DWMED

W obecności mocnego kwasu, słaby kwas praktycznie nie dysocjuje. Można wówczas przyjąć, że obecne w roztworze stanowiącym wyżej opisaną mieszaninę kwasów jony wodorowe pochodzą niemal wyłącznie z dysocjacji elektrolitycznej kwasu mocnego.

Oblicz, ile razy zmaleje stopień dysocjacji kwasu mrówkowego, jeśli do 0,05-molowego roztworu tego kwasu o objętości 200 cm³ dodamy taką samą objętość 0,5-molowego roztworu kwasu solnego? Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Mieszanina piorunująca zawiera tlen oraz wodór zmieszane w stosunku objętościowym równym 1:2. Masa jednego mola powietrza, w którym tlen stanowi 21% objętościowych wynosi około 29 g.

Oblicz, w jakim stosunku wagowym należy zmieszać powietrze z wodorem, aby uzyskać mieszaninę piorunującą?

W kolbie umieszczono 250 cm³ wody i nasycono ją 11,2 dm³ chlorowodoru odmierzonego w warunkach normalnych.

Oblicz, jakie będzie stężenie molowe oraz procentowe uzyskanego w ten sposób roztworu kwasu solnego, jeśli jego gęstość w opisanych warunkach będzie równa 1,04 g/cm³?

Mieszanina piorunująca zawiera tlen oraz wodór zmieszane w stosunku objętościowym równym 1:2.

Oblicz, jaką objętość powietrza należałoby odmierzyć, aby po zmieszaniu ze 100 dm³ wodoru odmierzonego w tych samych warunkach ciśnienia i temperatury uzyskać mieszaninę piorunującą? Przyjmij, że wykorzystane powietrze zawiera 21% objętościowych tlenu. Wynik podaj w decymetrach sześciennych, z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

Do sporządzenia 200 cm³ eluenta, który wykorzystano w chromatografii płytkowej użyto dwóch ciekłych (25 ^oC, ciśnienie normalne) związków chemicznych – heksanu (C₆H₁₄) o gęstości 0,65 g·cm^–3 oraz chlorku metylenu (CH₂Cl₂) o gęstości 1,32 g·cm^–3. Substancje te zmieszano w stosunku objętościowym równym 4:1.

Oblicz zawartość procentową (procent wagowy) związków chemicznych wchodzących w skład eluenta. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

W wodzie kwas glikolowy ulega jednoetapowej dysocjacji elektrolitycznej na jony. W temperaturze 25 ^oC przygotowano 350 cm³ roztworu kwasu glikolowego o stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–³. W roztworze tym dysocjacji ulega 17 na każde 1000 cząsteczek kwasu.

Oblicz sumaryczne stężenie molowe jonów powstałych w wyniku dysocjacji elektrolitycznej kwasu glikolowego. Wynik podaj z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku.

W wodzie kwas glikolowy ulega jednoetapowej dysocjacji elektrolitycznej na jony. W temperaturze 25 ^oC przygotowano 350 cm³ roztworu kwasu glikolowego o stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–³. W roztworze tym dysocjacji ulega 17 na każde 1000 cząsteczek kwasu.

Oblicz liczbę anionów reszty kwasu glikolowego, jakie znajdują się w przygotowanym roztworze.

W wyniku nasycania wody amoniakiem uzyskuje się roztwór zwany wodą amoniakalną. W celu przygotowania opisanego roztworu, odmierzono pewną objętość amoniaku, a następnie wprowadzono do naczynia zawierającego wodę destylowaną, uzyskując roztwór wody amoniakalnej o  stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–3.

Sporządzono po 400 cm³ dwóch roztworów wody amoniakalnej o podanym w informacji wprowadzającej stężeniu. Do przygotowania pierwszego roztworu wykorzystano amoniak odmierzony w warunkach normalnych, natomiast do sporządzenia drugiego z nich amoniak odmierzono w temperaturze równej 20 ⁰C i pod ciśnieniem 990 hPa.

Określ na podstawie stosownych obliczeń do przygotowania którego z podanych roztworów wody amoniakalnej wykorzystano większą objętość amoniaku?

Jeden mol gazu w warunkach normalnych zajmuje objętość równą 22,4 dm³.

Jaką objętość odmierzonego w warunkach normalnych amoniaku należy rozpuścić w wodzie destylowanej, aby otrzymany w ten sposób roztwór wody amoniakalnej o masie 250 g miał stężenie równe 20%? Wynik podaj z przybliżeniem do cyfry jedności.

Gęstość 40% roztworu azotanu(V) srebra w temperaturze 25 ^OC wynosi 1,48 g/cm³.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz masę AgNO₃, jaką należy rozpuścić w 30 cm³ wody destylowanej, aby otrzymać roztwór o podanym w informacji wprowadzającej stężeniu.

W wyniku nasycania wody amoniakiem uzyskuje się roztwór zwany wodą amoniakalną. W celu przygotowania opisanego roztworu, odmierzono pewną objętość amoniaku, a następnie wprowadzono do naczynia zawierającego wodę destylowaną, uzyskując roztwór wody amoniakalnej o  stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–3.

Oblicz, jaki procent cząsteczek amoniaku przekształca się w jony amonowe w roztworze o podanym w informacji wprowadzającej stężeniu molowym?

W tabeli zamieszczono dane na temat wybranych wskaźników kwasowo-zasadowych:

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

W trzech probówkach umieszczono kolejno po 5 cm³ wodnych roztworów związków chemicznych o stężeniach:

Ba(OH)₂ 2·10^–4 mol·dm^–3, HClO₂ 2·10^–2 mol·dm^–3 oraz HClO 2·10^–4 mol·dm^–3.

W wykropkowane pola wstaw odpowiedni znak („>”, „=” lub „<”), opisujący relację między wartościami stopnia dysocjacji (α) związków chemicznych w roztworach, których stężenia podano w informacji wprowadzającej.

W temperaturze 25 ^oC przygotowano wodne roztwory kilku związków chemicznych. Dane zebrano w tabeli:

HF o stężeniu 0,2 mol·dm^–3

HClO₂ o stężeniu 1 mol·dm^–3

CH₃COOH o stężeniu 0,05 mol·dm^–3

(CH₃)₃N o stężeniu 0,08 mol·dm^–3

HCOOH o stężeniu 3 mol·dm^–3

C₆H₅COOH o stężeniu 0,001 mol·dm^–3.

Uszereguj podane w informacji wstępnej roztwory według wzrastającego stopnia dysocjacji znajdujących się w nich związków chemicznych.

Roztwory kwasu fluorowodorowego są słabymi elektrolitami.

Oblicz stężenie molowe niezdysocjowanych cząsteczek fluorowodoru w jego wodnym roztworze o stężeniu równym 0,6 mol∙dm^–3, jeśli stała równowagi procesu dysocjacji elektrolitycznej wynosi 6,3∙10^–4.

Mleko jest układem stanowiącym mieszaninę różnych substancji chemicznych, a jego gęstość wynosi zwykle 1,03 g/cm³. Za nieco słodki smak odpowiada obecność znajdującej się w nim laktozy – dwucukru o wzorze sumarycznym C₁₂H₂₂O₁₁, który w mleku krowim stanowi około 4,6% masy. W sprzyjających warunkach, w obecności odpowiednich bakterii laktoza zostaje przekształcona w kwas mlekowy:

C₁₂H₂₂O₁₁ + H₂O ⟶ 4C₃H₆O₃

Oblicz masę laktozy znajdującej się w 2 litrach świeżego mleka. Wynik podaj w gramach, z dokładnością do trzech cyfr znaczących.