DWMED

Kwas acetylosalicylowy jest trudno rozpuszczalnym w wodzie związkiem chemicznym oraz słabym elektrolitem. W temperaturze 25 ^oC jego rozpuszczalność wynosi 460 mg/100 g wody, a stała równowagi dysocjacji kwasowej ma wartość 3,2·10^–4.

Na podstawie: karta charakterystyki preparatu niebezpiecznego, www.sigmaaldrich.com

Z uwagi na niewielką rozpuszczalność, nasycony roztwór kwasu acetylosalicylowego ma gęstość praktycznie równą gęstości wody.

Oblicz wartość pH nasyconego w temperaturze 25 ^oC roztworu kwasu acetylosalicylowego. Wynik podaj z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

W trzech nieoznakowanych probówkach losowo umieszczono wodne roztwory kwasów: acetylosalicylowego, octowego oraz mrówkowego. Przeprowadzono dwie serie doświadczeń z udziałem podanych substancji chemicznych.

1. W wyniku działania zakwaszonym roztworem dwuchromianu(VI) potasu zmianę barwy roztworu zaobserwowano w drugiej probówce.

2. Zawartość każdej z probówek odparowano do sucha. Tylko w pierwszym z naczyń zaobserwowano pojawienie się białego osadu.

Przyporządkuj probówkom 1÷3 nazwy organicznych związków chemicznych, których wodne roztwory poddano opisanym doświadczeniom.

W trzech nieoznakowanych probówkach losowo umieszczono wodne roztwory kwasów: acetylosalicylowego, octowego oraz mrówkowego. Przeprowadzono dwie serie doświadczeń z udziałem podanych substancji chemicznych.

1. W wyniku działania zakwaszonym roztworem dwuchromianu(VI) potasu zmianę barwy roztworu zaobserwowano w drugiej probówce.

2. Zawartość każdej z probówek odparowano do sucha. Tylko w pierwszym z naczyń zaobserwowano pojawienie się białego osadu.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, jaka przebiegła w drugiej probówce oraz drugi towarzyszący jej objaw i barwę roztworu po reakcji.

W trzech nieoznakowanych probówkach losowo umieszczono wodne roztwory kwasów: acetylosalicylowego, octowego oraz mrówkowego. Przeprowadzono dwie serie doświadczeń z udziałem podanych substancji chemicznych.

1. W wyniku działania zakwaszonym roztworem dwuchromianu(VI) potasu zmianę barwy roztworu zaobserwowano w drugiej probówce.

2. Zawartość każdej z probówek odparowano do sucha. Tylko w pierwszym z naczyń zaobserwowano pojawienie się białego osadu.

Do probówki, w której uzyskano biały osad dodano nadmiar roztworu wodorotlenku potasu.

Napisz równanie przebiegającej reakcji chemicznej. W tym celu wykorzystaj półstrukturalne wzory związków organicznych.

Przykładem środka odkażającego o słabym działaniu przeciwzapalnym jest Spirytus salicylowy, którego składnikami są kwas 2-hydroksybenzoesowy, etanol oraz  woda.

W dwóch kolbach umieszczono po 50 cm³ Spirytusu salicylowego, a następnie do kolby nr 1 dodano kilka kryształków chlorku żelaza(III). Zawartością naczynia kilkukrotnie wstrząśnięto. Do kolby nr 2 dodano nadmiar roztworu wodorotlenku sodu. Zawartością naczynia kilkukrotnie wstrząśnięto i postąpiono analogicznie jak z zawartością kolby nr 1.

Korzystając z grupowych wzorów związków organicznych napisz równanie reakcji chemicznej, jaka przebiegła po dodaniu nadmiaru wodnego roztworu wodorotlenku sodu do Spirytusu salicylowego znajdującego się w kolbie nr 2.

Przykładem środka odkażającego o słabym działaniu przeciwzapalnym jest Spirytus salicylowy, którego składnikami są kwas 2-hydroksybenzoesowy, etanol oraz  woda.

W dwóch kolbach umieszczono po 50 cm³ Spirytusu salicylowego, a następnie do kolby nr 1 dodano kilka kryształków chlorku żelaza(III). Zawartością naczynia kilkukrotnie wstrząśnięto. Do kolby nr 2 dodano nadmiar roztworu wodorotlenku sodu. Zawartością naczynia kilkukrotnie wstrząśnięto i postąpiono analogicznie jak z zawartością kolby nr 1.

Napisz, jaką barwę przyjął roztwór docelowy uzyskany w kolbie nr 1 oraz wyjaśnij, dlaczego w kolbie nr 2 nie uzyskano takiego samego rezultatu?

Kwas salicylowy jest kwasem dwuprotonowym, a jego stałe dysocjacji w temperaturze 298 K mają wartości 1,07∙10^–3 oraz 1,58∙10^–14.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oceń, która z obecnych w cząsteczce tego kwasu grup funkcyjnych jako pierwsza przereaguje z jonem wodorotlenkowym? Uzasadnij odpowiedź.

Jedną z technik analizy ilościowej jest miareczkowanie konduktometryczne polegające na rejestrowaniu zmian przewodnictwa elektrycznego analizowanego roztworu. Zmiany te widoczne są, gdy do analitu wprowadzany jest titrant zawierający jony, które w sposób znaczący różnią się ruchliwością od jonów znajdujących się w miareczkowanym roztworze. Opisane zmiany przewodnictwa przedstawia się w postaci graficznej, zwanej krzywą miareczkowania. W przypadku miareczkowania roztworu kwasu octowego roztworem NaOH, schemat przebiegu krzywej przedstawia zamieszczony rysunek.

W trakcie tej czynności zachodzi reakcja, w wyniku której w miejsce słabego kwasu octowego pojawia się praktycznie całkowicie zdysocjowany octan sodu. W konsekwencji skutkuje to wzrostem przewodności roztworu. Punkt końcowy (PK) miareczkowania odpowiada stechiometrycznej ilości wprowadzonego titranta względem miareczkowanej substancji.

Na podstawie: W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, Warszawa 2012.

Początkowy nieznaczny spadek przewodności roztworu spowodowany jest cofaniem się dysocjacji kwasu w obecności rosnących ilości octanu sodu.

Napisz w formie jonowej skróconej, zgodnie z teorią protonową kwasów i zasad Brønsteda-Lowry’ego równanie reakcji, której przebieg odpowiada za opisane zjawisko.

Jedną z technik analizy ilościowej jest miareczkowanie konduktometryczne polegające na rejestrowaniu zmian przewodnictwa elektrycznego analizowanego roztworu. Zmiany te widoczne są, gdy do analitu wprowadzany jest titrant zawierający jony, które w sposób znaczący różnią się ruchliwością od jonów znajdujących się w miareczkowanym roztworze. Opisane zmiany przewodnictwa przedstawia się w postaci graficznej, zwanej krzywą miareczkowania. W przypadku miareczkowania roztworu kwasu octowego roztworem NaOH, schemat przebiegu krzywej przedstawia zamieszczony rysunek.

W trakcie tej czynności zachodzi reakcja, w wyniku której w miejsce słabego kwasu octowego pojawia się praktycznie całkowicie zdysocjowany octan sodu. W konsekwencji skutkuje to wzrostem przewodności roztworu. Punkt końcowy (PK) miareczkowania odpowiada stechiometrycznej ilości wprowadzonego titranta względem miareczkowanej substancji.

Na podstawie: W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, Warszawa 2012.

Napisz wzór sumaryczny jonu, którego stężenie będzie największe po przekroczeniu punktu końcowego (PK) miareczkowania roztworu kwasu octowego roztworem wodorotlenku sodu.

Jedną z technik analizy ilościowej jest miareczkowanie konduktometryczne polegające na rejestrowaniu zmian przewodnictwa elektrycznego analizowanego roztworu. Zmiany te widoczne są, gdy do analitu wprowadzany jest titrant zawierający jony, które w sposób znaczący różnią się ruchliwością od jonów znajdujących się w miareczkowanym roztworze. Opisane zmiany przewodnictwa przedstawia się w postaci graficznej, zwanej krzywą miareczkowania. W przypadku miareczkowania roztworu kwasu octowego roztworem NaOH, schemat przebiegu krzywej przedstawia zamieszczony rysunek.

W trakcie tej czynności zachodzi reakcja, w wyniku której w miejsce słabego kwasu octowego pojawia się praktycznie całkowicie zdysocjowany octan sodu. W konsekwencji skutkuje to wzrostem przewodności roztworu. Punkt końcowy (PK) miareczkowania odpowiada stechiometrycznej ilości wprowadzonego titranta względem miareczkowanej substancji.

Na podstawie: W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, Warszawa 2012.

Po przekroczeniu PK wzrost przewodności roztworu jest jeszcze silniej zauważalny.

Spośród jonów: OH^–, CH₃COO^– wybierz wzór tego, którego obecność w układzie po przekroczeniu PK przyczynia się do gwałtownego wzrostu przewodnictwa roztworu. Uzasadnij swój wybór odwołując się do ruchliwości jonów.

Jedną z technik analizy ilościowej jest miareczkowanie konduktometryczne polegające na rejestrowaniu zmian przewodnictwa elektrycznego analizowanego roztworu. Zmiany te widoczne są, gdy do analitu wprowadzany jest titrant zawierający jony, które w sposób znaczący różnią się ruchliwością od jonów znajdujących się w miareczkowanym roztworze. Opisane zmiany przewodnictwa przedstawia się w postaci graficznej, zwanej krzywą miareczkowania. W przypadku miareczkowania roztworu kwasu octowego roztworem NaOH, schemat przebiegu krzywej przedstawia zamieszczony rysunek.

W trakcie tej czynności zachodzi reakcja, w wyniku której w miejsce słabego kwasu octowego pojawia się praktycznie całkowicie zdysocjowany octan sodu. W konsekwencji skutkuje to wzrostem przewodności roztworu. Punkt końcowy (PK) miareczkowania odpowiada stechiometrycznej ilości wprowadzonego titranta względem miareczkowanej substancji.

Na podstawie: W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, Warszawa 2012.

Jeśli zamiast roztworu mocnej zasady, jako titrant zastosowany zostanie kwas octowy, a analizowanym roztworem będzie woda amoniakalna, wówczas po przekroczeniu punktu końcowego, podczas dodawania kolejnych porcji titranta, w układzie obecny będzie roztwór stanowiący mieszaninę octanu amonu oraz praktycznie niezdysocjowanego kwasu.

Na schemacie ilustrującym fragment krzywej miareczkowania roztworu amoniaku kwasem octowym narysuj brakującą część krzywej od momentu, w którym znajduje się punkt końcowy (PK) miareczkowania.

Produktem końcowym cyklu reakcji chemicznych jest pewien związek organiczny Z. Wiadomo, że w celu otrzymania związku X zastosowano nadmiar roztworu NaOH.

Narysuj wzory grupowe oraz napisz nazwy związków chemicznych oznaczonych literami X, Y, Z.

Produktem końcowym cyklu reakcji chemicznych jest pewien związek organiczny Z. Wiadomo, że w celu otrzymania związku X zastosowano nadmiar roztworu NaOH.

Określ, który ze związków chemicznych (X, czy Y) ma wyższą temperaturę topnienia? Uzasadnij swoje stanowisko.

Kwasy karboksylowe mogą powstawać w wyniku rozszczepiania cząsteczek niektórych alkenów za pomocą zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu. Na przykład, jeśli reakcji poddany zostanie alken o wzorze R₁–CH=CH–R₂, powstanie mieszanina kwasów karboksylowych. Do gorącego, zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu wprowadzono pewien alken będący izomerem trans. W wyniku przebiegającej reakcji chemicznej roztwór odbarwił się, a w trakcie jej prowadzenia wyczuwalny był charakterystyczny zapach octu. Drugim produktem organicznym był najprostszy kwas karboksylowy, zawierający III-rzędowy atom węgla w cząsteczce.

Napisz, stosując bilans jonowo-elektronowy oraz grupowe wzory związków organicznych równanie połówkowe opisanego procesu rozszczepienia cząsteczki alkenu. Rysując wzór substratu uwzględnij izomerię geometryczną.