DWMED

Breadcrumbs

Zadanie 16. Arkusz Palladium kwiecień 2020 (1 punkt)

Miarą zdolności utleniających drobin jest potencjał standardowy (Eo). Im wielkość ta przyjmuje wyższe wartości, tym drobina zawierająca postać utlenioną pierwiastka chemicznego wykazuje silniejsze zdolności utleniające. Z kolei, im potencjał standardowy przyjmuje niższe wartości, tym drobina zawierająca zredukowaną postać pierwiastka chemicznego jest silniejszym reduktorem. Na przykład po zanurzeniu blaszki cynkowej w wodnym roztworze zawierającym jony Cu2+ przebiega reakcja chemiczna opisana równaniem:

Zn + Cu2+ ⟶ Zn2+ + Cu

Użyteczną z punktu widzenia pokrywania warstwami niklu różnych przedmiotów reakcją chemiczną jest proces przebiegający z udziałem związków boru. Jego przebieg możliwy jest do przeprowadzenia z uwagi na znaczną różnicę między wartościami potencjałów standardowych półogniw redoks:

Na podstawie: Na podstawie: P. Atkins, L. Jones, Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa 2018.

Do probówek zawierających wodne roztwory – chlorowodoru, siarczanu(VI) miedzi(II) oraz azotanu(V) srebra wprowadzono identyczne blaszki wykonane z niklu. W naczyniu, z którego podczas przebiegającej reakcji chemicznej wydzielał się bezbarwny gaz blaszka uległa całkowitemu roztworzeniu. Po zakończeniu reakcji blaszki z pozostałych naczyń usunięto. Fotografie poniżej ilustrują zawartość niektórych probówek przed oraz po wykonaniu opisanego doświadczenia.

Wodne roztwory soli zawierających jony Ni2+ oraz aniony, których obecność nie odpowiada za barwę roztworu mają identyczny kolor jak wodne roztwory soli zawierające jony Cr3+ oraz takie same aniony.

Oceń poprawność poniższych zdań, wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

 1. Po zakończeniu doświadczenia masa jednej z dwóch usuniętych blaszek była mniejsza niż przed jego rozpoczęciem.

2. Fotografia 1. może przedstawiać zawartość probówki z roztworem chlorowodoru lub roztworem azotanu(V) srebra, natomiast fotografia nr 3 może przedstawiać zawartość probówki uzyskaną po wprowadzeniu blaszki niklowej do któregokolwiek z tych dwóch roztworów.

3. Po wprowadzeniu blaszki do probówki 2., po pewnym czasie na jej powierzchni pojawił się srebrzysty nalot.

© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone