DWMED

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać w reakcji roztworów niektórych związków kompleksowych z kwasami. Przykładem może być działanie kwasem solnym na wodny roztwór tetrahydroksocynkanu potasu. Stosując nadmiar roztworu kwasu spowodujemy dalszy przebieg reakcji chemicznej, co poskutkuje roztworzeniem się osadu powstałego wodorotlenku.

Zaprojektuj doświadczenie, którego celem będzie otrzymanie stałego wodorotlenku cynku metodą inną, niż opisana w informacji wprowadzającej. Opisz czynności, jakie należy wykonać, jeśli dostępne masz dowolne szkło i akcesoria laboratoryjne oraz następujące odczynniki chemiczne: ZnO_(s), woda destylowana, NaOH_(s), H₂SO_4(aq).

Do 1 dm³ wody zawierającej dodatek kilku kropli roztworu oranżu metylowego wprowadzono 560 cm³ chlorowodoru (odmierzonego w warunkach normalnych) i zaobserwowano zmianę zabarwienia zawartości naczynia. Następnie do uzyskanego roztworu wprowadzono 962 mg wapna gaszonego i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia reakcyjnego.

Określ barwę roztworu uzyskanego po wprowadzeniu chlorowodoru do opisanego wodnego roztworu zawierającego oranż metylowy. Odpowiedź uzasadnij równaniem odpowiedniego procesu zapisanym w formie jonowej skróconej.

Do 1 dm³ wody zawierającej dodatek kilku kropli roztworu oranżu metylowego wprowadzono 560 cm³ chlorowodoru (odmierzonego w warunkach normalnych) i zaobserwowano zmianę zabarwienia zawartości naczynia. Następnie do uzyskanego roztworu wprowadzono 962 mg wapna gaszonego i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia reakcyjnego.

Wykonaj niezbędne obliczenia i napisz, co zaobserwowano po wprowadzeniu wapna gaszonego do opisanego roztworu kwasu solnego oraz jaki był odczyn docelowego roztworu?

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Ustal jakościowy skład osadów – z pierwszego oraz drugiego etapu eksperymentu.

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Jaki anion znajdował się w powstałym w trzecim etapie osadzie, jeśli osad ten po przemyciu i wysuszeniu zawierał 69,2% srebra, 20,5% tlenu oraz siarkę? Odpowiedź uzasadnij obliczeniami.

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, jakie doprowadziły do strącenia osadów w etapach: pierwszym oraz trzecim eksperymentu.

O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony  sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.

W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).

Wyjaśnij, dlaczego w celu wytrącenia osadu, w pierwszym etapie użyto amoniaku, a nie nadmiaru roztworu mocnej zasady?

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm³. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Nazajutrz roztwory miały zostać wykorzystane do przeprowadzenia ćwiczeń laboratoryjnych z grupą licealistów. Doktorant stwierdził jednak, że żadna z kolb miarowych, w których roztwory zostały przygotowane nie została przez niego opisana.

Zidentyfikuj zawartość każdej z kolb. W tym celu zaprojektuj odpowiednie doświadczenie i napisz obserwacje oraz sformułuj wnioski. Do dyspozycji masz jedynie podane w informacji wstępnej roztwory, uniwersalne papierki wskaźnikowe oraz zestaw pustych probówek.

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm³. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Doktorant przystąpił do ćwiczeń laboratoryjnych. Jeden z eksperymentów składał się z dwóch etapów:

Etap 1: dokładnie wymieszał zawartość naczynia, w którym znajdowała się mieszanina wodorotlenku wapnia z wodą. Następnie pobrał 20 cm³ próbki, umieścił w zlewce o pojemności 300 cm³ i dopełnił wodą destylowaną.

Etap 2: zawartość zlewki nasycał dwutlenkiem węgla stosując duży nadmiar gazu.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Pewien doktorant przygotował trzy odważki substancji, które umieścił w kolbach miarowych i uzupełnił wodą do maksimum ich pojemności. Chlorowodorem nasycił znajdującą się w czwartej kolbie wodę. Pojemność każdego z naczyń wynosiła 1 dm³. Ilości wszystkich substancji odmierzył w temperaturze 20 ⁰C, pod ciśnieniem 1013 hPa. Dane zestawił w postaci tabeli*.

*Wartości rozpuszczalności pochodzą z Tablic chemicznych W. Mizerskiego, Warszawa 2013.

Po dokładnym wymieszaniu zawartości kolby, w której znajdowała się mieszanina wodorotlenku wapnia z wodą, doktorant pobrał 10 cm³ próbki i zmieszał z taką samą objętością roztworu pobranego z kolby, z rozpuszczonym w wodzie chlorowodorem. Do mieszaniny poreakcyjnej dodał dwie krople roztworu lakmusu.

Określ, jaką barwę przyjął roztwór po zakończeniu doświadczenia? Odpowiedź uzasadnij obliczeniami.

Benzen jest węglowodorem o wzorze sumarycznym C₆H₆.

Oblicz masę próbki benzenu zawierającej 0,3 g węgla oraz określ masę znajdującego się w niej wodoru. Wyniki podaj w miligramach, stosując przybliżenie do cyfry jedności.

Benzen jest węglowodorem o wzorze sumarycznym C₆H₆.

Oblicz, jaka liczba atomów wodoru znajduje się w 19,5 mg benzenu?

Toluen jest węglowodorem o wzorze sumarycznym C₇H₈. W temperaturze 298 K pod ciśnieniem normalnym ma ciekły stan skupienia oraz gęstość 0,86 g·cm^–3.

Oblicz, w jakiej liczbie cząsteczek toluenu znajduje się łącznie 4,5∙10²³ atomów węgla i wodoru, a następnie określ objętość tej próbki w centymetrach sześciennych, stosując przybliżenie do trzech cyfr znaczących.

Dane są następujące próbki substancji o określonych liczbach indywiduów chemicznych: 2 mole cząsteczek siarkowodoru (H₂S) oraz 0,08 mola atomów niklu.

Oblicz masę każdej z wymienionych próbek.

Kwas stearynowy jest ciałem stałym o wzorze C₁₇H₃₅COOH.

Oblicz masę próbki tego związku chemicznego, w której znajduje się 3,913∙10²² cząsteczek.