DWMED

Woda ulega procesowi autodysocjacji zgodnie z równaniem:

H₂O + H₂O ⇄ H₃O⁺ + OH^–

Równowagę jaka się wówczas ustala opisuje wielkość K_w zwana iloczynem jonowym wody, który w temperaturze 25 ^oC ma wartość 10^–14 i wyraża się w sposób następujący:

K_w = [H₃O⁺]·[OH^–]

Gdy do chemicznie czystej wody wprowadzony zostanie roztwór kwasu lub zasady, wówczas dochodzi do zmiany stężenia jonów wodorowych oraz wodorotlenkowych powstałych w wyniku autodysocjacji wody. W przypadku roztworów kwasów i zasad o stężeniach mniejszych niż 10^–6 mol·dm^–3, w precyzyjnych obliczeniach pH należy wówczas uwzględnić opisaną zmianę.

Na podstawie: A. Hulanicki, Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej, Warszawa 2016.

Z roztworu wodorotlenku strontu o stężeniu 2·10­^–5 mol·dm^–3 odparowano pewną ilość wody i stwierdzono, że stężenie znajdujących się w nim jonów Sr²⁺ wzrosło 25-krotnie.

Ustal na podstawie niezbędnych obliczeń wartość pH uzyskanego roztworu.

Woda ulega procesowi autodysocjacji zgodnie z równaniem:

H₂O + H₂O ⇄ H₃O⁺ + OH^–

Równowagę jaka się wówczas ustala opisuje wielkość K_w zwana iloczynem jonowym wody, który w temperaturze 25 ^oC ma wartość 10^–14 i wyraża się w sposób następujący:

K_w = [H₃O⁺]·[OH^–]

Gdy do chemicznie czystej wody wprowadzony zostanie roztwór kwasu lub zasady, wówczas dochodzi do zmiany stężenia jonów wodorowych oraz wodorotlenkowych powstałych w wyniku autodysocjacji wody. W przypadku roztworów kwasów i zasad o stężeniach mniejszych niż 10^–6 mol·dm^–3, w precyzyjnych obliczeniach pH należy wówczas uwzględnić opisaną zmianę.

Na podstawie: A. Hulanicki, Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej, Warszawa 2016.

Roztwór wodorotlenku baru o pH = 10 rozcieńczono wodą destylowaną uzyskując mieszaninę, w której stężenie molowe jonów Ba²⁺ było równe stężeniu molowemu jonów wodorowych w chemicznie czystej wodzie w temperaturze 25 ^oC.

Oblicz ile razy zmalało stężenie jonów baru w wyniku rozcieńczenia roztworu?

Woda ulega procesowi autodysocjacji zgodnie z równaniem:

H₂O + H₂O ⇄ H₃O⁺ + OH^–

Równowagę jaka się wówczas ustala opisuje wielkość K_w zwana iloczynem jonowym wody, który w temperaturze 25 ^oC ma wartość 10^–14 i wyraża się w sposób następujący:

K_w = [H₃O⁺]·[OH^–]

Gdy do chemicznie czystej wody wprowadzony zostanie roztwór kwasu lub zasady, wówczas dochodzi do zmiany stężenia jonów wodorowych oraz wodorotlenkowych powstałych w wyniku autodysocjacji wody. W przypadku roztworów kwasów i zasad o stężeniach mniejszych niż 10^–6 mol·dm^–3, w precyzyjnych obliczeniach pH należy wówczas uwzględnić opisaną zmianę.

Na podstawie: A. Hulanicki, Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej, Warszawa 2016.

Roztwór kwasu solnego o stężeniu jonów chlorkowych równym 10^–5 mol·dm^–3 rozcieńczono 1000-krotnie wodą destylowaną.

Uwzględniając autodysocjację wody oblicz wartość pH uzyskanego w ten sposób roztworu w temperaturze 25 ^oC. Wynik podaj z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku.

Woda ulega procesowi autodysocjacji zgodnie z równaniem:

H₂O + H₂O ⇄ H₃O⁺ + OH^–

Równowagę jaka się wówczas ustala opisuje wielkość K_w zwana iloczynem jonowym wody, który w temperaturze 25 ^oC ma wartość 10^–14 i wyraża się w sposób następujący:

K_w = [H₃O⁺]·[OH^–]

Gdy do chemicznie czystej wody wprowadzony zostanie roztwór kwasu lub zasady, wówczas dochodzi do zmiany stężenia jonów wodorowych oraz wodorotlenkowych powstałych w wyniku autodysocjacji wody. W przypadku roztworów kwasów i zasad o stężeniach mniejszych niż 10^–6 mol·dm^–3, w precyzyjnych obliczeniach pH należy wówczas uwzględnić opisaną zmianę.

Na podstawie: A. Hulanicki, Reakcje kwasów i zasad w chemii analitycznej, Warszawa 2016.

Roztwór wodorotlenku wapnia o pH = 9 rozcieńczono wodą destylowaną uzyskując  w temperaturze 25 ^oC roztwór, w którym stężenie jonów Ca²⁺ wynosiło 10^–7 mol·dm^–3.

Uwzględniając autodysocjację wody oblicz wartość pH uzyskanego w ten sposób roztworu. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Do 100 cm³ wody destylowanej wprowadzono 3,76 g tlenku potasu i kilkukrotnie energicznie wstrząśnięto. Uzyskany roztwór rozcieńczono wodą destylowaną do objętości 400 cm³.

Oblicz wartość pH powstałego w ten sposób roztworu wodorotlenku potasu. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Kwas siarkowy(VI) ulega dwuetapowej dysocjacji elektrolitycznej:

H₂SO₄ + H₂O →  HSO₄^– + H₃O⁺     K_a1 = 10³

HSO₄^– + H₂O ⇄ SO₄^2– + H₃O⁺            K_a2 = 1,02·10^–2

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013 oraz  K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.

Do 160 cm³ 0,1-molowego roztworu wodorotlenku potasu wprowadzono 40 cm³ roztworu kwasu siarkowego(VI) o stężeniu 0,4 mol∙dm^–3.

Oblicz wartość pH wykorzystanego w tym doświadczeniu roztworu kwasu siarkowego(VI), uwzględniając dwuetapową jego dysocjację. Wynik podaj z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

Reakcję kwasu etanowego (octowego)  z magnezem ilustruje równanie stechiometryczne:

2CH₃COOH + Mg ⟶ (CH₃COO)₂Mg + H₂

Oblicz, jakiej objętości roztworu kwasu octowego o wartości pH równej 2,7 należy użyć, w celu roztworzenia 3 g wiórek magnezowych? Wynik obliczeń podaj w centymetrach sześciennych z dokładnością do cyfry jedności.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:

­–   elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,

–   atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,

–   liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.

Napisz wzór sumaryczny wodorku pierwiastka X oraz tlenku pierwiastka Y, w którym pierwiastkowi temu przypisuje się jego najwyższy stopień utlenienia.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:

­–   elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,

–   atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,

–   liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.

Napisz wzór sumaryczny związku chemicznego pierwiastków X i Y, w którym pierwszy z nich przyjmuje swój maksymalny, a drugi minimalny stopień utlenienia.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:

­–   elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,

–   atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,

–   liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.

Za pomocą symboli podpowłok zapisz pełną konfigurację elektronową pierwiastka X oraz podkreśl w niej fragment opisujący elektrony walencyjne.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:

­–   elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,

–   atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,

–   liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.

Zapisz skróconą (względem poprzedzającego gazu szlachetnego) klatkową konfigurację elektronową pierwiastka Y oraz określ liczbę jego elektronów niesparowanych. W konfiguracji klatkowej poszczególnym zbiorom orbitali przypisz podpowłokę do której należą uwzględniając wartość głównej liczby kwantowej.

O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:

­–   elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,

–   atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,

–   liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.

Określ liczby orbitali opisujących elektrony każdego z pierwiastków X oraz Y.

Kwas siarkowy(VI) ulega dwuetapowej dysocjacji elektrolitycznej:

H₂SO₄ + H₂O →  HSO₄^– + H₃O⁺     K_a1 = 10³

HSO₄^– + H₂O ⇄ SO₄²^– + H₃O⁺            K_a2 = 1,02·10^–2

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013 oraz  K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.

Do 160 cm³ 0,1-molowego roztworu wodorotlenku potasu wprowadzono 40 cm³ roztworu kwasu siarkowego(VI) o stężeniu 0,4 mol∙dm^–3.

Oblicz wartość pH uzyskanego roztworu. Wynik podaj z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

W stanie podstawowym elektrony pierwiastków X oraz Y rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych, przy czym ich elektrony walencyjne znajdują się na jednej powłoce elektronowej. Pierwiastek X tworzy wodorek typu XH₄, natomiast pierwiastek Y typu H₂Y.

Podaj nazwy (lub symbole chemiczne) pierwiastków X oraz Y, a następnie określ w stanie podstawowym liczbę ich elektronów niesparowanych. Uzupełnij tabelę.

W stanie podstawowym elektrony pierwiastków X oraz Y rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych, przy czym ich elektrony walencyjne znajdują się na jednej powłoce elektronowej. Pierwiastek X tworzy wodorek typu XH₄, natomiast pierwiastek Y typu H₂Y.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).