DWMED

W filmie omówione zostało zagadnienie równocenności atomów węgla oraz wodoru i związane z tym liczby możliwych do uzyskania monochloropochodnych.

W filmie omówiono sposób rysowania wzorów grupowych izomerów szkieletowych alkanów na przykładzie n-heptanu. Metoda ta znacząco przyspieszy rysowanie przez Ciebie wzorów oraz minimalizuje możliwość pominięcia któregokolwiek z izomerów szkieletowych.

Wykład, podczas którego omówiona została zależność między temperaturą wrzenia a strukturą cząsteczek związków organicznych.

Film podzielony jest na rozdziały. Możesz wybrać dowolny z nich, klikając na pasek postępu w odtwarzaczu.

0:00 Wstęp
0:27 Od czego zależą temperatury wrzenia związków organicznych?
2:11 Długość łańcucha węglowego
3:27 Rozgałęzienie łańcucha węglowego
5:19 Obecność oraz liczba atomów fluorowca w cząsteczce
7:01 Rodzaj atomu fluorowca w cząsteczce
8:59 Obecność ugrupowania polarnego
10:31 Możliwość tworzenia wiązań wodorowych
18:09 Rodzaj grupy funkcyjnej
19:58 Położenie grupy funkcyjnej
23:30 Rozgałęzienie łańcucha węglowego
26:57 Rzędowość alkoholi
29:22 Rzędowość amin
31:24 Rzędowość amidów
34:16 Liczba wiązań wodorowych
36:46 Izomeria geometryczna cis-trans

Ten wykład dostępny jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem:

Czas trwania wykładu: 39 minut 42 sekundy.

Film podzielony jest na rozdziały. Możesz wybrać dowolny z nich, klikając na pasek postępu w odtwarzaczu.

0:00 Wstęp
0:10 Program lekcji
1:51 Energia aktywacji reakcji chemicznej
4:59 Czym są reakcje równowagowe?
6:52 Prawo działania mas
8:38 Stała równowagi reakcji chemicznej
12:09 Jak przewidywać kierunek przebiegu reakcji chemicznej?
16:08 Reguła przekory Le Chateliera-Brauna
17:52 Wpływ temperatury na położenie stanu równowagi
23:12 Wpływ ciśnienia na położenie stanu równowagi
30:05 Reakcje kwasowo-zasadowe, teoria Brønsteda-Lowry’ego
33:02 Reakcje kwasów z solami oraz ich wodnymi roztworami
38:21 Wypieranie amoniaku z wodnych roztworów soli amonowych
39:58 Iloczyn rozpuszczalności, efekt wspólnego jonu
42:30 Równowagi jonowe z udziałem wodorotlenków amfoterycznych
44:27 Równowagi jonowe z udziałem chromianów(VI) oraz dwuchromianów(VI)
45:29 Przewidywanie kierunku przebiegu reakcji redoks

W filmie poruszono między innymi zagadnienia, które przedstawiono w poniższym zwiastunie wykładu:

Czas trwania wykładu: 50 minut 20 sekund.

Zależność szybkości reakcji chemicznej od temperatury z pewnym przybliżeniem opisuje tzw. reguła van’t Hoffa, którą przedstawia się wzorem:

W wyrażeniu tym V_T1 oraz V_T2 to szybkości reakcji prowadzonych w temperaturach –  bazowej (T1) oraz po jej zmianie (T2) – zwiększeniu, bądź zmniejszeniu. Parametr γ to tzw. współczynnik temperaturowy van’t Hoffa, który jest wielkością charakterystyczną dla danej reakcji chemicznej.

Współczynnik temperaturowy van’t Hoffa pewnej biegnącej zgodnie z kinetyką I-rzędu reakcji chemicznej ma wartość równą 2. Przy stężeniu substratu równym 1 mol∙dm^–3 początkowa szybkość tej reakcji w temperaturze T1 wynosi 0,15 mol·dm^–3·s^–1.

Oblicz, jaka byłaby szybkość początkowa tej reakcji, gdyby przeprowadzono ją w temperaturze T₂ niższej o 20 K od temperatury podanej w informacji wprowadzającej?

Zależność szybkości reakcji chemicznej od temperatury z pewnym przybliżeniem opisuje tzw. reguła van’t Hoffa, którą przedstawia się wzorem:

W wyrażeniu tym V_T1 oraz V_T2 to szybkości reakcji prowadzonych w temperaturach –  bazowej (T1) oraz po jej zmianie (T2) – zwiększeniu, bądź zmniejszeniu. Parametr γ to tzw. współczynnik temperaturowy van’t Hoffa, który jest wielkością charakterystyczną dla danej reakcji chemicznej.

Współczynnik temperaturowy van’t Hoffa pewnej biegnącej zgodnie z kinetyką I-rzędu reakcji chemicznej ma wartość równą 2. Przy stężeniu substratu równym 1 mol∙dm^–3 początkowa szybkość tej reakcji w temperaturze T1 wynosi 0,15 mol·dm^–3·s^–1.

Zaproponuj, co należałoby zrobić, aby po obniżeniu temperatury początkowej układu o 20 K, reakcja przebiegła z taką samą szybkością, jak w temperaturze T₁, jeśli nie mamy możliwości zastosowania katalizatora?

Produktem reakcji termicznego rozkładu chloranu(V) potasu są dwa związki chemiczne – chloran(VII) potasu oraz chlorek potasu. Jeśli proces ten przeprowadzi się w obecności katalizatora – tlenku manganu(IV), produktami reakcji będą głównie chlorek potasu i tlen. Do 4,96 g chloranu(V) potasu dodano niewielką ilość katalizatora manganowego (MnO₂), przy czym nie został on rozprowadzony w próbce w sposób równomierny. Zawartość naczynia prażono do momentu ustalenia się stałej masy.

Oceń, czy równomierne rozproszenie katalizatora w próbce spowoduje wzrost, czy może spadek ilości zanieczyszczeń w postaci chloranu(VII) potasu w mieszaninie poreakcyjnej? Uzasadnij swoje stanowisko.

Przebiegającą w fazie gazowej pirolizę metanu opisuje równanie stechiometryczne:

2CH₄ ⇄ C₂H₂ + 3H₂           ΔH^o = 381 kJ

W jaki sposób przesuwając stan równowagi tej reakcji chemicznej można zwiększyć ilość acetylenu w układzie poprzez zmianę:

Przygotowano cztery układy reakcyjne, które przedstawia rysunek poniżej:

Przed rozpoczęciem doświadczenia, w każdej z probówek znajdowały się wodne roztwory wodorotlenku sodu o takiej samej objętości, równej 5 cm³. Do każdej z probówek wprowadzono próbkę glinu o takiej samej masie, ale w różnej postaci (blaszka lub wiórki).

W której z probówek reakcja przebiegła z większą szybkością? W wykropkowane pola wstaw odpowiedni znak „<” lub „>”.

Przygotowano cztery układy reakcyjne, które przedstawia rysunek poniżej:

Przed rozpoczęciem doświadczenia, w każdej z probówek znajdowały się wodne roztwory wodorotlenku sodu o takiej samej objętości, równej 5 cm³. Do każdej z probówek wprowadzono próbkę glinu o takiej samej masie, ale w różnej postaci (blaszka lub wiórki).

Reakcja glinu z wodnym roztworem wodorotlenku sodu jest procesem egzotermicznym.

Oceń, czy po wprowadzeniu aluminiowej blaszki reakcja ta biegłaby szybciej, czy wolniej w probówce nr 4, gdyby początkowa temperatura roztworu (przed wprowadzeniem glinu) wynosiła 60 ⁰C? Uzasadnij swoją odpowiedź.

W dwóch różnych probówkach w temperaturze 21 ⁰C  umieszczono – w pierwszej wodorowęglan sodu, a w drugiej wodorotlenek potasu. Do każdego z wymienionych naczyń wprowadzono taką ilość wody destylowanej (21 ⁰C), że znajdujące się w nich ciała stałe całkowicie uległy rozpuszczeniu. W probówce, w której uzyskano wodny roztwór wodorotlenku potasu stwierdzono, że jej zawartość zrobiła się bardzo gorąca.

Określ, czy tzw. entalpia rozpuszczania wodorotlenku potasu (ΔH_r), czyli sumaryczny efekt cieplny procesów towarzyszących rozpuszczaniu w wodzie tej substancji chemicznej ma wartość dodatnią, czy ujemną? Uzasadnij swoją odpowiedź.

W dwóch różnych probówkach w temperaturze 21 ⁰C  umieszczono – w pierwszej wodorowęglan sodu, a w drugiej wodorotlenek potasu. Do każdego z wymienionych naczyń wprowadzono taką ilość wody destylowanej (21 ⁰C), że znajdujące się w nich ciała stałe całkowicie uległy rozpuszczeniu. W probówce, w której uzyskano wodny roztwór wodorotlenku potasu stwierdzono, że jej zawartość zrobiła się bardzo gorąca.

Do opisanego w informacji wstępnej roztworu wodorowęglanu sodu wprowadzono taką ilość wodnego roztworu kwasu cytrynowego, że uzyskano roztwór cytrynianu trisodu. Po wykonaniu tego doświadczenia stwierdzono, że temperatura mieszaniny poreakcyjnej wynosi 18 ⁰C.

Określ, czy przeprowadzona reakcja chemiczna była procesem egzo-, czy endotermicznym? Uzasadnij swoją odpowiedź.

Na filmie omówiony został mechanizm reakcji substytucji elektrofilowej z udziałem benzenu oraz chloru w obecności katalizatora w postaci chlorku żelaza(III).

W filmie przedstawiono przykłady typów reakcji w chemii organicznej oraz ich mechanizmów, jakie obowiązują Cię do matury z chemii.

Ten tutorial dostępny jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem:

Dysponujesz wodą destylowaną oraz niezbędnym szkłem i aparaturą laboratoryjną.

Zaproponuj metodę rozdziału mieszaniny stanowiącej chlorek wapnia oraz siarkę.