Wykład: węglowodory, część 1 – alkany oraz cykloalkany, węglowodory nasycone

TEMAT X. Wykład: węglowodory, część 2 – alkeny oraz alkiny, alifatyczne węglowodory nienasycone

TEMAT X. Wykład: węglowodory, część 3 – węglowodory aromatyczne

TEMAT X. Wykład: co w silniku stuka? Czyli czego o liczbie oktanowej nie wiecie, a boicie się o nią zapytać…

TEMAT XI. Wykład: halogenopochodne węglowodorów

TEMAT XII. Wykład: hydroksylowe pochodne węglowodorów, część 1 – alkohole

TEMAT XII. Wykład: hydroksylowe pochodne węglowodorów, część 2 – fenole

TEMAT XIII. Wykład: aldehydy i ketony

TEMAT XIV. Wykład: kwasy karboksylowe

TEMAT XV. Wykład: mydła, estry, tłuszcze

TEMAT XVI. Wykład: aminy i amidy

TEMAT XVII. Wykład: izomeria optyczna

TEMAT XVIII. Wykład: polimery i tworzywa sztuczne

TEMAT XIX. Wykład: biocząsteczki, część 1 – aminokwasy, peptydy, białka

TEMAT XIX. Wykład: biocząsteczki, część 2 – cukry, glikozydy

TEMAT XX. Wykład: podstawy spektroskopii oraz widma

 

Dodatkowe lekcje tematyczne:

Wykład: struktura cząsteczki związku organicznego a temperatura wrzenia

Wykład: przewidywanie kierunku przebiegu reakcji chemicznej

Wykład: odróżnianie oraz identyfikacja substancji chemicznych

Paginacja