Jedną z technik analitycznych jest metoda emisyjnej spektroskopii atomowej, która polega na badaniu charakterystycznego promieniowania emitowanego przez atomy pierwiastków po ich wzbudzeniu w odpowiedniej temperaturze. Na przykład, po umieszczeniu drucika platynowego na którym znajduje się wodny roztwór soli można zaobserwować zmianę barwy płomienia, w zależności od kationu wchodzącego w skład badanego roztworu:
Na podstawie: J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna. Podstawy teoretyczne i analiza jakościowa, Warszawa 2012.
W sześciu kolbach o numerach 1–6, losowo znajdowały się wodne roztwory soli o wzorach:
AgNO3, K2SO4, BaCl2, K2SO3, Cr2(SO4)3, LiNO3.
W celu identyfikacji zawartości naczyń przeprowadzono dwuetapowe doświadczenie chemiczne, przy czym w żadnym z jego etapów nie wykorzystano roztworu z kolby oznaczonej numerem 3.
Etap I: z pięciu kolb pobrano próbki roztworów o objętości 1 cm3 i umieszczono w osobnych probówkach. Do każdej z nich wprowadzono następnie roztwór kwasu solnego. Z probówki nr 4 wydzielił się bezbarwny gaz o drażniącej woni, a w probówce oznaczonej cyfrą 5 strącił się osad, który pociemniał na świetle. W probówkach o numerach 1, 2 oraz 6 nie zaobserwowano żadnych zmian.
Etap II: z kolb oznaczonych numerami 1, 2 oraz 6 pobrano próbki roztworów i na druciku platynowym kolejno umieszczano je w płomieniu palnika gazowego. Płomień zmienił wówczas barwę na kolor karminowy, fiołkowy oraz zielony.
Podaj nazwy związków chemicznych, których wodne roztwory spowodowały pojawienie się charakterystycznego zabarwienia płomienia palnika gazowego. Przypisz je do odpowiednich kolb.
Kolba nr 1:
Kolba nr 2:
Kolba nr 6:
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone