DWMED

Na poniższym schemacie przedstawiono trzy ostatnie etapy cyklu Krebsa, w których udział biorą aniony reszt kwasowych czterech kwasów dikarboksylowych – kolejno: bursztynowego, fumarowego, jabłkowego oraz szczawiooctowego. W procesie tym obecne są również dinukleotydy (flawinoadeninowy oraz nikotynoamidoadeninowy), którym przypisuje się oznaczenia: FAD i FADH₂ oraz NAD⁺ i NADH. Literami A, B oraz C oznaczono pewne przemiany biochemiczne.

Na podstawie: J. B. Reece i inni, Biologia Campbella, Poznań 2019.

Jeden z kwasów dikarboksylowych, którego reszta kwasowa przedstawiona została w informacji wstępnej ma swój izomer geometryczny.

Narysuj wzór półstrukturalny (grupowy) tego izomeru geometrycznego i napisz jego nazwę systematyczną.

Na poniższym schemacie przedstawiono trzy ostatnie etapy cyklu Krebsa, w których udział biorą aniony reszt kwasowych czterech kwasów dikarboksylowych – kolejno: bursztynowego, fumarowego, jabłkowego oraz szczawiooctowego. W procesie tym obecne są również dinukleotydy (flawinoadeninowy oraz nikotynoamidoadeninowy), którym przypisuje się oznaczenia: FAD i FADH₂ oraz NAD⁺ i NADH. Literami A, B oraz C oznaczono pewne przemiany biochemiczne.

Na podstawie: J. B. Reece i inni, Biologia Campbella, Poznań 2019.

Dla procesu oznaczonego na schemacie literą C napisz w formie jonowej skróconej połówkowe równania reakcji utleniania oraz redukcji, z uwzględnieniem liczby pobieranych/oddawanych elektronów. Określ, która z drobin (podaj jej nazwę lub oznaczenie) pełni w tym procesie funkcję utleniacza, a która reduktora?

Na poniższym schemacie przedstawiono trzy ostatnie etapy cyklu Krebsa, w których udział biorą aniony reszt kwasowych czterech kwasów dikarboksylowych – kolejno: bursztynowego, fumarowego, jabłkowego oraz szczawiooctowego. W procesie tym obecne są również dinukleotydy (flawinoadeninowy oraz nikotynoamidoadeninowy), którym przypisuje się oznaczenia: FAD i FADH₂ oraz NAD⁺ i NADH. Literami A, B oraz C oznaczono pewne przemiany biochemiczne.

Na podstawie: J. B. Reece i inni, Biologia Campbella, Poznań 2019.

W tabeli zebrano wartości pierwszej stałej dysocjacji kilku kwasów dikarboksylowych.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Sporządzono 0,05-molowe, wodne roztwory wymienionych w informacji wstępnej związków chemicznych.

Uszereguj je zgodnie ze wzrastającym stężeniem jonów wodorotlenkowych.

Na poniższym schemacie przedstawiono trzy ostatnie etapy cyklu Krebsa, w których udział biorą aniony reszt kwasowych czterech kwasów dikarboksylowych – kolejno: bursztynowego, fumarowego, jabłkowego oraz szczawiooctowego. W procesie tym obecne są również dinukleotydy (flawinoadeninowy oraz nikotynoamidoadeninowy), którym przypisuje się oznaczenia: FAD i FADH₂ oraz NAD⁺ i NADH. Literami A, B oraz C oznaczono pewne przemiany biochemiczne.

Na podstawie: J. B. Reece i inni, Biologia Campbella, Poznań 2019.

Aniony jabłczanowe można suplementować razem z kationami magnezu w postaci związku chemicznego o nazwie jabłczan magnezu.

Określ wzór sumaryczny hydratu jabłczanu magnezu, jeśli w jego krystalicznej próbce kationy stanowią 11,43% masy.

Do związków chemicznych ulegających próbie Tollensa zalicza się między innymi kwas pirogronowy, którego stała dysocjacji K_a wynosi 3,23·10^–3. Podczas tej reakcji, w cząsteczkach kwasu rozerwaniu ulega wiązanie łączące atomy węgla, których orbitalom walencyjnym przypisuje się ten sam typ hybrydyzacji.

Na podstawie: P. Mastalerz, Chemia organiczna, Wrocław 2000.

Do kolby zawierającej wodny roztwór odczynnika Tollensa dodano stechiometryczną ilość roztworu kwasu pirogronowego. Na ściankach naczynia oraz w roztworze pojawił się wówczas srebrzysty osad. Podczas wkraplania kolejnych (nadmiarowych) porcji kwasu intensywnie wydzielał się gaz, który spowodował zmętnienie wody wapiennej znajdującej się w zlewce. Po stwierdzeniu braku dalszego wydzielania się gazu zestaw zdemontowano, a kolbę zawierającą mieszaninę poreakcyjną umieszczono w gorącej łaźni wodnej. U wylotu naczynia wyczuwalny był wówczas intensywny zapach octu.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji redoks jaka przebiegła po dodaniu roztworu kwasu pirogronowego do roztworu zawierającego odczynnik Tollensa. Współczynniki uzgodnij metodą bilansu jonowo-elektronowego, pamiętając o zasadowym środowisku układu zawierającego reagujące ze sobą związki chemiczne.

Do związków chemicznych ulegających próbie Tollensa zalicza się między innymi kwas pirogronowy, którego stała dysocjacji K_a wynosi 3,23·10^–3. Podczas tej reakcji, w cząsteczkach kwasu rozerwaniu ulega wiązanie łączące atomy węgla, których orbitalom walencyjnym przypisuje się ten sam typ hybrydyzacji.

Na podstawie: P. Mastalerz, Chemia organiczna, Wrocław 2000.

Do kolby zawierającej wodny roztwór odczynnika Tollensa dodano stechiometryczną ilość roztworu kwasu pirogronowego. Na ściankach naczynia oraz w roztworze pojawił się wówczas srebrzysty osad. Podczas wkraplania kolejnych (nadmiarowych) porcji kwasu intensywnie wydzielał się gaz, który spowodował zmętnienie wody wapiennej znajdującej się w zlewce. Po stwierdzeniu braku dalszego wydzielania się gazu zestaw zdemontowano, a kolbę zawierającą mieszaninę poreakcyjną umieszczono w gorącej łaźni wodnej. U wylotu naczynia wyczuwalny był wówczas intensywny zapach octu.

Napisz równanie reakcji chemicznej, podczas przebiegu której wydzielał się gaz powodujący zmętnienie wody wapiennej.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Podaj nazwę systematyczną kwasu szikimowego oraz wzór grupowy produktu jego reakcji z niewielkim nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku sodu.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Sporządzono wodny roztwór soli sodowej kwasu szikimowego z dodatkiem oranżu metylowego.

Określ barwę jaką przyjął ten roztwór oraz jaki był jego odczyn? Odpowiedź uzasadnij równaniem odpowiedniej reakcji chemicznej zapisanym w formie jonowej skróconej. Zastosuj wzory grupowe drobin związków organicznych.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Cząsteczki kwasu szikimowego mają identyczny szkielet węglowy jak cząsteczki aromatycznego kwasu galusowego.

Narysuj wzór półstrukturalny (grupowy) cząsteczki kwasu galusowego i podaj jego nazwę systematyczną.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Wyjaśnij, dlaczego kwas szikimowy jest związkiem chemicznym dobrze rozpuszczalnym w wodzie?

Jednym ze składników kremów do opalania jest związek chemiczny o nazwie kwas p-aminobenzoesowy, którego  wzór cząsteczki ilustruje znajdujący się poniżej rysunek. W obecności katalizatora (FeBr₃) związek ten może reagować z bromem, a głównym organicznym produktem opisanej przemiany jest taka monobromopochodna kwasu, która powstaje w wyniku sumarycznego działania efektu kierującego nowy podstawnik przez grupę karboksylową oraz aminową.

Przeanalizuj budowę cząsteczki kwasu p-aminobenzoesowego, a następnie oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Jednym ze składników kremów do opalania jest związek chemiczny o nazwie kwas p-aminobenzoesowy, którego  wzór cząsteczki ilustruje znajdujący się poniżej rysunek. W obecności katalizatora (FeBr₃) związek ten może reagować z bromem, a głównym organicznym produktem opisanej przemiany jest taka monobromopochodna kwasu, która powstaje w wyniku sumarycznego działania efektu kierującego nowy podstawnik przez grupę karboksylową oraz aminową.

Podaj nazwę systematyczną opisanej monobromopochodnej stanowiącej główny produkt reakcji bromowania kwasu p-aminobenzoesowego w obecności katalizatora.

Kwas acetylosalicylowy jest trudno rozpuszczalnym w wodzie związkiem chemicznym oraz słabym elektrolitem. W temperaturze 25 ^oC jego rozpuszczalność wynosi 460 mg/100 g wody, a stała równowagi dysocjacji kwasowej ma wartość 3,2·10^–4.

Na podstawie: karta charakterystyki preparatu niebezpiecznego, www.sigmaaldrich.com

Z uwagi na ugrupowanie estrowe, powszechnie stosowana nazwa „kwas acetylosalicylowy” nie jest poprawną nazwą opisanego związku chemicznego. Podstawnikiem połączonym z resztą pierścienia benzenu w cząsteczce tego kwasu jest tzw. grupa acetyloksylowa, która w nazwach systematycznych związków organicznych zapisywana jest słowem acetyloksy:

Podaj nazwę systematyczną kwasu acetylosalicylowego.

Kwas acetylosalicylowy jest trudno rozpuszczalnym w wodzie związkiem chemicznym oraz słabym elektrolitem. W temperaturze 25 ^oC jego rozpuszczalność wynosi 460 mg/100 g wody, a stała równowagi dysocjacji kwasowej ma wartość 3,2·10^–4.

Na podstawie: karta charakterystyki preparatu niebezpiecznego, www.sigmaaldrich.com

Napisz zgodnie z teorią Brønsteda-Lowry’ego równanie procesu dysocjacji elektrolitycznej kwasu acetylosalicylowego. Cząsteczkę kwasu oraz anion acetylosalicylanowy zapisz stosując grupowe wzory związków organicznych.