DWMED

2024:

Przeprowadzono doświadczenie, którego schemat ilustruje rysunek poniżej. Podczas przebiegu tego eksperymentu zastosowano nadmiar kwasu siarkowego(VI) oraz zaobserwowano między innymi wytrącenie się żółtego osadu, który w wyniku spalenia w tlenie daje gazowy produkt o drażniącej woni. Związek ten powoduje odbarwienie zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu. Zastosowane ilości siarkowodoru oraz dwuchromianu(VI) potasu były względem siebie w stosunku stechiometrycznym, a reakcja w płuczce przebiegła ze 100% wydajnością. Zebrany w cylindrze gaz X zajął objętość równą 647 cm³ (w przeliczeniu na warunki normalne).

Oblicz masę żółtego osadu jaki wytrącił się w płuczce. Wynik podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

Tlenek srebra(I) reaguje z wodnym roztworem nadtlenku wodoru, w wyniku czego powstaje srebro oraz wydziela się bezbarwny, bezwonny, podtrzymujący palenie gaz.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Napisz równanie opisanej reakcji chemicznej oraz podaj wzór sumaryczny substancji pełniącej rolę utleniacza i wzór substancji będącej reduktorem.

Pierwiastki bloku d tworzą liczne związki kompleksowe, w których występują w postaci jonów kompleksowych. Ładunek takiego jonu zależy zarówno od ładunku kationu stanowiącego jon centralny oraz od rodzaju jego ligandów – cząsteczek lub jonów związanych z jonem centralnym wiązaniami koordynacyjnymi. Wartość liczby koordynacyjnej jonu centralnego dostarcza informacji na temat liczby ligandów związanych z tym jonem w obrębie kompleksu.

W wodnych roztworach soli pierwiastków bloku d, kationy metali występują w postaci akwakompleksów, w których kation metalu pełni funkcję jonu centralnego, a cząsteczki wody są wtedy jego ligandami. Na przykład jony Fe³⁺ oraz Cu²⁺ tworzą akwakompleksy o liczbie koordynacyjnej równej sześć.

Napisz wzory sumaryczne opisanych jonów kompleksowych.

Pierwiastki bloku d tworzą liczne związki kompleksowe, w których występują w postaci jonów kompleksowych. Ładunek takiego jonu zależy zarówno od ładunku kationu stanowiącego jon centralny oraz od rodzaju jego ligandów – cząsteczek lub jonów związanych z jonem centralnym wiązaniami koordynacyjnymi. Wartość liczby koordynacyjnej jonu centralnego dostarcza informacji na temat liczby ligandów związanych z tym jonem w obrębie kompleksu.

Kation srebra tworzy związek kompleksowy będący wodorotlenkiem, w którym kation kompleksu stanowi Ag⁺ koordynowany dwiema cząsteczkami amoniaku. Wodny roztwór tego związku chemicznego ma odczyn zasadowy i nazywany jest odczynnikiem Tollensa.

Napisz równanie dysocjacji elektrolitycznej opisanego wodorotlenku.

Pierwiastki bloku d tworzą liczne związki kompleksowe, w których występują w postaci jonów kompleksowych. Ładunek takiego jonu zależy zarówno od ładunku kationu stanowiącego jon centralny oraz od rodzaju jego ligandów – cząsteczek lub jonów związanych z jonem centralnym wiązaniami koordynacyjnymi. Wartość liczby koordynacyjnej jonu centralnego dostarcza informacji na temat liczby ligandów związanych z tym jonem w obrębie kompleksu.

W środowisku zasadowym kation chromu(III) jest jonem centralnym, a aniony wodorotlenkowe są jego ligandami.

Napisz wzór sumaryczny związku chemicznego powstałego w wyniku reakcji wodorotlenku chromu(III) z zasadą sodową, wiedząc, że w powstałym związku chemicznym liczba koordynacyjna ma wartość 6.

Pierwiastki bloku d tworzą liczne związki kompleksowe, w których występują w postaci jonów kompleksowych. Ładunek takiego jonu zależy zarówno od ładunku kationu stanowiącego jon centralny oraz od rodzaju jego ligandów – cząsteczek lub jonów związanych z jonem centralnym wiązaniami koordynacyjnymi. Wartość liczby koordynacyjnej jonu centralnego dostarcza informacji na temat liczby ligandów związanych z tym jonem w obrębie kompleksu.

Żelazo tworzy dobrze rozpuszczalne w wodzie sole potasowe o wzorach K₄[Fe(CN)₆] oraz K₃[Fe(CN)₆]. Druga z wymienionych substancji może powstać w wyniku reakcji utleniania pierwszej z nich.

Napisz w formie jonowo-elektronowej równanie opisanego procesu.

Pierwiastki bloku d tworzą liczne związki kompleksowe, w których występują w postaci jonów kompleksowych. Ładunek takiego jonu zależy zarówno od ładunku kationu stanowiącego jon centralny oraz od rodzaju jego ligandów – cząsteczek lub jonów związanych z jonem centralnym wiązaniami koordynacyjnymi. Wartość liczby koordynacyjnej jonu centralnego dostarcza informacji na temat liczby ligandów związanych z tym jonem w obrębie kompleksu.

Ligandy w jonach kompleksowych mogą być wymieniane na inne ligandy. Na przykład znajdujący się w wodnym roztworze jon kompleksowy zbudowany z kationów kobaltu oraz trzech rodzajów ligandów ma wzór sumaryczny [CoCl(NH₃)₄(H₂O)]²⁺. Drobina taka reaguje z wodą amoniakalną, co w efekcie prowadzi do wymiany cząsteczki wody na cząsteczkę amoniaku.

Napisz równanie opisanej przemiany chemicznej.

Poniżej przedstawiono zbiór  wybranych indywiduów chemicznych:

Br₂, Cl^–, O₂^2–, MnO₄^–, H⁺, Fe, Cr²⁺, SO₃^2–, S^2–, H₂O₂, NO₂^–, H₂, F₂.

Spośród wymienionych wyżej drobin wybierz te, które w procesie redoks mogą pełnić wyłącznie rolę reduktora.

Poniżej przedstawiono zbiór  wybranych indywiduów chemicznych:

Br₂, Cl^–, O₂^2–, MnO₄^–, H⁺, Fe, Cr²⁺, SO₃^2–, S^2–, H₂O₂, NO₂^–, H₂, F₂.

Jedna spośród wymienionych drobin ma kształt piramidy trygonalnej. Do zakwaszonego roztworu dwuchromianu(VI) potasu dodano wodny roztwór soli potasowej zawierający drobinę o podanym wyżej kształcie. Zawartość naczynia ogrzano i zaobserwowano dwie zmiany świadczące o przebiegu reakcji chemicznej.

Podaj spodziewane obserwacje i napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej reakcji chemicznej. Współczynniki uzgodnij stosując metodę bilansu jonowo-elektronowego.

Poniżej przedstawiono zbiór  wybranych indywiduów chemicznych:

Br₂, Cl^–, O₂^2–, MnO₄^–, H⁺, Fe, Cr²⁺, SO₃^2–, S^2–, H₂O₂, NO₂^–, H₂, F₂.

W skład jednego z podanych anionów wchodzi pierwiastek, którego atomy w stanie podstawowym mają konfigurację elektronów walencyjnych w postaci: 4s²3d⁵. W reakcji z mocnym kwasem, sól zawierająca drugi z anionów daje brunatny gaz o drażniącej woni.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej przebiegającej w środowisku kwasowym między wybranymi przez Ciebie, opisanymi wyżej dwoma jonami. Zastosuj metodę bilansu jonowo-elektronowego.

Pewien student przeprowadził doświadczenie zilustrowane poniższym rysunkiem:

W celu wykonania tego eksperymentu zastosował stężone wodne roztwory soli oraz kwasu siarkowego(VI).

Napisz, co zaobserwowano w kolbie? Odpowiedź uzasadnij równaniem odpowiedniej reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej.

Pewien student przeprowadził doświadczenie zilustrowane poniższym rysunkiem:

W celu wykonania tego eksperymentu zastosował stężone wodne roztwory soli oraz kwasu siarkowego(VI). W trakcie doświadczenia obserwowano coraz to intensywniejsze zabarwienie znajdującego się w zlewce roztworu.

Napisz, jaką barwę przyjęła zawartość zlewki po zakończeniu doświadczenia? Odpowiedź uzasadnij równaniem przebiegającej reakcji chemicznej, zapisanym w formie jonowej skróconej.

Pewien student przeprowadził doświadczenie zilustrowane poniższym rysunkiem:

W celu wykonania tego eksperymentu zastosował stężone wodne roztwory soli oraz kwasu siarkowego(VI).

Po zakończeniu doświadczenia, student sformułował dwa wnioski oraz jedną tezę.

Wniosek 1: anion manganianowy(VII) zdolny jest do utlenienia anionu chlorkowego.

Wniosek 2: chlor jest silniejszym utleniaczem od jodu.

Teza: anion manganianowy(VII) zdolny jest do utlenienia anionu jodkowego.

Czy teza postawiona przez studenta jest prawdziwa? Uzasadnij swoje stanowisko.

W trzech nieoznakowanych probówkach znajdowały się losowo umieszczone: woda, rozcieńczony roztwór kwasu siarkowego(VI) oraz wodny roztwór wodorotlenku potasu. W celu identyfikacji zawartości naczyń przeprowadzono doświadczenie chemiczne, podczas którego do każdej z probówek dodano po kilka kryształków manganianu(VII) potasu (1). Po jego rozpuszczeniu, do każdego z wymienionych naczyń dodano następnie stechiometryczną ilość stałego pirosiarczynu potasu o wzorze K₂S₂O₅ (2), w anionach którego obu atomom siarki przypisuje się stopień utlenienia równy cztery. Schemat opisanego doświadczenia ilustruje rysunek:

Po dodaniu pirosiarczynu potasu, zawartością każdej z probówek kilkukrotnie energicznie wstrząśnięto i zanotowano następujące obserwacje:

Probówka A: roztwór odbarwił się.

Probówka B: wytrącił się brunatny osad.

Probówka C: roztwór zmienił barwę na kolor zielony.

Dla roztworu znajdującego się w każdej z probówek przed wykonaniem doświadczenia przyporządkuj odpowiadający mu odczyn. W tym celu podkreśl odpowiednie wyrazy znajdujące się w nawiasach.