DWMED

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm³. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Po dokładnym wymieszaniu zawartości kolby, w której znajdowała się mieszanina wodorotlenku wapnia z wodą, doktorant pobrał 10 cm³ próbki i zmieszał z taką samą objętością roztworu pobranego z kolby, z rozpuszczonym w wodzie chlorowodorem. Do mieszaniny poreakcyjnej dodał dwie krople roztworu lakmusu.

Określ, jaką barwę przyjął roztwór po zakończeniu doświadczenia? Odpowiedź uzasadnij obliczeniami.

Benzen jest węglowodorem o wzorze sumarycznym C₆H₆.

Oblicz masę próbki benzenu zawierającej 0,3 g węgla oraz określ masę znajdującego się w niej wodoru. Wyniki podaj w miligramach, stosując przybliżenie do cyfry jedności.

Benzen jest węglowodorem o wzorze sumarycznym C₆H₆.

Oblicz, jaka liczba atomów wodoru znajduje się w 19,5 mg benzenu?

Toluen jest węglowodorem o wzorze sumarycznym C₇H₈. W temperaturze 298 K pod ciśnieniem normalnym ma ciekły stan skupienia oraz gęstość 0,86 g·cm^–3.

Oblicz, w jakiej liczbie cząsteczek toluenu znajduje się łącznie 4,5∙10²³ atomów węgla i wodoru, a następnie określ objętość tej próbki w centymetrach sześciennych, stosując przybliżenie do trzech cyfr znaczących.

Dane są następujące próbki substancji o określonych liczbach indywiduów chemicznych: 2 mole cząsteczek siarkowodoru (H₂S) oraz 0,08 mola atomów niklu.

Oblicz masę każdej z wymienionych próbek.

Kwas stearynowy jest ciałem stałym o wzorze C₁₇H₃₅COOH.

Oblicz masę próbki tego związku chemicznego, w której znajduje się 3,913∙10²² cząsteczek.

Podczas produkcji gazu syntezowego w jednym z etapów procesu ustala się równowaga dynamiczna opisana równaniem:

CH_4(g) + H₂O_(g) ⇄ CO_(g) + 3H_2(g)              ∆H^o = 206 kJ

Na podstawie: K. Schmidt-Szałowski i inni, Technologia chemiczna. Przemysł nieorganiczny, Warszawa 2013.

Opisz, w jaki sposób poprzez zmianę ciśnienia oraz temperatury można przesunąć równowagę opisanej reakcji chemicznej, w celu zwiększenia ilości powstającego wodoru?

Tlenek ołowiu(IV) reaguje z kwasem solnym w podwyższonej temperaturze, przy czym wydziela się gaz o żółtozielonym zabarwieniu i powstaje beztlenowa sól zawierająca taką samą liczbę atomów, co wyjściowy tlenek. Cząsteczki trzeciego produktu tej reakcji mają budowę kątową, a orbitalom walencyjnym ich atomu centralnego przypisuje się hybrydyzację typu sp³. Związek ten  jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla wodorotlenku sodu i tworzy z nim silnie zasadowy roztwór. Roztwór ten można wykorzystać do reakcji z tlenkiem ołowiu(IV), a jej produktem jest związek kompleksowy, którego dwuujemny jon ma liczbę koordynacyjną równą 6.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W probówce umieszczono 6 g tlenku ołowiu(IV) oraz niewielki nadmiar roztworu kwasu solnego. Naczynie szczelnie zamknięto i nieznacznie ogrzano jego zawartość. Wydzielający się gaz zbierano w kolbie zawierającej wodę z dodatkiem lakmusu (rysunek poniżej). Po zakończeniu reakcji kolba została uszczelniona, a następnie wstrząsano nią przez kilkanaście sekund.

Napisz równanie reakcji chemicznej jaka przebiegła w probówce oraz policz objętość (warunki normalne) powstałego gazu. Wynik obliczeń podaj w centymetrach sześciennych, stosując przybliżenie do cyfry jedności.

Tlenek ołowiu(IV) reaguje z kwasem solnym w podwyższonej temperaturze, przy czym wydziela się gaz o żółtozielonym zabarwieniu i powstaje beztlenowa sól zawierająca taką samą liczbę atomów, co wyjściowy tlenek. Cząsteczki trzeciego produktu tej reakcji mają budowę kątową, a orbitalom walencyjnym ich atomu centralnego przypisuje się hybrydyzację typu sp³. Związek ten  jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla wodorotlenku sodu i tworzy z nim silnie zasadowy roztwór. Roztwór ten można wykorzystać do reakcji z tlenkiem ołowiu(IV), a jej produktem jest związek kompleksowy, którego dwuujemny jon ma liczbę koordynacyjną równą 6.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Napisz, co zaobserwujemy podczas reakcji niewielkiego nadmiaru wodnego roztworu wodorotlenku sodu z tlenkiem ołowiu(IV)? Odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej. Oceń, czy jest to reakcja redoks? Uzasadnij swoje stanowisko.

Tlenek ołowiu(IV) reaguje z kwasem solnym w podwyższonej temperaturze, przy czym wydziela się gaz o żółtozielonym zabarwieniu i powstaje beztlenowa sól zawierająca taką samą liczbę atomów, co wyjściowy tlenek. Cząsteczki trzeciego produktu tej reakcji mają budowę kątową, a orbitalom walencyjnym ich atomu centralnego przypisuje się hybrydyzację typu sp³. Związek ten  jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla wodorotlenku sodu i tworzy z nim silnie zasadowy roztwór. Roztwór ten można wykorzystać do reakcji z tlenkiem ołowiu(IV), a jej produktem jest związek kompleksowy, którego dwuujemny jon ma liczbę koordynacyjną równą 6.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W probówce umieszczono 6 g tlenku ołowiu(IV) oraz niewielki nadmiar roztworu kwasu solnego. Naczynie szczelnie zamknięto i nieznacznie ogrzano jego zawartość. Wydzielający się gaz zbierano w kolbie zawierającej wodę z dodatkiem lakmusu (rysunek obok). Po zakończeniu reakcji kolba została uszczelniona, a następnie wstrząsano nią przez kilkanaście sekund.

Podkreśl wyrazy w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Woda barytowa to nasycony, wodny roztwór wodorotlenku baru – związku chemicznego o wzorze sumarycznym Ba(OH)₂.

Oblicz liczbę moli jonów znajdujących się w 2,85 g wodorotlenku baru.

Tlenek ołowiu(IV) reaguje z kwasem solnym w podwyższonej temperaturze, przy czym wydziela się gaz o żółtozielonym zabarwieniu i powstaje beztlenowa sól zawierająca taką samą liczbę atomów, co wyjściowy tlenek. Cząsteczki trzeciego produktu tej reakcji mają budowę kątową, a orbitalom walencyjnym ich atomu centralnego przypisuje się hybrydyzację typu sp³. Związek ten  jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla wodorotlenku sodu i tworzy z nim silnie zasadowy roztwór. Roztwór ten można wykorzystać do reakcji z tlenkiem ołowiu(IV), a jej produktem jest związek kompleksowy, którego dwuujemny jon ma liczbę koordynacyjną równą 6.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W probówce umieszczono 6 g tlenku ołowiu(IV) oraz niewielki nadmiar roztworu kwasu solnego. Naczynie szczelnie zamknięto i nieznacznie ogrzano jego zawartość. Wydzielający się gaz zbierano w kolbie zawierającej wodę z dodatkiem lakmusu (rysunek obok). Po zakończeniu reakcji kolba została uszczelniona, a następnie wstrząsano nią przez kilkanaście sekund.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Woda wapienna to nasycony, wodny roztwór wodorotlenku wapnia – związku chemicznego o wzorze sumarycznym Ca(OH)₂.

Oblicz liczbę jonów znajdujących się w 1,85 g wodorotlenku wapnia.

Na skalę techniczną metanol otrzymuje się w procesie, podczas przebiegu którego w układzie ustala się równowaga dynamiczna opisana równaniem:

CO_(g) + 2H_2(g) ⇄ CH₃OH_(g)                ΔH^o = -128,2 kJ/mol

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Uwzględniając wyłącznie stan skupienia reagentów oraz efekt cieplny opisanego procesu, zaproponuj dwa sposoby, dzięki którym możliwe jest przesunięcie równowagi reakcji w kierunku zwiększenia wydajności syntezy metanolu. Uzasadnij odpowiedź.

Kwas chlorowy(VII) jest związkiem chemicznym o wzorze HClO₄.

Oblicz sumaryczną liczbę atomów oraz sumaryczną liczbę moli atomów pierwiastków znajdujących się w 10,05 g cząsteczek kwasu chlorowego(VII).