W stanie podstawowym elektrony walencyjne pewnego pierwiastka X opisuje następująca konfiguracja klatkowa:
Wiadomo, że przy najwyższym stopniu utlenienia pierwiastek ten tworzy gazowy tlenek o charakterze kwasowym.
Podaj wzór sumaryczny tlenku, w którym pierwiastkowi X przypisuje się jego najwyższy stopień utlenienia oraz wskaż rodzaj (typ) występującego w nim wiązania chemicznego (kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane, jonowe). Rozwiązanie tego zadania dostępne jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
O dwóch pierwiastkach X i Y wiadomo, że:
– ich elektrony walencyjne w stanie podstawowym zajmują tę samą powłokę elektronową, a liczba walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych,
– drobiny Xa+ są izoelektronowe z atomami neonu, natomiast drobiny Yb– – z atomami argonu.
Podaj (przy użyciu symboli podpowłok) konfiguracje walencyjne pierwiastków X i Y. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Elektrony pierwiastka X rozmieszczone są na trzech powłokach elektronowych. W stanie podstawowym, stosunek liczby jego walencyjnych elektronów sparowanych do liczby walencyjnych elektronów niesparowanych równy jest 6:1. Atomy pierwiastka Y mają o 36 dodatnich ładunków jądra atomowego więcej, niż atomy pierwiastka X.
Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe. Pierwiastki X oraz Y należą do bloku energetycznego (s/p/d). Wartość pierwszej energii jonizacji pierwiastka X jest (większa/mniejsza) od wartości pierwszej energii jonizacji pierwiastka Y, co pozwala sądzić, że pierwiastek Y ma (silniejsze/słabsze) właściwości utleniające od pierwiastka X. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Elektrony pierwiastka X rozmieszczone są na trzech powłokach elektronowych. W stanie podstawowym, stosunek liczby jego walencyjnych elektronów sparowanych do liczby walencyjnych elektronów niesparowanych równy jest 6:1. Atomy pierwiastka Y mają o 36 dodatnich ładunków jądra atomowego więcej, niż atomy pierwiastka X.
Napisz nazwę oraz skróconą konfigurację elektronową pierwiastka Y, a następnie podaj liczbę jego elektronów niesparowanych. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Elektrony pierwiastka X rozmieszczone są na trzech powłokach elektronowych. W stanie podstawowym, stosunek liczby jego walencyjnych elektronów sparowanych do liczby walencyjnych elektronów niesparowanych równy jest 6:1. Atomy pierwiastka Y mają o 36 dodatnich ładunków jądra atomowego więcej, niż atomy pierwiastka X.
Podaj nazwę oraz konfigurację elektronową pierwiastka X i podkreśl ten jej fragment, który opisuje elektrony walencyjne. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:
– elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,
– atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,
– liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.
Napisz wzór sumaryczny wodorku pierwiastka X oraz tlenku pierwiastka Y, w którym pierwiastkowi temu przypisuje się jego najwyższy stopień utlenienia. Wzór sumaryczny wodorku pierwiastka X: Wzór sumaryczny tlenku pierwiastka Y: Rozwiązanie tego zadania dostępne jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:
– elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,
– atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,
– liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.
Napisz wzór sumaryczny związku chemicznego pierwiastków X i Y, w którym pierwszy z nich przyjmuje swój maksymalny, a drugi minimalny stopień utlenienia. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:
– elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,
– atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,
– liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.
Za pomocą symboli podpowłok zapisz pełną konfigurację elektronową pierwiastka X oraz podkreśl w niej fragment opisujący elektrony walencyjne. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:
– elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,
– atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,
– liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.
Zapisz skróconą (względem poprzedzającego gazu szlachetnego) klatkową konfigurację elektronową pierwiastka Y oraz określ liczbę jego elektronów niesparowanych. W konfiguracji klatkowej poszczególnym zbiorom orbitali przypisz podpowłokę do której należą uwzględniając wartość głównej liczby kwantowej. Skrócona konfiguracja klatkowa: Liczba elektronów niesparowanych: © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
O dwóch pierwiastkach chemicznych X i Y wiadomo, że w stanie podstawowym:
– elektronom walencyjnym ich izotopów przypisuje się wartość głównej liczby kwantowej równą cztery,
– atomy pierwiastka X mają dwukrotnie mniej elektronów walencyjnych, niż atomy pierwiastka Y,
– liczba ich walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych.
Określ liczby orbitali opisujących elektrony każdego z pierwiastków X oraz Y. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W stanie podstawowym elektrony pierwiastków X oraz Y rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych, przy czym ich elektrony walencyjne znajdują się na jednej powłoce elektronowej. Pierwiastek X tworzy wodorek typu XH4, natomiast pierwiastek Y typu H2Y.
Podaj nazwy (lub symbole chemiczne) pierwiastków X oraz Y, a następnie określ w stanie podstawowym liczbę ich elektronów niesparowanych. Uzupełnij tabelę. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W stanie podstawowym elektrony pierwiastków X oraz Y rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych, przy czym ich elektrony walencyjne znajdują się na jednej powłoce elektronowej. Pierwiastek X tworzy wodorek typu XH4, natomiast pierwiastek Y typu H2Y.
Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz). 1. Długość promienia atomu pierwiastka X jest większa, niż długość promienia atomu pierwiastka Y. 2. Pierwiastek Y ma większą wartość pierwszej energii jonizacji, zatem trudniej przechodzi w postać anionu, niż pierwiastek X. 3. Tlenki pierwiastków X oraz Y, w których pierwiastkom tym przypisuje się ich najwyższy stopień utlenienia mają charakter zasadowy. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W stanie podstawowym elektrony pierwiastków X oraz Y rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych, przy czym ich elektrony walencyjne znajdują się na jednej powłoce elektronowej. Pierwiastek X tworzy wodorek typu XH4, natomiast pierwiastek Y typu H2Y.
Narysuj kreskowe wzory elektronowe cząsteczek związków XH4 oraz H2Y z uwzględnieniem ich geometrii oraz symboli pierwiastków X i Y. Uzupełnij tabelę. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
W stanie podstawowym elektrony pierwiastków X oraz Y rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych, przy czym ich elektrony walencyjne znajdują się na jednej powłoce elektronowej. Pierwiastek X tworzy wodorek typu XH4, natomiast pierwiastek Y typu H2Y.
Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe. Cząsteczki związku chemicznego XH4 mają kształt (kwadratu/tetraedru/trójkątny), natomiast cząsteczki związku H2Y mają budowę (liniową/tetraedryczną/kątową). Na podstawie analizy budowy przestrzennej cząsteczek wymienionych związków chemicznych można wnioskować, że moment dipolowy cząsteczki XH4 ma wartość (równą zeru/większą od zera), gdy jednocześnie cząsteczki H2Y (są/nie są) dipolami elektrycznymi. W konsekwencji, pomiędzy cząsteczkami (XH4/H2Y) obserwuje się oddziaływania typu dipol-dipol, zatem zbudowany z nich związek chemiczny ma temperaturę wrzenia (wyższą/niższą), niż związek zbudowany z cząsteczek o wzorze (XH4/H2Y). © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone