DWMED

Salicylamid (amid kwasu 2-hydroksybenzoesowego) oraz benzamid (amid kwasu benzoesowego) są ciałami stałymi.

Zaprojektuj doświadczenie polegające na odróżnieniu od siebie wodnych zawiesin: salicylamidu od benzamidu. W tym celu wybierz jeden spośród odczynników: fenoloftaleina, oranż metylowy, KOH_(aq), HCl_(aq), FeCl_3(aq), CuSO₄_(aq). Opisz swój tok postępowania, stosowne obserwacje i wnioski.

Rośliny przyswajają jony węglanowe oraz wodorowęglanowe, między innymi za pomocą systemu korzeniowego.

Wyjaśnij, dlaczego zgodnie z zaleceniem producenta, mocznik, będący uniwersalnym nawozem sztucznym nie powinien być stosowany na tzw. glebach kwaśnych?

Zbadano odczyn wodnego roztworu dietyloaminy. W tym celu zanurzono w nim papierek wskaźnikowy i zaobserwowano zmianę jego zabarwienia.

Napisz, jaki kolor przyjął papierek? Odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej.

W trzech probówkach znajdowały się wodne roztwory następujących związków chemicznych: 2-metylopropylo-1-aminy, N,N-dimetyloetyloaminy, oraz dietyloaminy. W celu identyfikacji zawartości każdego z naczyń wprowadzono do nich kolejno – roztwór kwasu solnego oraz azotanu(III) sodu.

Napisz, co wówczas zaobserwowano w każdej z probówek w wyniku przeprowadzonego eksperymentu?

Dysponując niezbędnym szkłem i aparaturą laboratoryjną zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie wykazanie, że ciekły w temperaturze 25 ⁰C N,N-dimetyloacetamid jest pochodną kwasu etanowego. W tym celu wybierz jeden spośród odczynników: NaOH_(aq), H₂SO_4(aq), fenoloftaleina. Opisz swój tok postępowania, stosowne obserwacje i wnioski.

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Przypisz nazwy typów reakcji analitycznych, jakie przeprowadzono z wykorzystaniem zawartości pierwszej oraz trzeciej serii probówek, wybierając je spośród wymienionych: próba Trommera, próba Lucasa, reakcja ksantoproteinowa, próba Tollensa, próba biuretowa.

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Napisz, jaką barwę przyjęła zawartość probówek o numerach 1, 2 oraz 4 po pierwszej serii przeprowadzonego z ich udziałem doświadczenia?

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Napisz, o jakim objawie świadczącym o przebiegającej reakcji chemicznej w probówce nr 1 (druga seria) mowa jest po przeprowadzeniu doświadczenia z jej zawartością?

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Podaj, jaki wspólny objaw przebiegającej reakcji chemicznej zarejestrowano podczas prowadzonego doświadczenia z wykorzystaniem trzeciej serii probówek oraz jaką barwę przyjęła uzyskana w ten sposób zawartość probówki nr 2?

W czterech niepodpisanych pojemnikach znajdowały się próbki: oligopeptydu o sekwencji aminokwasów Ala-Phe-Ser oraz trzech aminokwasów – fenyloalaniny, kwasu asparaginowego oraz tyrozyny. W celu identyfikacji wymienionych związków chemicznych przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego próbki analizowanych substancji rozdzielono do trzech serii probówek.

Seria nr 1: na zawartość każdej z probówek podziałano niewielkim nadmiarem stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zmianę barwy zawartości naczynia zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2 i 4.

Seria nr 2: do naczyń o numerach 1, 2 i 4 wprowadzono nadmiar wody oraz nieco wodnego roztworu chlorku żelaza(III). Wyłącznie w probówce o numerze 1 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej.

Seria nr 3: zawartość probówek nr 2 i 4 wprowadzono do świeżo strąconego osadu wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W obu przypadkach zaobserwowano wspólny objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, przy czym gdy wykorzystana została próbka z probówki nr 4 układ przyjął ciemnoniebieskie zabarwienie.

Numerom poszczególnych probówek przypisz nazwy znajdujących się w nich, zidentyfikowanych substancji chemicznych. W tym celu skorzystaj z trójliterowych oznaczeń aminokwasów.

Z mieszaniny aminokwasów – cysteiny, lizyny oraz histydyny, znajdujących się w buforowanym roztworze o wartości pH równej 7,1 postanowiono wyodrębnić cysteinę stosując metodę elektroforezy.

Określ, w kierunku której z elektrod – katody, czy anody będzie przemieszczać się dominująca w opisanych warunkach postać tego aminokwasu? Swoją odpowiedź uzasadnij, rysując jej wzór półstrukturalny.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne zilustrowane poniższym rysunkiem. Literami X, Y oraz Z, w sposób losowy oznaczono wodne roztwory – gliceryny, propanalu oraz sacharozy. Po wprowadzeniu danego odczynnika do każdej z probówek i energicznym wstrząśnięciu ich zawartością, tylko w naczyniach o numerach 1, 2, 3 oraz 5 zaobserwowano ten sam objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej. Po ogrzaniu każdej z uzyskanych w ten sposób mieszanin, zmiany zaobserwowano jedynie w naczyniach o numerach 1, 2 oraz 4, przy czym w probówkach tych powstał ten sam związek chemiczny, ale na drodze innych przemian.

Napisz, jaki wspólny objaw przebiegającej reakcji chemicznej zaobserwowano w probówkach o numerach 1, 2, 3 oraz 5 po wstrząśnięciu ich zawartością, a co w wyniku ogrzania zawartości każdego z pięciu wymienionych naczyń reakcyjnych?

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne zilustrowane poniższym rysunkiem. Literami X, Y oraz Z, w sposób losowy oznaczono wodne roztwory – gliceryny, propanalu oraz sacharozy. Po wprowadzeniu danego odczynnika do każdej z probówek i energicznym wstrząśnięciu ich zawartością, tylko w naczyniach o numerach 1, 2, 3 oraz 5 zaobserwowano ten sam objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej. Po ogrzaniu każdej z uzyskanych w ten sposób mieszanin, zmiany zaobserwowano jedynie w naczyniach o numerach 1, 2 oraz 4, przy czym w probówkach tych powstał ten sam związek chemiczny, ale na drodze innych przemian.

W celu odróżnienia zawartości probówek o numerach 3 i 5 zdecydowano się wykonać jeszcze jeden eksperyment. Zawartość tych naczyń rozlano do dwóch różnych zlewek, następnie zakwaszono przy użyciu kwasu solnego i ogrzewano w temperaturze 50 ⁰C przez 10 minut. Po tym czasie do każdego z naczyń wprowadzono roztwór wodorotlenku sodu i ogrzano na łaźni wodnej o temperaturze 90 ⁰C. W zlewce, do której wprowadzono zawartość probówki nr 5 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, którym było pojawienie się ceglastoczerwonego osadu.

Podaj nazwy produktów organicznych jakie powstały po dodaniu kwasu solnego oraz ogrzaniu zawartości naczynia reakcyjnego do temperatury 50 ⁰C.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne zilustrowane poniższym rysunkiem. Literami X, Y oraz Z, w sposób losowy oznaczono wodne roztwory – gliceryny, propanalu oraz sacharozy. Po wprowadzeniu danego odczynnika do każdej z probówek i energicznym wstrząśnięciu ich zawartością, tylko w naczyniach o numerach 1, 2, 3 oraz 5 zaobserwowano ten sam objaw świadczący o przebiegu reakcji chemicznej. Po ogrzaniu każdej z uzyskanych w ten sposób mieszanin, zmiany zaobserwowano jedynie w naczyniach o numerach 1, 2 oraz 4, przy czym w probówkach tych powstał ten sam związek chemiczny, ale na drodze innych przemian.

W celu odróżnienia zawartości probówek o numerach 3 i 5 zdecydowano się wykonać jeszcze jeden eksperyment. Zawartość tych naczyń rozlano do dwóch różnych zlewek, następnie zakwaszono przy użyciu kwasu solnego i ogrzewano w temperaturze 50 ⁰C przez 10 minut. Po tym czasie do każdego z naczyń wprowadzono roztwór wodorotlenku sodu i ogrzano na łaźni wodnej o temperaturze 90 ⁰C. W zlewce, do której wprowadzono zawartość probówki nr 5 zaobserwowano objaw świadczący o przebiegającej reakcji chemicznej, którym było pojawienie się ceglastoczerwonego osadu.

Literom X, Y oraz Z przypisz nazwy odpowiednich związków chemicznych, których wodne roztwory wykorzystano podczas opisanych eksperymentów.

W trzech nieoznakowanych probówkach znajdowały się rozcieńczone roztwory: mannozy, fruktozy oraz kleiku skrobiowego. W celu ich identyfikacji, do każdego z wymienionych naczyń wprowadzono płyn Lugola, a następnie wodorowęglan sodu i energicznie wstrząśnięto ich zawartością. W jednej z probówek praktycznie natychmiast zaobserwowano zmianę barwy roztworu. W drugiej dopiero po ogrzaniu, a w trzeciej wcale.

Określ, jakie substancje znajdowały się w pierwszej, drugiej oraz trzeciej probówce, jeśli wiadomo, że płyn Lugola został użyty zamiast bromu?