DWMED

Breadcrumbs












Zadanie 10.1. Arkusz Palladium kwiecień 2020 (1 punkt)

Pomimo, że wodorotlenek wapnia jest związkiem chemicznym trudno rozpuszczalnym w wodzie, to jednak pewna jego ilość rozpuszcza się w niej i praktycznie całkowicie ulega dysocjacji elektrolitycznej na jony – zgodnie ze schematem:

Ca(OH)2 ⟶ Ca2+ + 2OH

Rozpuszczalność wodorotlenku wapnia w wodzie zależy od temperatury, a jego nasycone roztwory noszą nazwę wody wapiennej.

Roztwory nasycone tego wodorotlenku zawierają stosunkowo niewielką ilość substancji rozpuszczonej, dlatego z pewnym przybliżeniem przyjmuje się, że ich gęstość praktycznie równa jest gęstości wody i wynosi około 1 g∙cm–3.

W celu wykazania charakteru chemicznego tlenku wapnia, w trzech probówkach umieszczono rozcieńczone roztwory wodne kwasu octowego, wodorotlenku potasu oraz wodę destylowaną. Do każdego z wymienionych naczyń wprowadzono następnie po dwie krople roztworu oranżu metylowego. Zawartość jednej z probówek przyjęła czerwone, a pozostałych dwóch – żółte zabarwienie.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne z wykorzystaniem opisanych wyżej roztworów zawierających oranż metylowy. Schemat tego eksperymentu ilustruje rysunek poniżej:

Po wprowadzeniu stechiometrycznej ilości tlenku wapnia względem kwasu, wodorotlenku potasu, a w przypadku probówki nr 3 – wody, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Po zakończeniu wytrząsania, w probówce nr 1 uzyskano klarowny roztwór, a w probówkach nr 2 i nr 3 praktycznie nie zaobserwowano żadnych zmian barwy fazy wodnej mogących świadczyć o przebiegu reakcji chemicznej.

Napisz, jakie dwie obserwacje odnotowano w probówce nr 1 po jej wstrząśnięciu? Uwzględnij barwę zawartości naczynia przed i po wprowadzeniu do niego tlenku wapnia.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone


Zadanie 10.2. Arkusz Palladium kwiecień 2020 (1 punkt)

Pomimo, że wodorotlenek wapnia jest związkiem chemicznym trudno rozpuszczalnym w wodzie, to jednak pewna jego ilość rozpuszcza się w niej i praktycznie całkowicie ulega dysocjacji elektrolitycznej na jony – zgodnie ze schematem:

Ca(OH)2 ⟶ Ca2+ + 2OH

Rozpuszczalność wodorotlenku wapnia w wodzie zależy od temperatury, a jego nasycone roztwory noszą nazwę wody wapiennej.

Roztwory nasycone tego wodorotlenku zawierają stosunkowo niewielką ilość substancji rozpuszczonej, dlatego z pewnym przybliżeniem przyjmuje się, że ich gęstość praktycznie równa jest gęstości wody i wynosi około 1 g∙cm–3.

W celu wykazania charakteru chemicznego tlenku wapnia, w trzech probówkach umieszczono rozcieńczone roztwory wodne kwasu octowego, wodorotlenku potasu oraz wodę destylowaną. Do każdego z wymienionych naczyń wprowadzono następnie po dwie krople roztworu oranżu metylowego. Zawartość jednej z probówek przyjęła czerwone, a pozostałych dwóch – żółte zabarwienie.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne z wykorzystaniem opisanych wyżej roztworów zawierających oranż metylowy. Schemat tego eksperymentu ilustruje rysunek poniżej:

Po wprowadzeniu stechiometrycznej ilości tlenku wapnia względem kwasu, wodorotlenku potasu, a w przypadku probówki nr 3 – wody, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Po zakończeniu wytrząsania, w probówce nr 1 uzyskano klarowny roztwór, a w probówkach nr 2 i nr 3 praktycznie nie zaobserwowano żadnych zmian barwy fazy wodnej mogących świadczyć o przebiegu reakcji chemicznej.

Określ odczyn uzyskanego w pierwszej probówce roztworu po zakończeniu doświadczenia. Podaj nazwę procesu, którego przebieg warunkuje ten odczyn. Odpowiedź uzasadnij zapisanym w formie jonowej skróconej równaniem tego procesu chemicznego.

Odczyn roztworu:

Nazwa procesu:

Równanie chemiczne procesu:

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone


Zadanie 10.3. Arkusz Palladium kwiecień 2020 (1 punkt)

Pomimo, że wodorotlenek wapnia jest związkiem chemicznym trudno rozpuszczalnym w wodzie, to jednak pewna jego ilość rozpuszcza się w niej i praktycznie całkowicie ulega dysocjacji elektrolitycznej na jony – zgodnie ze schematem:

Ca(OH)2 ⟶ Ca2+ + 2OH

Rozpuszczalność wodorotlenku wapnia w wodzie zależy od temperatury, a jego nasycone roztwory noszą nazwę wody wapiennej.

Roztwory nasycone tego wodorotlenku zawierają stosunkowo niewielką ilość substancji rozpuszczonej, dlatego z pewnym przybliżeniem przyjmuje się, że ich gęstość praktycznie równa jest gęstości wody i wynosi około 1 g∙cm–3.

W celu wykazania charakteru chemicznego tlenku wapnia, w trzech probówkach umieszczono rozcieńczone roztwory wodne kwasu octowego, wodorotlenku potasu oraz wodę destylowaną. Do każdego z wymienionych naczyń wprowadzono następnie po dwie krople roztworu oranżu metylowego. Zawartość jednej z probówek przyjęła czerwone, a pozostałych dwóch – żółte zabarwienie.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne z wykorzystaniem opisanych wyżej roztworów zawierających oranż metylowy. Schemat tego eksperymentu ilustruje rysunek poniżej:

Po wprowadzeniu stechiometrycznej ilości tlenku wapnia względem kwasu, wodorotlenku potasu, a w przypadku probówki nr 3 – wody, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Po zakończeniu wytrząsania, w probówce nr 1 uzyskano klarowny roztwór, a w probówkach nr 2 i nr 3 praktycznie nie zaobserwowano żadnych zmian barwy fazy wodnej mogących świadczyć o przebiegu reakcji chemicznej.

Określ charakter chemiczny tlenku wapnia, a następnie zapisz równanie reakcji chemicznej jaka przebiegła w probówkach o numerach 2 oraz 3 po wprowadzeniu do nich tlenku wapnia.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone


Zadanie 11.1. Arkusz Palladium kwiecień 2020 (1 punkt)

Jedną z technik analitycznych jest metoda emisyjnej spektroskopii atomowej, która polega na badaniu charakterystycznego promieniowania emitowanego przez atomy pierwiastków po ich wzbudzeniu w odpowiedniej temperaturze. Na przykład, po umieszczeniu drucika platynowego na którym znajduje się wodny roztwór soli można zaobserwować zmianę barwy płomienia, w zależności od kationu wchodzącego w skład badanego roztworu:

Zadanie 11.1. Arkusz Palladium kwiecień 2020 (1 punkt)

Na podstawie: J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna. Podstawy teoretyczne i analiza jakościowa, Warszawa 2012.

W sześciu kolbach o numerach 1–6, losowo znajdowały się wodne roztwory soli o wzorach:

AgNO3, K2SO4, BaCl2, K2SO3, Cr2(SO4)3, LiNO3.

W celu identyfikacji zawartości naczyń przeprowadzono dwuetapowe doświadczenie chemiczne, przy czym w żadnym z jego etapów nie wykorzystano roztworu z kolby oznaczonej numerem 3.

Etap I: z pięciu kolb pobrano próbki roztworów o objętości 1 cm3 i umieszczono w osobnych probówkach. Do każdej z nich wprowadzono następnie roztwór kwasu solnego. Z probówki nr 4 wydzielił się bezbarwny gaz o drażniącej woni, a w probówce oznaczonej cyfrą 5 strącił się osad, który pociemniał na świetle. W probówkach o numerach 1, 2 oraz 6 nie zaobserwowano żadnych zmian.

Etap II: z kolb oznaczonych numerami 1, 2 oraz 6 pobrano próbki roztworów i na druciku platynowym kolejno umieszczano je w płomieniu palnika gazowego. Płomień zmienił wówczas barwę na kolor karminowy, fiołkowy oraz zielony.

Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, jakie doprowadziły do powstania gazu oraz strącenia osadu w pierwszym etapie doświadczenia.

Wydzielenie się gazu:

Strącenie osadu:

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Paginacja