DWMED

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat zilustrowano poniższym rysunkiem. Podczas wkraplania roztworu NaOH zawartość umieszczonej na mieszadle magnetycznym kolby bardzo ostrożnie ogrzewano.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej w kolbie reakcji chemicznej oraz uzasadnij konieczność ogrzewania jej zawartości podczas prowadzenia tego doświadczenia.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat zilustrowano poniższym rysunkiem. Podczas wkraplania roztworu NaOH zawartość umieszczonej na mieszadle magnetycznym kolby bardzo ostrożnie ogrzewano.

Opisz obserwacje jakie odnotowano w zlewce, jeśli zastosowano nadmiar roztworu wodorotlenku sodu oraz siarczanu(VI) amonu względem siarczanu(VI) miedzi(II). Odpowiedź uzasadnij za pomocą równań odpowiednich reakcji chemicznych, zapisanych w formie jonowej skróconej.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Część zawartości zlewki z wodnym roztworem siarczanu(VI) miedzi(II) umieszczono w probówce i dodano stechiometryczną ilość roztworu wodorotlenku sodu. Po zakończeniu reakcji chemicznej zawartość naczynia ogrzano w płomieniu palnika gazowego.

Uzupełnij poniższy tekst.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Do probówki zawierającej roztwór siarczanu(VI) miedzi(II) dodano nadmiar stężonego roztworu wodorotlenku potasu i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia. Uzyskano klarowny roztwór o intensywnym zabarwieniu.

Podaj, jaki kolor miał uzyskany roztwór oraz napisz wzór sumaryczny i nazwę systematyczną drobiny, której obecność odpowiada za taką, a nie inną jego barwę.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać w reakcji roztworów niektórych związków kompleksowych z kwasami. Przykładem może być działanie kwasem solnym na wodny roztwór tetrahydroksocynkanu potasu. Stosując nadmiar roztworu kwasu spowodujemy dalszy przebieg reakcji chemicznej, co poskutkuje roztworzeniem się osadu powstałego wodorotlenku.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej reakcji strąceniowej oraz równanie reakcji roztwarzania powstałego osadu.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać w reakcji roztworów niektórych związków kompleksowych z kwasami. Przykładem może być działanie kwasem solnym na wodny roztwór tetrahydroksocynkanu potasu. Stosując nadmiar roztworu kwasu spowodujemy dalszy przebieg reakcji chemicznej, co poskutkuje roztworzeniem się osadu powstałego wodorotlenku.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać w reakcji roztworów niektórych związków kompleksowych z kwasami. Przykładem może być działanie kwasem solnym na wodny roztwór tetrahydroksocynkanu potasu. Stosując nadmiar roztworu kwasu spowodujemy dalszy przebieg reakcji chemicznej, co poskutkuje roztworzeniem się osadu powstałego wodorotlenku.

Zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie otrzymanie stałego wodorotlenku cynku metodą inną, niż opisana w informacji wprowadzającej. Opisz czynności, jakie należy wykonać, jeśli dostępne masz dowolne szkło i akcesoria laboratoryjne oraz następujące odczynniki chemiczne: ZnO_(s), woda destylowana, NaOH_(s), H₂SO_4(aq).

Do 1 dm³ wody zawierającej dodatek kilku kropli roztworu oranżu metylowego wprowadzono 560 cm³ chlorowodoru (odmierzonego w warunkach normalnych) i zaobserwowano zmianę zabarwienia zawartości naczynia. Następnie do uzyskanego roztworu wprowadzono 962 mg wapna gaszonego i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia reakcyjnego.

Określ barwę roztworu uzyskanego po wprowadzeniu chlorowodoru do opisanego wodnego roztworu zawierającego oranż metylowy. Odpowiedź uzasadnij równaniem odpowiedniego procesu zapisanym w formie jonowej skróconej.

Do 1 dm³ wody zawierającej dodatek kilku kropli roztworu oranżu metylowego wprowadzono 560 cm³ chlorowodoru (odmierzonego w warunkach normalnych) i zaobserwowano zmianę zabarwienia zawartości naczynia. Następnie do uzyskanego roztworu wprowadzono 962 mg wapna gaszonego i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia reakcyjnego.

Wykonaj niezbędne obliczenia i napisz, co zaobserwowano po wprowadzeniu wapna gaszonego do opisanego roztworu kwasu solnego oraz jaki był odczyn docelowego roztworu?

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Ustal jakościowy skład osadów – z pierwszego oraz drugiego etapu eksperymentu.

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Jaki anion znajdował się w powstałym w trzecim etapie osadzie, jeśli osad ten po przemyciu i wysuszeniu zawierał 69,2% srebra, 20,5% tlenu oraz siarkę? Odpowiedź uzasadnij obliczeniami.

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, jakie doprowadziły do strącenia osadów w etapach: pierwszym oraz trzecim eksperymentu.

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Wyjaśnij, dlaczego w celu wytrącenia osadu, w pierwszym etapie użyto amoniaku, a nie nadmiaru roztworu mocnej zasady?

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm³. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Nazajutrz roztwory miały zostać wykorzystane do przeprowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych z grupą licealistów. Doktorant stwierdził jednak, że żadna z kolb miarowych, w których roztwory zostały przygotowane nie została przez niego opisana.

Zidentyfikuj zawartość każdej z kolb. W tym celu zaprojektuj odpowiednie doświadczenie i napisz obserwacje oraz sformułuj wnioski. Do dyspozycji masz jedynie podane w informacji wstępnej roztwory, uniwersalne papierki wskaźnikowe oraz zestaw pustych probówek.

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm³. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Doktorant przystąpił do ćwiczeń laboratoryjnych. Jeden z eksperymentów składał się z dwóch etapów:

Etap 1: dokładnie wymieszał zawartość naczynia, w którym znajdowała się mieszanina wodorotlenku wapnia z wodą. Następnie pobrał 20 cm³ próbki, umieścił w zlewce o pojemności 300 cm³ i dopełnił wodą destylowaną.

Etap 2: zawartość zlewki nasycał dwutlenkiem węgla stosując duży nadmiar gazu.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.