DWMED

Pierwszą energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaką należy dostarczyć do atomu, aby oderwać od niego jeden elektron. W przypadku odrywania kolejnych elektronów mówimy wówczas kolejno o drugiej, trzeciej oraz n-tej energii jonizacji. W tabeli zebrano dane na temat wartości pierwszej i drugiej energii jonizacji pięciu kolejnych litowców.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Druga energia jonizacji potasu ma wartość ponad 2,5-krotnie większą od drugiej energii jonizacji wapnia.

Wyjaśnij, jaka jest tego przyczyna?

Rozwiązanie tego zadania dostępne jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem:

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Pierwszą energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaką należy dostarczyć do atomu, aby oderwać od niego jeden elektron. W przypadku odrywania kolejnych elektronów mówimy wówczas kolejno o drugiej, trzeciej oraz n-tej energii jonizacji. W tabeli zebrano dane na temat wartości pierwszej i drugiej energii jonizacji pięciu kolejnych litowców.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Wyjaśnij, dlaczego pierwsza energia jonizacji ma zawsze mniejszą wartość od wartości drugiej energii jonizacji?

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Pierwszą energią jonizacji nazywamy taką ilość energii, jaką należy dostarczyć do atomu, aby oderwać od niego jeden elektron. W przypadku odrywania kolejnych elektronów mówimy wówczas kolejno o drugiej, trzeciej oraz n-tej energii jonizacji. W tabeli zebrano dane na temat wartości pierwszej i drugiej energii jonizacji pięciu kolejnych litowców.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Wyjaśnij, dlaczego wartość pierwszej energii jonizacji maleje wraz ze wzrostem masy atomowej litowca?

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Miedź występuje w postaci dwóch izotopów różniących się dwoma neutronami, przy czym lżejszy z nich ma 34 takie cząstki elementarne.

Określ liczbę protonów, neutronów, elektronów oraz nukleonów znajdujących się w jednym atomie cięższego z izotopów miedzi.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Konfigurację walencyjną atomów nuklidu ²¹⁹At można przedstawić w postaci 6s²6p⁵.

Podaj wartości liczb kwantowych – głównej (n), pobocznej (l), magnetycznej (m) oraz magnetycznej spinowej (ms), jakie opisują niesparowany elektron w atomie nuklidu ²¹⁹At.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Lit jest pierwiastkiem, który występuje w postaci dwóch izotopów różniących się jednym neutronem. Lżejszy z nich stanowi 7,5% masy wszystkich atomów tego pierwiastka.

Wykonując stosowne obliczenia ustal liczby masowe obu izotopów litu.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Naturalnie występujący w przyrodzie tlen jest mieszaniną trzech izotopów. Najlżejszy z nich w jądrze atomowym ma 8 neutronów i stanowi 99,757% masy tego pierwiastka chemicznego. Kolejne dwa izotopy różnią się od siebie jednym neutronem, a najcięższy z nich ma 10 takich cząstek elementarnych. Masa atomowa tlenu wynosi 16,0045 u.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Ustal skład izotopowy tlenu naturalnie występującego w przyrodzie. Obliczenia prowadź z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Naturalnie występujący w przyrodzie tlen jest mieszaniną trzech izotopów. Najlżejszy z nich w jądrze atomowym ma 8 neutronów i stanowi 99,757% masy tego pierwiastka chemicznego. Kolejne dwa izotopy różnią się od siebie jednym neutronem, a najcięższy z nich ma 10 takich cząstek elementarnych. Masa atomowa tlenu wynosi 16,0045 u.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz bezwzględną masę cząsteczki tlenu złożonej z dwóch najlżejszych jego izotopów.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Naturalnie występujący w przyrodzie tlen jest mieszaniną trzech izotopów. Najlżejszy z nich w jądrze atomowym ma 8 neutronów i stanowi 99,757% masy tego pierwiastka chemicznego. Kolejne dwa izotopy różnią się od siebie jednym neutronem, a najcięższy z nich ma 10 takich cząstek elementarnych. Masa atomowa tlenu wynosi 16,0045 u.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku określ, jaki procent masy najcięższego izotopu tlenu stanowią elektrony?

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Izotop Th-232 ulega naturalnej przemianie promieniotwórczej zwanej rozpadem α (alfa).

Napisz równanie opisanej przemiany i określ liczbę neutronów, jakie znajdują się w jądrze atomowym powstałego pierwiastka metalicznego.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Izotopy ²¹⁹At ulegają między innymi rozpadowi β‾.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Napisz równanie przebiegającego rozpadu β‾, któremu ulega izotop ²¹⁹At.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Izotop ²¹⁹At powstaje w wyniku rozpadu α pewnego radionuklidu.

Podaj symbol pierwiastka o którego radionuklidzie mowa oraz wartości opisujących go liczb – masowej (A) oraz atomowej (Z).

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Nuklidy astatu-211 otrzymać można jedynie w wyniku bombardowania cząstkami α jednego z izotopów pewnego pierwiastka chemicznego. W wyniku takiej reakcji jądrowej powstają również dwa neutrony.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Napisz równanie opisanej reakcji jądrowej.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Rysunek poniżej przedstawia charakterystykę zmian masy izotopu talu-210 w czasie 8 minut.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Określ, jaka ilość tego radioizotopu rozpadła się w ciągu pierwszych 5 minut?

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone

Rysunek poniżej przedstawia charakterystykę zmian masy izotopu talu-210 w czasie 8 minut.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Ustal czas połowicznej przemiany (rozpadu) tego radionuklidu.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone