DWMED

W probówce umieszczono próbkę tymolu:

do której wprowadzono wodę destylowaną (22 ^oC) i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia (fotografia 1.). Następnie przeprowadzono doświadczenie chemiczne według poniższego schematu.

Po dodaniu stałego wodorotlenku potasu probówką energicznie wstrząśnięto uzyskując mieszaninę przedstawioną na 3. fotografii. Podczas chłodzenia powstałego roztworu do wyjściowej temperatury nie zaobserwowano żadnych zmian.

Fenole ulegają nitrowaniu bez udziału katalizatora. Powstałe nitropochodne mają inne zabarwienie, niż wyjściowy substrat organiczny. Opisana cecha odnosi się również do barw roztworów związków organicznych, która zależy od rodzaju obecnych w cząsteczkach substancji rozpuszczonej ugrupowań atomów oraz od związku chemicznego stanowiącego rozpuszczalnik. Na fotografii A przedstawiono benzenowy roztwór tymolu o temperaturze 22 ^oC. Fotografia B w tych samych warunkach ilustruje wodną zawiesinę pochodnej tymolu o nazwie 5-metylo-4-nitro-2-(propan-2-ylo)fenol.

Narysuj wzór grupowy związku chemicznego, którego obecność w probówce B nadaje jej zawartości widoczne zabarwienie.

W probówce umieszczono próbkę tymolu:

do której wprowadzono wodę destylowaną (22 ^oC) i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia (fotografia 1.). Następnie przeprowadzono doświadczenie chemiczne według poniższego schematu.

Po dodaniu stałego wodorotlenku potasu probówką energicznie wstrząśnięto uzyskując mieszaninę przedstawioną na 3. fotografii. Podczas chłodzenia powstałego roztworu do wyjściowej temperatury nie zaobserwowano żadnych zmian.

Fenole ulegają nitrowaniu bez udziału katalizatora. Powstałe nitropochodne mają inne zabarwienie, niż wyjściowy substrat organiczny. Opisana cecha odnosi się również do barw roztworów związków organicznych, która zależy od rodzaju obecnych w cząsteczkach substancji rozpuszczonej ugrupowań atomów oraz od związku chemicznego stanowiącego rozpuszczalnik. Na fotografii A przedstawiono benzenowy roztwór tymolu o temperaturze 22 ^oC. Fotografia B w tych samych warunkach ilustruje wodną zawiesinę pochodnej tymolu o nazwie 5-metylo-4-nitro-2-(propan-2-ylo)fenol.

Do zawartości probówki przedstawionej na fotografii A wprowadzono wodę destylowaną, natomiast do probówki B benzen i energicznie wstrząśnięto zawartością każdego z naczyń. Dwie spośród fotografii (C, D, E) przedstawiają zawartość probówek po wykonaniu opisanych czynności.

Zaznacz tę fotografię (C, D lub E), która przedstawia uzyskaną w opisany sposób mieszaninę zawierającą nitropochodną tymolu. Odpowiedź uzasadnij odnosząc się do różnic w rozpuszczalności tej substancji w wodzie oraz w benzenie. Uwzględnij barwę odpowiedniej frakcji.

W dwóch niepodpisanych butelkach znajdowały się acetaldehyd oraz propanon. W celu identyfikacji zawartości naczyń, próbki badanych substancji wprowadzono do probówek zawierających alkaliczne zawiesiny wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto. W każdym z naczyń uzyskano zawartość widoczną na fotografii 1. Następnie każdą z probówek ogrzano, co doprowadziło do zmian, jakie przedstawiają fotografie 2. oraz 3.

Napisz w formie jonowej skróconej, stosując wzory grupowe odpowiednich drobin równania reakcji chemicznych, których przebieg doprowadził do powstania zawartości przedstawionych na 2. oraz 3. fotografii.

W dwóch niepodpisanych butelkach znajdowały się acetaldehyd oraz propanon. W celu identyfikacji zawartości naczyń, próbki badanych substancji wprowadzono do probówek zawierających alkaliczne zawiesiny wodorotlenku miedzi(II) i energicznie wstrząśnięto. W każdym z naczyń uzyskano zawartość widoczną na fotografii 1. Następnie każdą z probówek ogrzano, co doprowadziło do zmian, jakie przedstawiają fotografie 2. oraz 3.

Wskaż numer tej probówki, w której nastąpiła zmiana wartości stopni utlenienia atomów podczas opisanego doświadczenia.

Wodne roztwory stosunkowo dobrze rozpuszczalnych w wodzie aldehydów można odróżnić od wielu innych substancji chemicznych przeprowadzając próbę Tollensa.

Poniższy rysunek ilustruje wzór cząsteczki 4-metoksybenzaldehydu (aldehydu anyżowego). Na fotografii A przedstawiono zachowanie się tego związku chemicznego wobec wody destylowanej, natomiast fotografia B obrazuje wynik próby Tollensa z jego udziałem.

Oceń, czy uzyskano pozytywny wynik przeprowadzonej z udziałem aldehydu anyżowego próby Tollensa. Odpowiedź uzasadnij odnosząc się do wyglądu zawartości naczynia.

Wodne roztwory stosunkowo dobrze rozpuszczalnych w wodzie aldehydów można odróżnić od wielu innych substancji chemicznych przeprowadzając próbę Tollensa.

Poniższy rysunek ilustruje wzór cząsteczki 4-metoksybenzaldehydu (aldehydu anyżowego). Na fotografii A przedstawiono zachowanie się tego związku chemicznego wobec wody destylowanej, natomiast fotografia B obrazuje wynik próby Tollensa z jego udziałem.

W warunkach przeprowadzonego doświadczenia część cząsteczek aldehydu anyżowego uległa przekształceniu w alkohol (osad widoczny na fotografii B), a część w aniony dobrze rozpuszczalnej w wodzie soli kwasu karboksylowego. W opisanych przemianach brała udział jedynie grupa aldehydowa – struktura pozostałej części jego cząsteczek nie zmieniła się.

Określ wartości stopni utlenienia atomów węgla bezpośrednio związanych z pierścieniem aromatycznym w powstałych drobinach – alkoholu oraz anionie.

Wodne roztwory stosunkowo dobrze rozpuszczalnych w wodzie aldehydów można odróżnić od wielu innych substancji chemicznych przeprowadzając próbę Tollensa.

Poniższy rysunek ilustruje wzór cząsteczki 4-metoksybenzaldehydu (aldehydu anyżowego). Na fotografii A przedstawiono zachowanie się tego związku chemicznego wobec wody destylowanej, natomiast fotografia B obrazuje wynik próby Tollensa z jego udziałem.

W warunkach przeprowadzonego doświadczenia część cząsteczek aldehydu anyżowego uległa przekształceniu w alkohol (osad widoczny na fotografii B), a część w aniony dobrze rozpuszczalnej w wodzie soli kwasu karboksylowego. W opisanych przemianach brała udział jedynie grupa aldehydowa – struktura pozostałej części jego cząsteczek nie zmieniła się.

Napisz jaką rolę (utleniacza, reduktora) w opisanej reakcji tworzenia soli oraz alkoholu pełnią cząsteczki aldehydu anyżowego. Uzasadnij odpowiedź.

W celu  odróżnienia roztworów – formaliny (30-procentowy wodny roztwór formaldehydu) oraz acetonu przeprowadzono doświadczenie chemiczne, w wyniku którego w jednej z probówek zawierających analizowaną substancję zaobserwowano pojawienie się widocznego na zamieszczonej fotografii lustra.

Narysuj wzór grupowy cząsteczki tego związku organicznego, który nie dał widocznego na fotografii efektu podczas przeprowadzonego doświadczenia oraz wzór elektronowy kreskowy organicznego anionu będącego produktem reakcji chemicznej jaka przebiegła. Uzupełnij tabelę.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne według zamieszczonego schematu:

Celem tego eksperymentu było ustalenie, który z kwasów – krzemowy (H₂SiO₃), czy octowy jest mocniejszy. W probówce 1. znajdował się silnie alkaliczny, wodny roztwór pewnej substancji, do którego wprowadzono stechiometryczną ilość odczynnika X, wybranego spośród następujących:

CH₃COONa_(aq), K₂CO_3(aq), CH₃COOH_(c), K₂SiO_3(aq).

Wybierz właściwy odczynnik X wykorzystany podczas tego doświadczenia. Odpowiedź uzasadnij jonowym równaniem reakcji chemicznej jaka przebiegła.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne według zamieszczonego schematu:

Celem tego eksperymentu było ustalenie, który z kwasów – krzemowy (H₂SiO₃), czy octowy jest mocniejszy. W probówce 1. znajdował się silnie alkaliczny, wodny roztwór pewnej substancji, do którego wprowadzono stechiometryczną ilość odczynnika X, wybranego spośród następujących:

CH₃COONa_(aq), K₂CO_3(aq), CH₃COOH_(c), K₂SiO_3(aq).

Odczynnik Y wprowadzony do 2. probówki stanowił alkoholowy roztwór fenoloftaleiny. Po wykonaniu tej czynności zawartością naczynia energicznie wstrząśnięto.

Napisz równanie chemiczne procesu, którego przebieg doprowadził do pojawienia się widocznego na fotografii 3. zabarwienia.

Do wodnego roztworu benzoesanu potasu wprowadzono 10-procentowy kwas solny. Efekt przeprowadzonego doświadczenia przedstawia zamieszczona fotografia.

Stosując teorię protonową kwasów oraz zasad Brønsteda-Lowry’ego napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej jaka przebiegła. Zastosuj wzory grupowe lub uproszczone odpowiednich drobin (cząsteczek, jonów).

Do wodnego roztworu benzoesanu potasu wprowadzono 10-procentowy kwas solny. Efekt przeprowadzonego doświadczenia przedstawia zamieszczona fotografia.

Zapisz dwa wnioski dotyczące kwasu benzoesowego jakie wynikają z przebiegu opisanego doświadczenia chemicznego.

Blaszkę miedzianą poddano działaniu gorącego roztworu nadtlenku wodoru w środowisku lekko kwasowym. Po zakończeniu ogrzewania blaszkę usunięto i wypłukano, a następnie sfotografowano (zdjęcie A). Uzyskaną w ten sposób blaszkę umieszczono w probówce z roztworem kwasu mrówkowego. Po pewnym czasie przyjęła ona wygląd przedstawiony na fotografii B.

Spośród zamieszczonych fotografii 1.–3. wybierz tę, która przedstawia zawartość probówki uzyskaną po usunięciu z niej blaszki przedstawionej na zdjęciu B. Odpowiedź uzasadnij równaniem reakcji chemicznej jaka przebiegła.

Zamieszczony rysunek przedstawia wzór Fischera cząsteczki kwasu L(+) winowego.

W dwóch niepodpisanych probówkach znajdowały się wodne roztwory kwasu L(+) winowego oraz kwasu octowego. W celu ich odróżnienia przeprowadzono dwuetapowe doświadczenie chemiczne. Próbki wymienionych mieszanin wprowadzono do probówek zawierających zasadę potasową (etap I). W tak uzyskanych roztworach umieszczono alkaliczne zawiesiny wodorotlenku miedzi(II), a następnie zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto (etap II). Fotografie 1.–2. przedstawiają efekt przeprowadzonego eksperymentu.

Napisz równanie reakcji chemicznej, jaka przebiegła w pierwszym etapie doświadczenia z udziałem kwasu octowego. Zastosuj wzory półstrukturalne (grupowe) odpowiednich związków chemicznych.

Zamieszczony rysunek przedstawia wzór Fischera cząsteczki kwasu L(+) winowego.

W dwóch niepodpisanych probówkach znajdowały się wodne roztwory kwasu L(+) winowego oraz kwasu octowego. W celu ich odróżnienia przeprowadzono dwuetapowe doświadczenie chemiczne. Próbki wymienionych mieszanin wprowadzono do probówek zawierających zasadę potasową (etap I). W tak uzyskanych roztworach umieszczono alkaliczne zawiesiny wodorotlenku miedzi(II), a następnie zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto (etap II). Fotografie 1.–2. przedstawiają efekt przeprowadzonego eksperymentu.

Numerom probówek 1. oraz 2. na zamieszczonych fotografiach przypisz nazwy znajdujących się w nich przed rozpoczęciem doświadczenia roztworów kwasów. Wyjaśnij przyczynę różnicy w wyglądzie zawartości tych naczyń. Odnieś się do budowy określonych drobin (cząsteczek, jonów).