Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne cząsteczek pewnych związków chemicznych.
Oceń poprawność poniższych zdań dotyczących związków chemicznych, których wzory przedstawiono w informacji wprowadzającej. Wpisz literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz). 1. Każda z narysowanych cząsteczek wykazuje czynność optyczną. 2. Pierwsza para stanowi związki chemiczne, których wodne roztwory mają odczyn obojętny. 3. Pierwszą parę związków chemicznych od drugiej pary można odróżnić stosując jako odczynnik wodny roztwór wodorowęglanu sodu. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne cząsteczek pewnych związków chemicznych.
Spośród narysowanych wzorów związków organicznych wybierz parę przedstawiającą tę samą cząsteczkę, ale inaczej narysowaną, a następnie uwzględniając właściwy szereg konfiguracyjny (L lub D) podaj jej nazwę systematyczną. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W skład proszku do pieczenia wchodzą zwykle dwa związki chemiczne – wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub wodorowęglan amonu (tzw. amoniak do pieczenia). W temperaturze wypieku równej 180 ⁰C oba rozkładają się z wydzieleniem gazowych produktów, przy czym podczas rozkładu sody oczyszczonej powstaje dodatkowo związek chemiczny o stałym stanie skupienia, zawierający 43,4% sodu.
Do wypieku 600 g ciasta (1000 hPa) wykorzystano 15 g wodorowęglanu amonu. Gazowe produkty reakcji jego rozkładu spowodowały spulchnienie ciasta.
Który spośród produktów reakcji rozkładu amoniaku do pieczenia pierwszy opuści piekarnik, a który ostatni? Uwzględnij wyłącznie te związki chemiczne, które w warunkach normalnych są gazami. Uzasadnij swoje stanowisko. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W skład proszku do pieczenia wchodzą zwykle dwa związki chemiczne – wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub wodorowęglan amonu (tzw. amoniak do pieczenia). W temperaturze wypieku równej 180 oC oba rozkładają się z wydzieleniem gazowych produktów, przy czym podczas rozkładu sody oczyszczonej powstaje dodatkowo związek chemiczny o stałym stanie skupienia, zawierający 43,4% sodu.
Do wypieku 600 g ciasta (1000 hPa) wykorzystano 15 g wodorowęglanu amonu. Gazowe produkty reakcji jego rozkładu spowodowały spulchnienie ciasta.
Napisz równania reakcji chemicznych w wyniku przebiegu których powstały związki chemiczne, które spowodowały spulchnienie ciasta, w zależności od zastosowanego proszku do pieczenia. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Na minerał zawierający po 0,1 mola każdego z węglanów: baru, srebra oraz wapnia podziałano stechiometryczną ilością stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zawartość naczynia ogrzewano, a po ochłodzeniu uzupełniono wodą do wyjściowej objętości roztworu.
Napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej reakcji chemicznej. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Wiele soli nie istnieje w postaci wodnych roztworów, ponieważ w odpowiednich warunkach ulegają praktycznie nieodwracalnej reakcji hydrolizy.
Do wody destylowanej wprowadzono próbkę siarczku glinu i zaobserwowano zmętnienie zawartości naczynia oraz wydzielenie się gazu o charakterystycznym zapachu zgniłych jaj.
Napisz równanie reakcji chemicznej jaka przebiegła. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Niektóre węgliki w reakcji z wodą mogą posłużyć do laboratoryjnego (na niewielką skalę) otrzymywania pewnych gazowych węglowodorów. W dwóch różnych zlewkach umieszczono karbid (CaC2) oraz węglik glinu (Al4C3) i ostrożnie wprowadzano do nich wodę. Po pewnym czasie stwierdzono, że z naczyń nie wydzielają się już substancje gazowe, a uzyskane układy są białymi zawiesinami wodorotlenków.
Spośród odczynników: HCl(aq), alkoholowy roztwór fenoloftaleiny, NaNO3(aq), KOH(aq), CuSO4(aq) wybierz takie dwa, które pozwolą na odróżnienie uzyskanych mieszanin poreakcyjnych. Odpowiedź uzasadnij równaniami odpowiednich procesów zapisanymi w formie jonowej (lub jonowej skróconej) oraz obserwacjami. Pierwszy odczynnik oraz uzasadnienie: Drugi odczynnik oraz uzasadnienie: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Handlowy siarczek żelaza(II) otrzymuje się w wyniku stapiania opiłków żelaza z siarką. Związek ten bywa zanieczyszczony jednym z substratów opisanej przemiany i wyko-rzystywany jest między innymi do otrzymywania siarkowodoru. Reakcję prowadzi się wówczas w aparacie Kippa z udziałem kwasu solnego, przy czym powstały produkt gazowy zwykle zanieczyszczony jest wtedy najlżejszym znanym nam gazem.
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
Napisz w formie jonowej skróconej równania dwóch zachodzących w aparacie Kippa reakcji chemicznych, prowadzących do uzyskania zanieczyszczonego siarkowodoru. 1. 2. Rozwiązanie tego zadania dostępne jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
3-metylopentan można otrzymać w kilku etapach reakcyjnych, stosując jako wyjściowy substrat węglan wapnia, według ogólnego schematu:
Mając do dyspozycji wymieniony substrat oraz inne substancje nieorganiczne, zaprojektuj ciąg syntez chemicznych, którego celem będzie otrzymanie 3-metylopentanu. Zapisz równania przebiegających reakcji chemicznych uwzględniając jedynie oczekiwane ich produkty organiczne i nieorganiczne oraz uwzględnij warunki prowadzenia procesów. W kolejnych etapach możesz skorzystać z uzyskanych wcześniej związków organicznych. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Gliceryna jest popularnym w chemii kosmetyków związkiem nawilżającym. Substancja taka może jednak również stanowić wyjściowy substrat w wielu syntezach organicznych, na przykład – w celu uzyskania alkanu o nazwie 2,3-dimetylobutan:
Wychodząc od gliceryny i mając do dyspozycji jeszcze dowolne substancje nieorganiczne, zaprojektuj ciąg syntez chemicznych, którego celem będzie otrzymanie opisanego alkanu. Zapisz równania przebiegających reakcji chemicznych uwzględniając jedynie oczekiwane ich produkty organiczne i nieorganiczne oraz uwzględnij warunki prowadzenia procesów. W kolejnych etapach możesz skorzystać z uzyskanych wcześniej związków organicznych. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone