DWMED

Glukoza oraz fruktoza to cukry proste o takim samym wzorze sumarycznym C₆H₁₂O₆. Równomolowa ich zawartość w miodzie pszczelim stanowi około 80% jego masy.

Oblicz, ile cząsteczek fruktozy znajduje się w 900 g miodu pszczelego?

Obrączki ślubne cechują się różną zawartością złota. Zwykle stanowi ono 58,5% ich masy, a pozostałą ilość inne metale szlachetne.

Oblicz, jaką masę złota, miedzi oraz platyny należy odważyć, w celu przygotowania pary obrączek o łącznej masie równej 30 g, jeśli w takiej mieszaninie na 3 atomy platyny przypada 10 atomów miedzi. Wyniki obliczeń podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

Pierwiastki leżące w tej samej grupie układu okresowego wykazują pewne podobieństwa w wielu właściwościach fizycznych oraz chemicznych. Ponadto, bardzo często zdarza się również, że tworzą związki chemiczne o identycznej strukturze cząsteczek.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Przykładem takiej pary pierwiastków chemicznych jest siarka oraz selen. Pierwszy z nich wchodzi w skład L-metioniny, a drugi jej analogu o nazwie L-selenometionina. Selen suplementowany jest zwykle w postaci L-selenometioniny, przy czym jednorazowa dawka tego aminokwasu wynosi 200 μg.

Narysuj projekcję Fischera cząsteczki L-selenometioniny.

Pierwiastki leżące w tej samej grupie układu okresowego wykazują pewne podobieństwa w wielu właściwościach fizycznych oraz chemicznych. Ponadto, bardzo często zdarza się również, że tworzą związki chemiczne o identycznej strukturze cząsteczek.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Przykładem takiej pary pierwiastków chemicznych jest siarka oraz selen. Pierwszy z nich wchodzi w skład L-metioniny, a drugi jej analogu o nazwie L-selenometionina. Selen suplementowany jest zwykle w postaci L-selenometioniny, przy czym jednorazowa dawka tego aminokwasu wynosi 200 μg.

Zawartość pierwiastka w mieszaninie substancji chemicznych często wyraża się w jednostkach zwanych częściami na milion (ppm).

Określ zawartość selenu w kapsułce, w skład której wchodzi 900 mg wolnych od tego pierwiastka składników oraz L-selenometionina w ilości równej jednorazowej dawce tego aminokwasu. Wynik podaj w ppm, z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Przez płuczkę zawierającą roztwór kwasu siarkowego(VI) przepuszczono 8 dm³ odmierzonej w warunkach normalnych mieszaniny stanowiącej amoniak z tlenkiem węgla(II). Stwierdzono, że masa zawartości płuczki zwiększyła się o 4,25 g.

Ustal procentowy skład objętościowy opisanej mieszaniny gazów.

Pierwiastki leżące w tej samej grupie układu okresowego wykazują pewne podobieństwa w wielu właściwościach fizycznych oraz chemicznych. Ponadto, bardzo często zdarza się również, że tworzą związki chemiczne o identycznej strukturze cząsteczek.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Przykładem takiej pary pierwiastków chemicznych jest siarka oraz selen. Pierwszy z nich wchodzi w skład L-metioniny, a drugi jej analogu o nazwie L-selenometionina. Selen suplementowany jest zwykle w postaci L-selenometioniny, przy czym jednorazowa dawka tego aminokwasu wynosi 200 μg.

Innym aminokwasem, który ma swój analog białkowy jest zawierająca selen L-selenocysteina.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Przez płuczkę zawierającą roztwór kwasu siarkowego(VI) przepuszczono 8 dm³ odmierzonej w warunkach normalnych mieszaniny stanowiącej amoniak z tlenkiem węgla(II). Stwierdzono, że masa zawartości płuczki zwiększyła się o 4,25 g.

Oblicz procentowy skład wagowy mieszaniny gazów przed wprowadzeniem jej do płuczki. Wyniki podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Przez płuczkę zawierającą wodną zawiesinę węglanu wapnia przepuszczono 3,36 dm³ gazowej mieszaniny (warunki normalne) azotu i tlenku węgla(IV). Stwierdzono, że cały osad uległ roztworzeniu, a nadmiar tlenku węgla(IV), który stanowił 9% masy tego gazu obecnego w wyjściowej mieszaninie uległ rozpuszczeniu w wodzie. Po zakończeniu reakcji zawartość płuczki wyprażono w temperaturze 1000 ^oC do stałej masy i uzyskano 5,1 g białego proszku.

Oblicz procentowy skład objętościowy gazów w mieszaninie przed reakcją. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Z pojemnika zawierającego 250 g mieszaniny dwóch hydratów: CuSO₄ · 3H₂O  oraz CuSO₄ · 5H₂O odważono dwie próbki o masie 7,32 g każda. Pierwszą z nich umieszczono w tyglu porcelanowym, a drugą rozłożono równomiernie na ceramicznej płytce wykonanej z tego samego materiału, co tygiel. Obie próbki wprowadzono do pieca i poddano całkowitemu odwodnieniu w temperaturze 170 ⁰C. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że masy uzyskanych w obu naczyniach białych substancji stałych stanowiły po 65,6% masy każdej z mieszanin poddanych prażeniu.

Ustal na podstawie odpowiednich obliczeń zawartość procentową (procent wagowy) jonów miedzi(II) w mieszaninie hydratów poddanej odwodnieniu. Wynik obliczeń podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Z pojemnika zawierającego 250 g mieszaniny dwóch hydratów: CuSO₄ · 3H₂O  oraz CuSO₄ · 5H₂O odważono dwie próbki o masie 7,32 g każda. Pierwszą z nich umieszczono w tyglu porcelanowym, a drugą rozłożono równomiernie na ceramicznej płytce wykonanej z tego samego materiału, co tygiel. Obie próbki wprowadzono do pieca i poddano całkowitemu odwodnieniu w temperaturze 170 ^oC. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że masy uzyskanych w obu naczyniach białych substancji stałych stanowiły po 65,6% masy każdej z mieszanin poddanych prażeniu.

Oblicz, w jakim stosunku molowym zmieszane były oba hydraty stanowiące mieszaninę poddaną prażeniu?

Z pojemnika zawierającego 250 g mieszaniny dwóch hydratów: CuSO₄ · 3H₂O  oraz CuSO₄ · 5H₂O odważono dwie próbki o masie 7,32 g każda. Pierwszą z nich umieszczono w tyglu porcelanowym, a drugą rozłożono równomiernie na ceramicznej płytce wykonanej z tego samego materiału, co tygiel. Obie próbki wprowadzono do pieca i poddano całkowitemu odwodnieniu w temperaturze 170 ^oC. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że masy uzyskanych w obu naczyniach białych substancji stałych stanowiły po 65,6% masy każdej z mieszanin poddanych prażeniu.

Oblicz, jaką masę stanowiła woda hydratacyjna w mieszaninie o masie 250 g znajdującej się w pojemniku?

Zawarty w kolbie miarowej wodny roztwór kwasu solnego o masie 500 g ma stężenie równe 37%.

Oblicz masę wody znajdującej się w tym roztworze.

W 100 g wody destylowanej rozpuszczono 25 g sacharozy.

Oblicz stężenie procentowe uzyskanego w ten sposób roztworu.

W wodnym roztworze pewnego jednoprotonowego kwasu o wartości pH równej 1,7, stężenie cząsteczek niezdysocjowanych kwasu wynosi 2,22 mol∙dm^–3.

Spośród roztworów związków chemicznych: CH₃COOH, C₆H₅OH, HCOOH, HF oraz HClO, tylko jeden spełnia warunki opisane w informacji wprowadzającej. Oblicz wartość stałej równowagi dysocjacji elektrolitycznej kwasu o którym mowa oraz podkreśl wzór sumaryczny odpowiadającego jej związku chemicznego.

W wodzie kwas glikolowy ulega jednoetapowej dysocjacji elektrolitycznej na jony. W temperaturze 25 ^oC przygotowano 350 cm³ roztworu kwasu glikolowego o stężeniu równym 0,5 mol∙dm^–3. W roztworze tym dysocjacji ulega 17 na każde 1000 cząsteczek kwasu.

Oblicz wartość stałej równowagi dysocjacji kwasu glikolowego.