DWMED

Breadcrumbs

Wybór poprawnych określeń dotyczących sporządzonych roztworów kwasu, soli oraz wodorotlenków przez doktoranta

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm3. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Wybór poprawnych określeń dotyczących sporządzonych roztworów kwasu, soli oraz wodorotlenków przez doktoranta

Doktorant przystąpił do ćwiczeń laboratoryjnych. Jeden z eksperymentów składał się z dwóch etapów:

Etap 1: dokładnie wymieszał zawartość naczynia, w którym znajdowała się mieszanina wodorotlenku wapnia z wodą. Następnie pobrał 20 cm3 próbki, umieścił w zlewce o pojemności 300 cm3 i dopełnił wodą destylowaną.

Etap 2: zawartość zlewki nasycał dwutlenkiem węgla stosując duży nadmiar gazu.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

W pierwszym etapie eksperymentu uzyskano (zawiesinę/roztwór rzeczywisty) wodorotlenku wapnia. Podczas przepływu przez układ niewielkiej ilości dwutlenku węgla w drugim etapie eksperymentu zaobserwowano (zanik/pojawienie się) zmętnienia za które odpowiadał (węglan/wodorowęglan) wapnia, zbudowany z (cząsteczek/jonów). Dalsze przepuszczenie nadmiarowych ilości dwutlenku węgla spowodowało (zanik/pojawienie się) osadu, ponieważ powstała (dobrze/trudno) rozpuszczalna w wodzie wodorosól.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone