DWMED

Cztery kolejno ponumerowane kolby wykonane ze szkła kwarcowego napełniono wodą destylowaną do połowy ich pojemności. Każde z naczyń zamknięto korkiem, pozostawiając niewielki otwór. Przez otwór ten wprowadzono odmierzone w tych samych warunkach gazowe halogenowodory. Każdą z kolb następnie szczelnie zamknięto i odstawiono na 24 godziny do ciemnego pomieszczenia. Dane zestawiono w postaci tabeli.

Po dwudziestu czterech godzinach od przygotowania roztworów halogenowodorów stwierdzono, że ścianki jednej z kolb mają wyraźnie matową powierzchnię.

Podaj numer naczynia, w którym dokonano takiej obserwacji. Odpowiedź uzasadnij równaniem przebiegającej w nim reakcji chemicznej.

W celu przeprowadzenia pewnych doświadczeń chemicznych, przygotowano kilka zestawów trzech odczynników (rysunek poniżej):

W probówce nr 1 znajdowała się wodna zawiesina tlenku cynku. Zawartość probówek o numerach 2 i 3 stanowiły rozcieńczone roztwory wodne.

Do każdego z naczyń w pierwszej serii dodano stechiometryczną ilość rozcieńczonego, wodnego roztworu kwasu azotowego(V). Na podstawie obserwacji odnotowanych podczas przebiegu tego doświadczenia trzej uczniowie sformułowali wnioski.

Uczeń A:

W probówkach o numerach 1 i 3 widoczne były wyraźne zmiany po dodaniu roztworu kwasu, natomiast w probówce nr 2 nie zauważyłem żadnych zmian. Zatem wnioskuję, że w drugiej probówce nie przebiegła żadna reakcja chemiczna.

Uczeń B:

W każdej z probówek zaobserwowałem pewne zmiany podczas dodawania kwasu azotowego(V), aczkolwiek w drugiej probówce zmianę zaobserwowałem dopiero po dotknięciu tego naczynia. Wnioskuję, że we wszystkich trzech probówkach przebiegły reakcje chemiczne.

Uczeń C:

Po dodaniu kwasu zauważyłem, że w każdej z probówek doszło do pewnych zmian. W probówce drugiej za zmianę odpowiada wyłącznie zjawisko fizyczne, jakim jest mieszanie się obu roztworów, dlatego wnioskuję, że tylko w probówkach oznaczonych cyframi 1 i 3 przebiegły reakcje chemiczne.

Określ, który z uczniów sformułował poprawne wnioski odnośnie przeprowadzonego doświadczenia?

Poniżej znajdują się równania kilku wybranych procesów podczas przebiegu których ustala się równowaga chemiczna. W nawiasach podano stan skupienia (lub fazę) w jakiej znajduje się dany reagent.

a) 2NO(g) + O₂(g) ⇄ 2NO₂(g)
b) N₂(g) + 3H₂(g) ⇄ 2NH₃(g)
c) 2NOCl(g) ⇄ 2NO(g) + Cl₂(g)
d) MgCO₃(s) ⇄ MgO(s) + CO₂(g)
e) H₂O(g) + C(s) ⇄ H₂(g) + CO(g)
f) AgCl(s) ⇄ Ag⁺(aq) + Cl^–(aq)

Napisz wyrażenia opisujące stałe równowag procesów chemicznych, których równania zostały podane w informacji wprowadzającej.

W celu przeprowadzenia pewnych doświadczeń chemicznych, przygotowano kilka zestawów trzech odczynników (rysunek poniżej):

W probówce nr 1 znajdowała się wodna zawiesina tlenku cynku. Zawartość probówek o numerach 2 i 3 stanowiły rozcieńczone roztwory wodne.

Podczas doświadczenia z wykorzystaniem drugiej serii naczyń, zawartość probówki nr 2 przelano do dwóch pozostałych, przy czym zastosowano niewielki nadmiar zawartego w niej odczynnika.

Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, jakie przebiegły w probówkach o numerach 1 i 3 oraz towarzyszące im obserwacje.

W celu przeprowadzenia pewnych doświadczeń chemicznych, przygotowano kilka zestawów trzech odczynników (rysunek poniżej):

W probówce nr 1 znajdowała się wodna zawiesina tlenku cynku. Zawartość probówek o numerach 2 i 3 stanowiły rozcieńczone roztwory wodne.

Do każdej z trzech probówek wrzucono po 1 cm³ pokruszonego suchego lodu.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

W celu przeprowadzenia pewnych doświadczeń chemicznych, przygotowano kilka zestawów trzech odczynników (rysunek poniżej):

W probówce nr 1 znajdowała się wodna zawiesina tlenku cynku. Zawartość probówek o numerach 2 i 3 stanowiły rozcieńczone roztwory wodne.

Związek chemiczny, którego roztwór znajdował się w probówce nr 3 umieszczono w tyglu porcelanowym i wyprażono w temperaturze 1000 ⁰C. Po pewnym czasie stwierdzono, że dalsze ogrzewanie nie powoduje zmiany masy zawartości naczynia.

Określ stosunek molowy oraz wagowy drobin wchodzących w skład pozostałego po wyprażeniu ciała stałego.

Pewien tlenek metalu w reakcji z wodnym roztworem wodorotlenku sodu  daje związek kompleksowy, w którym metal ten przyjmuje liczbę koordynacyjną równą sześć. W stanie podstawowym atomy tego pierwiastka chemicznego mają jeden elektron niesparowany oraz trzy powłoki elektronowe.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne z udziałem opisanego tlenku metalu, umieszczając w dwóch różnych probówkach taką samą jego ilość. Do jednej z nich dodano wodny roztwór wodorotlenku sodu, do drugiej natomiast – kwas solny. Po energicznym wstrząśnięciu zawartością obu naczyń stwierdzono zmiany świadczące o przebiegu reakcji chemicznej.

Napisz w formie jonowej skróconej równania przebiegających w każdej z probówek reakcji chemicznych, w których wykorzystano opisany tlenek metalu, a następnie opisz zmiany, jakie zaobserwowano w wyniku przeprowadzonego eksperymentu.

Pewien tlenek metalu w reakcji z wodnym roztworem wodorotlenku sodu  daje związek kompleksowy, w którym metal ten przyjmuje liczbę koordynacyjną równą sześć. W stanie podstawowym atomy tego pierwiastka chemicznego mają jeden elektron niesparowany oraz trzy powłoki elektronowe.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne z udziałem opisanego tlenku metalu, umieszczając w dwóch różnych probówkach taką samą jego ilość. Do jednej z nich dodano wodny roztwór wodorotlenku sodu, do drugiej natomiast – kwas solny. Po energicznym wstrząśnięciu zawartością obu naczyń stwierdzono zmiany świadczące o przebiegu reakcji chemicznej.

Podkreśl właściwe wyrażenie w nawiasie dotyczące charakteru chemicznego opisanego tlenku metalu (kwasowy, zasadowy, amfoteryczny). Uzasadnij swój wybór.

Pewien tlenek metalu w reakcji z wodnym roztworem wodorotlenku sodu  daje związek kompleksowy, w którym metal ten przyjmuje liczbę koordynacyjną równą sześć. W stanie podstawowym atomy tego pierwiastka chemicznego mają jeden elektron niesparowany oraz trzy powłoki elektronowe.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne z udziałem opisanego tlenku metalu, umieszczając w dwóch różnych probówkach taką samą jego ilość. Do jednej z nich dodano wodny roztwór wodorotlenku sodu, do drugiej natomiast – kwas solny. Po energicznym wstrząśnięciu zawartością obu naczyń stwierdzono zmiany świadczące o przebiegu reakcji chemicznej.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat zilustrowano poniższym rysunkiem. Podczas wkraplania roztworu NaOH zawartość umieszczonej na mieszadle magnetycznym kolby bardzo ostrożnie ogrzewano.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej w kolbie reakcji chemicznej oraz uzasadnij konieczność ogrzewania jej zawartości podczas prowadzenia tego doświadczenia.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat zilustrowano poniższym rysunkiem. Podczas wkraplania roztworu NaOH zawartość umieszczonej na mieszadle magnetycznym kolby bardzo ostrożnie ogrzewano.

Opisz obserwacje jakie odnotowano w zlewce, jeśli zastosowano nadmiar roztworu wodorotlenku sodu oraz siarczanu(VI) amonu względem siarczanu(VI) miedzi(II). Odpowiedź uzasadnij za pomocą równań odpowiednich reakcji chemicznych, zapisanych w formie jonowej skróconej.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Część zawartości zlewki z wodnym roztworem siarczanu(VI) miedzi(II) umieszczono w probówce i dodano stechiometryczną ilość roztworu wodorotlenku sodu. Po zakończeniu reakcji chemicznej zawartość naczynia ogrzano w płomieniu palnika gazowego.

Uzupełnij poniższy tekst.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać na kilka sposobów. Zwykle są to reakcje przebiegające w wyniku zmieszania wodnych roztworów soli i mocnej zasady lub soli i wody amoniakalnej. W przypadku drugiego z wymienionych procesów wiele otrzymanych w ten sposób wodorotlenków metali bloku d ulega dalszej reakcji z nadmiarem dodawanego odczynnika strącającego, tworząc w ten sposób związki kompleksowe. W jonie kompleksowym atom centralny często przyjmuje liczbę koordynacyjną o wartości dwukrotnie większej od wartości ładunku jonów tego metalu, jaki miał w soli użytej do reakcji.

Do probówki zawierającej roztwór siarczanu(VI) miedzi(II) dodano nadmiar stężonego roztworu wodorotlenku potasu i energicznie wstrząśnięto zawartością naczynia. Uzyskano klarowny roztwór o intensywnym zabarwieniu.

Podaj, jaki kolor miał uzyskany roztwór oraz napisz wzór sumaryczny i nazwę systematyczną drobiny, której obecność odpowiada za taką, a nie inną jego barwę.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać w reakcji roztworów niektórych związków kompleksowych z kwasami. Przykładem może być działanie kwasem solnym na wodny roztwór tetrahydroksocynkanu potasu. Stosując nadmiar roztworu kwasu spowodujemy dalszy przebieg reakcji chemicznej, co poskutkuje roztworzeniem się osadu powstałego wodorotlenku.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej reakcji strąceniowej oraz równanie reakcji roztwarzania powstałego osadu.

Wodorotlenki trudno rozpuszczalne w wodzie można otrzymać w reakcji roztworów niektórych związków kompleksowych z kwasami. Przykładem może być działanie kwasem solnym na wodny roztwór tetrahydroksocynkanu potasu. Stosując nadmiar roztworu kwasu spowodujemy dalszy przebieg reakcji chemicznej, co poskutkuje roztworzeniem się osadu powstałego wodorotlenku.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).