Obliczanie procentowego składu wagowego stopu magnezu z glinem
Na 9 g próbki stopu magnezu z glinem podziałano nadmiarem kwasu solnego. W wyniku przebiegających reakcji chemicznych wydzieliło się 10,64 dm3 wodoru (warunki normalne).
Oblicz procentowy skład wagowy stopu poddanego analizie. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Określanie procentowego składu wagowego mieszaniny soli miedzi(II) na drodze reakcji strąceniowej
Próbkę o masie 10,82 g bezwodnych soli miedzi(II) – siarczanu(VI) oraz azotanu(V) rozpuszczono w wodzie destylowanej. Do powstałego układu wprowadzono roztwór zasady potasowej. Zaobserwowano strącenie się niebieskiego, galaretowatego ciała stałego oraz odbarwienie roztworu. Uzyskaną zawiesinę ogrzano, a następnie powstałe czarne ciało stałe przesączono, przemyto, wysuszono i zważono. Jego masa była równa 4,68 g.
Wiedząc, że wydajność procesu sączenia wyniosła 90%, ustal na podstawie niezbędnych obliczeń procentowy skład wagowy mieszaniny soli przed rozpuszczeniem jej w wodzie destylowanej. Wyniki podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Obliczanie objętości powstałego dwutlenku węgla w reakcji kwasu bromowodorowego z zanieczyszczonym węglanem wapnia
Próbkę o masie 7,31 g stanowiącą węglan wapnia zanieczyszczony wodorowęglanem wapnia poddano działaniu nadmiaru kwasu bromowodorowego. W układzie przebiegły wówczas reakcje chemiczne opisane równaniami:
CaCO3 + 2HBr ⟶ CaBr2 + H2O + CO2
Ca(HCO3)2 + 2HBr ⟶ CaBr2 + 2H2O + 2CO2
Po zakończeniu wydzielania się pęcherzyków gazu wodę odparowano, a zawartość naczynia wyprażono do stałej masy, uzyskując w ten sposób 14 g bromku wapnia.
Wiedząc, że objętość molowa gazu w temperaturze 19 oC pod ciśnieniem normalnym wynosi 24 dm3, oblicz, jaką objętość w opisanych warunkach zajmuje powstały tlenek węgla(IV)? Wynik podaj w dm3 z dokładnością do dwóch cyfr znaczących. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Obliczanie procentowego składu wagowego brązu na podstawie udziałów procentowych tlenków metali
Brązy to stopy miedzi z cyną. Redukcji poddano mieszaninę tlenków – SnO oraz CuO, w której procent wagowy tlenku miedzi(II) wynosił 91,8%.
Na podstawie niezbędnych obliczeń ustal procentowy skład wagowy uzyskanego w ten sposób brązu. Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Ustalanie składu procentowego stopu uzyskanego w wyniku redukcji tlenków metali
Korund to minerał, którego głównym składnikiem jest tlenek glinu. Substancja ta może zawierać również domieszki innych związków chemicznych, na przykład – tlenku tytanu(IV).
Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.
W wyniku redukcji wodorem próbki korundu o masie 19 g, uzyskano 18 dm3 pary wodnej (394 K, 1000 hPa).
Ustal procentowy skład wagowy uzyskanego stopu glinu z tytanem. Wyniki obliczeń podaj z dokładnością do czterech cyfr znaczących. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Obliczanie stosunku molowego tlenków ołowiu w mieszaninie użytej do redukcji wodorem
W wyniku redukcji 11,47 g mieszaniny tlenków PbO i PbO2 wodorem uzyskano 1,26 cm3 wody (warunki normalne). Podczas opisanego eksperymentu przebiegły reakcje chemiczne:
PbO + H2 → Pb + H2O
PbO2 + 2H2 → Pb + 2H2O
Oblicz, w jakim stosunku molowym zmieszane były tlenki przed wykonaniem doświadczenia? © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Zapis równania reakcji chemicznej aminy z kwasem bromowodorowym oraz nazwy powstałego produktu
W celu ustalenia struktury cząsteczek dwóch różniących się rzędowością amidów X i Y przeprowadzono szereg eksperymentów z ich udziałem, które schematycznie zilustrowano za pomocą poniższego rysunku:
W warunkach normalnych związki A i B są cieczami, a temperatura wrzenia pierwszego z nich jest niższa od temperatury wrzenia drugiego. W temperaturze 25 ⁰C i pod ciśnieniem normalnym oba te związki są gazami, a 4,5 g każdego z nich zajmuje wówczas objętość równą 2,44 dm3. Wiadomo, że związek C jest obok związku Z produktem kwasowej hydrolizy amidu X, a wartość pH jego wodnego roztworu jest większa od wartości pH roztworu związku chemicznego D o takim samym stężeniu molowym. Po dodaniu substancji Z do zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu wydziela się gaz powodujący zmętnienie wody wapiennej.
Na próbkę związku A podziałano wodnym roztworem bromowodoru i uzyskano związek C.
Wykorzystując półstrukturalne wzory związków organicznych, napisz równanie przebiegającej reakcji chemicznej oraz podaj nazwę jej produktu. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone Wskazówka: Film, w którym rozszyfrowano wzory związków A, B C i D przedstawiono w rozwiązaniu do zadania pod tym linkiem: Ustalanie wzoru sumarycznego oraz wzorów półstrukturalnych izomerycznych amidów
Określanie odczynu wodnego roztworu soli amoniowej z uzasadnieniem równaniem reakcji chemicznej
W celu ustalenia struktury cząsteczek dwóch różniących się rzędowością amidów X i Y przeprowadzono szereg eksperymentów z ich udziałem, które schematycznie zilustrowano za pomocą poniższego rysunku:
W warunkach normalnych związki A i B są cieczami, a temperatura wrzenia pierwszego z nich jest niższa od temperatury wrzenia drugiego. W temperaturze 25 ⁰C i pod ciśnieniem normalnym oba te związki są gazami, a 4,5 g każdego z nich zajmuje wówczas objętość równą 2,44 dm3. Wiadomo, że związek C jest obok związku Z produktem kwasowej hydrolizy amidu X, a wartość pH jego wodnego roztworu jest większa od wartości pH roztworu związku chemicznego D o takim samym stężeniu molowym. Po dodaniu substancji Z do zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu wydziela się gaz powodujący zmętnienie wody wapiennej.
Podaj odczyn wodnego roztworu związku chemicznego D. Odpowiedź uzasadnij równaniem odpowiedniej reakcji chemicznej zapisanym w formie jonowej skróconej. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone Wskazówka: Film, w którym rozszyfrowano wzory związków A, B C i D przedstawiono w rozwiązaniu do zadania pod tym linkiem: Ustalanie wzoru sumarycznego oraz wzorów półstrukturalnych izomerycznych amidów
Określanie wzoru półstrukturalnego oraz nazwy II-rzędowego amidu izomerycznego z innymi amidami
W celu ustalenia struktury cząsteczek dwóch różniących się rzędowością amidów X i Y przeprowadzono szereg eksperymentów z ich udziałem, które schematycznie zilustrowano za pomocą poniższego rysunku:
W warunkach normalnych związki A i B są cieczami, a temperatura wrzenia pierwszego z nich jest niższa od temperatury wrzenia drugiego. W temperaturze 25 ⁰C i pod ciśnieniem normalnym oba te związki są gazami, a 4,5 g każdego z nich zajmuje wówczas objętość równą 2,44 dm3. Wiadomo, że związek C jest obok związku Z produktem kwasowej hydrolizy amidu X, a wartość pH jego wodnego roztworu jest większa od wartości pH roztworu związku chemicznego D o takim samym stężeniu molowym. Po dodaniu substancji Z do zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu wydziela się gaz powodujący zmętnienie wody wapiennej.
Istnieje tylko jeden II-rzędowy izomeryczny ze związkami X i Y amid.
Narysuj wzór półstrukturalny jego cząsteczki oraz podaj nazwę systematyczną. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone Wskazówka: Film, w którym rozszyfrowano wzory związków A, B C i D przedstawiono w rozwiązaniu do zadania pod tym linkiem: Ustalanie wzoru sumarycznego oraz wzorów półstrukturalnych izomerycznych amidów
Wyjaśnienie przyczyny najniższej temperatury wrzenia określonej aminy
W tabeli zebrano informacje na temat wartości temperatur wrzenia (1013 hPa) trzech wybranych amin alifatycznych:
Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.
Wyjaśnij, dlaczego wśród wymienionych amin temperatura wrzenia N,N-dimetylometanoaminy jest najniższa, pomimo największej masy cząsteczkowej tego związku chemicznego? © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Zapis równania reakcji z udziałem roztworu fenolanu potasu oraz tlenku węgla(IV)
Podczas przepuszczania gazowego tlenku węgla(IV) przez wodny roztwór fenolanu potasu obserwuje się mętnienie zawartości naczynia reakcyjnego. Przyczyną takiego zjawiska jest powstający fenol, który w warunkach prowadzonego doświadczenia niezbyt dobrze rozpuszcza się w wodzie. Drugim produktem reakcji jest słabszy od fenolu anionowy kwas Brønsteda.
Stosując grupowe lub uproszczone wzory związków organicznych napisz w formie jonowej skróconej równanie opisanej przemiany chemicznej. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
