DWMED

W pięciu kolbach miarowych (250 cm³ każda) umieszczono 0,5-molowe, wodne roztwory następujących związków chemicznych:

1) NaOH               2) HCOOH               3) HCl                 4) H₂SO₄                  5) NH₃

Oblicz stężenie molowe roztworu kwasu chlorowego(I), w którym wartość stopnia dysocjacji jest taka sama, jak w podanym w informacji wprowadzającej wodnym roztworze amoniaku.

W wodzie kwas glikolowy ulega jednoetapowej dysocjacji elektrolitycznej na jony. W temperaturze 25 ^oC przygotowano 350 cm³ roztworu kwasu glikolowego o stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–3. W roztworze tym dysocjacji ulega 17 na każde 1000 cząsteczek kwasu.

Oblicz stopień dysocjacji kwasu glikolowego w opisanym roztworze. Wynik wyraź w procentach z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

W temperaturze 25 ⁰C stała równowagi reakcji dysocjacji kwasu chlorowego(III) ma wartość 1,1∙10^–2.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz stopień dysocjacji, jaki przyjmuje kwas chlorowy(III) w jego wodnym roztworze o stężeniu 0,1 mol∙dm^–3. Wynik wyraź w procentach, z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

W pięciu kolbach miarowych (250 cm³ każda) umieszczono 0,5-molowe, wodne roztwory następujących związków chemicznych:

1) NaOH               2) HCOOH               3) HCl                 4) H₂SO₄                  5) NH₃

Stała równowagi procesu dysocjacji elektrolitycznej jonu wodorosiarczanowego(VI) w temperaturze równej 25 ⁰C wynosi 1,02·10^–2.

Określ, w którą stronę (w prawo, czy w lewo) przesunie się równowaga opisana równaniem:

Mieszanina piorunująca zawiera tlen oraz wodór zmieszane w stosunku objętościowym równym 1:2.

Oblicz procentowy skład objętościowy mieszaniny piorunującej, uzyskanej w wyniku zmieszania wodoru z powietrzem. Przyjmij, że suche powietrze jest mieszaniną gazów o następującym składzie (procenty objętościowe): azot 78%, tlen 21% oraz argon 1%. Wyniki obliczeń podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

0,7-molowy roztwór kwasu mlekowego rozcieńczono wodą destylowaną i uzyskano roztwór o pH = 4.

Oblicz, jak zmienił się stopień dysocjacji kwasu jeśli jego wartość K_a wynosi 1,35·10^–4? Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności.

W obecności mocnego kwasu, słaby kwas praktycznie nie dysocjuje. Można wówczas przyjąć, że obecne w roztworze stanowiącym wyżej opisaną mieszaninę kwasów jony wodorowe pochodzą niemal wyłącznie z dysocjacji elektrolitycznej kwasu mocnego.

Oblicz, ile razy zmaleje stopień dysocjacji kwasu mrówkowego, jeśli do 0,05-molowego roztworu tego kwasu o objętości 200 cm³ dodamy taką samą objętość 0,5-molowego roztworu kwasu solnego? Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Mieszanina piorunująca zawiera tlen oraz wodór zmieszane w stosunku objętościowym równym 1:2. Masa jednego mola powietrza, w którym tlen stanowi 21% objętościowych wynosi około 29 g.

Oblicz, w jakim stosunku wagowym należy zmieszać powietrze z wodorem, aby uzyskać mieszaninę piorunującą?

W kolbie umieszczono 250 cm³ wody i nasycono ją 11,2 dm³ chlorowodoru odmierzonego w warunkach normalnych.

Oblicz, jakie będzie stężenie molowe oraz procentowe uzyskanego w ten sposób roztworu kwasu solnego, jeśli jego gęstość w opisanych warunkach będzie równa 1,04 g/cm³?

Mieszanina piorunująca zawiera tlen oraz wodór zmieszane w stosunku objętościowym równym 1:2.

Oblicz, jaką objętość powietrza należałoby odmierzyć, aby po zmieszaniu ze 100 dm³ wodoru odmierzonego w tych samych warunkach ciśnienia i temperatury uzyskać mieszaninę piorunującą? Przyjmij, że wykorzystane powietrze zawiera 21% objętościowych tlenu. Wynik podaj w decymetrach sześciennych, z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

Do sporządzenia 200 cm³ eluenta, który wykorzystano w chromatografii płytkowej użyto dwóch ciekłych (25 ^oC, ciśnienie normalne) związków chemicznych – heksanu (C₆H₁₄) o gęstości 0,65 g·cm^–3 oraz chlorku metylenu (CH₂Cl₂) o gęstości 1,32 g·cm^–3. Substancje te zmieszano w stosunku objętościowym równym 4:1.

Oblicz zawartość procentową (procent wagowy) związków chemicznych wchodzących w skład eluenta. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

W wodzie kwas glikolowy ulega jednoetapowej dysocjacji elektrolitycznej na jony. W temperaturze 25 ^oC przygotowano 350 cm³ roztworu kwasu glikolowego o stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–³. W roztworze tym dysocjacji ulega 17 na każde 1000 cząsteczek kwasu.

Oblicz sumaryczne stężenie molowe jonów powstałych w wyniku dysocjacji elektrolitycznej kwasu glikolowego. Wynik podaj z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku.

W wodzie kwas glikolowy ulega jednoetapowej dysocjacji elektrolitycznej na jony. W temperaturze 25 ^oC przygotowano 350 cm³ roztworu kwasu glikolowego o stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–³. W roztworze tym dysocjacji ulega 17 na każde 1000 cząsteczek kwasu.

Oblicz liczbę anionów reszty kwasu glikolowego, jakie znajdują się w przygotowanym roztworze.

W wyniku nasycania wody amoniakiem uzyskuje się roztwór zwany wodą amoniakalną. W celu przygotowania opisanego roztworu, odmierzono pewną objętość amoniaku, a następnie wprowadzono do naczynia zawierającego wodę destylowaną, uzyskując roztwór wody amoniakalnej o  stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–3.

Sporządzono po 400 cm³ dwóch roztworów wody amoniakalnej o podanym w informacji wprowadzającej stężeniu. Do przygotowania pierwszego roztworu wykorzystano amoniak odmierzony w warunkach normalnych, natomiast do sporządzenia drugiego z nich amoniak odmierzono w temperaturze równej 20 ⁰C i pod ciśnieniem 990 hPa.

Określ na podstawie stosownych obliczeń do przygotowania którego z podanych roztworów wody amoniakalnej wykorzystano większą objętość amoniaku?

Jeden mol gazu w warunkach normalnych zajmuje objętość równą 22,4 dm³.

Jaką objętość odmierzonego w warunkach normalnych amoniaku należy rozpuścić w wodzie destylowanej, aby otrzymany w ten sposób roztwór wody amoniakalnej o masie 250 g miał stężenie równe 20%? Wynik podaj z przybliżeniem do cyfry jedności.