DWMED

Miareczkowanie jest metodą stosowaną do ilościowego oznaczania zawartości substancji chemicznej w jej wodnym roztworze. Podczas jego wykonywania, do roztworu analitu o znanej objętości, lecz nieznanym stężeniu, ostrożnie wprowadzany jest znajdujący się w biurecie mianowany (o ściśle określonym stężeniu molowym) roztwór titranta. Charakterystyczny podczas miareczkowania jest tzw. punkt równoważnikowy (PR). Jest to moment, w którym analit przereagował ilościowo z dodanym z biurety titrantem. Miareczkowanie prowadzi się w obecności wskaźników kwasowo-zasadowych (indykatorów) – związków chemicznych, które zmieniają swoją barwę w zależności od pH środowiska, w jakim się znajdują. Opisana zmiana następuje w tzw. zakresie wskaźnikowym, który jest stałym zakresem wartości pH dla danego kwasowo-zasadowego indykatora. Zmiany pH miareczkowanego roztworu można zilustrować graficznie w postaci tzw. krzywej miareczkowania stanowiącej wykres zależności wartości pH analizowanego roztworu od objętości dodanego roztworu titranta.

Na podstawie: R. Szczypiński, Projektowanie doświadczeń chemicznych. Dla maturzystów i nie tylko, Warszawa 2019.

Miareczkowaniu poddano wodny roztwór propylo-1-aminy o objętości 100 cm³, a jako titrant zastosowano roztwór kwasu solnego o stężeniu 0,4 mol∙dm^–3. Podczas opisanego eksperymentu punkt równoważnikowy (PR) osiągnięto przy wartości pH = 5,7. Przebieg krzywej miareczkowania sporządzonej na podstawie przeprowadzonego eksperymentu ilustruje rysunek:

Korzystając ze wzorów półstrukturalnych (grupowych) odpowiednich drobin, zapisz w formie jonowej skróconej równanie procesu chemicznego, którego przebieg warunkuje odczyn uzyskanego w punkcie równoważnikowym opisanego miareczkowania roztworu.

Naczynia, w których przechowywana jest propano-1-amina opisują piktogramy ostrzegawcze:

Oceń, czy na podstawie którejkolwiek z zamieszczonych grafik związek ten można zaliczyć do substancji żrących? Jeśli tak, wskaż jej numer.

Ważnym produktem przemysłu azotowego jest melamina ­– substancja, która w temperaturze 25 ^oC pod ciśnieniem normalnym ma stały stan skupienia, a jej rozkład przebiega w temperaturze około 600 ^oC.

Substratem wejściowym używanym do produkcji melaminy jest mocznik, a proces prowadzi się w temperaturze 400 K, pod ciśnieniem 8 MPa. W warunkach tych produktem pośrednim procesu jest kwas izocyjanowy (HNCO), który praktycznie natychmiast ulega kondensacji do melaminy z wydzieleniem dwutlenku węgla. Opisane przemiany ilustrują następujące równania chemiczne:

6CO(NH₂)₂ ⟶ 6HNCO + 6NH₃         ΔH^o = 984 kJ

6HNCO ⟶ C₃N₃(NH₂)₃ + 3CO₂         ΔH^o = –355 kJ

Na podstawie: E. Grzywa, J. Molenda, Technologia podstawowych syntez organicznych. Tom 2, Warszawa 2008 oraz K. Schmidt-Szałowski, M. Szafran, E. Bobryk, J. Sentek,  Technologia chemiczna. Przemysł nieorganiczny, Warszawa 2013.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Ważnym produktem przemysłu azotowego jest melamina ­– substancja, która w temperaturze 25 ^oC pod ciśnieniem normalnym ma stały stan skupienia, a jej rozkład przebiega w temperaturze około 600 ^oC.

Substratem wejściowym używanym do produkcji melaminy jest mocznik, a proces prowadzi się w temperaturze 400 K, pod ciśnieniem 8 MPa. W warunkach tych produktem pośrednim procesu jest kwas izocyjanowy (HNCO), który praktycznie natychmiast ulega kondensacji do melaminy z wydzieleniem dwutlenku węgla. Opisane przemiany ilustrują następujące równania chemiczne:

6CO(NH₂)₂ ⟶ 6HNCO + 6NH₃         ΔH^o = 984 kJ

6HNCO ⟶ C₃N₃(NH₂)₃ + 3CO₂         ΔH^o = –355 kJ

Na podstawie: E. Grzywa, J. Molenda, Technologia podstawowych syntez organicznych. Tom 2, Warszawa 2008 oraz K. Schmidt-Szałowski, M. Szafran, E. Bobryk, J. Sentek,  Technologia chemiczna. Przemysł nieorganiczny, Warszawa 2013.

Orbitalom walencyjnym atomów węgla oraz azotu budujących cząsteczkę melaminy przypisz odpowiedni typ hybrydyzacji.

Ważnym produktem przemysłu azotowego jest melamina ­– substancja, która w temperaturze 25 ^oC pod ciśnieniem normalnym ma stały stan skupienia, a jej rozkład przebiega w temperaturze około 600 ^oC.

Substratem wejściowym używanym do produkcji melaminy jest mocznik, a proces prowadzi się w temperaturze 400 K, pod ciśnieniem 8 MPa. W warunkach tych produktem pośrednim procesu jest kwas izocyjanowy (HNCO), który praktycznie natychmiast ulega kondensacji do melaminy z wydzieleniem dwutlenku węgla. Opisane przemiany ilustrują następujące równania chemiczne:

6CO(NH₂)₂ ⟶ 6HNCO + 6NH₃         ΔH^o = 984 kJ

6HNCO ⟶ C₃N₃(NH₂)₃ + 3CO₂         ΔH^o = –355 kJ

Na podstawie: E. Grzywa, J. Molenda, Technologia podstawowych syntez organicznych. Tom 2, Warszawa 2008 oraz K. Schmidt-Szałowski, M. Szafran, E. Bobryk, J. Sentek,  Technologia chemiczna. Przemysł nieorganiczny, Warszawa 2013.

Odmianą tautomeryczną kwasu izocyjanowego jest kwas cyjanowy. Wzór chemiczny tego związku chemicznego można zilustrować schematem:

Określ liczbę wiązań σ oraz wiązań π w cząsteczce kwasu cyjanowego oraz oceń, jakiego typu kryształy tworzy w fazie stałej ten związek chemiczny? Podkreśl właściwe słowo w nawiasie.

Ważnym produktem przemysłu azotowego jest melamina ­– substancja, która w temperaturze 25 ^oC pod ciśnieniem normalnym ma stały stan skupienia, a jej rozkład przebiega w temperaturze około 600 ^oC.

Substratem wejściowym używanym do produkcji melaminy jest mocznik, a proces prowadzi się w temperaturze 400 K, pod ciśnieniem 8 MPa. W warunkach tych produktem pośrednim procesu jest kwas izocyjanowy (HNCO), który praktycznie natychmiast ulega kondensacji do melaminy z wydzieleniem dwutlenku węgla. Opisane przemiany ilustrują następujące równania chemiczne:

6CO(NH₂)₂ ⟶ 6HNCO + 6NH₃         ΔH^o = 984 kJ

6HNCO ⟶ C₃N₃(NH₂)₃ + 3CO₂         ΔH^o = –355 kJ

Na podstawie: E. Grzywa, J. Molenda, Technologia podstawowych syntez organicznych. Tom 2, Warszawa 2008 oraz K. Schmidt-Szałowski, M. Szafran, E. Bobryk, J. Sentek,  Technologia chemiczna. Przemysł nieorganiczny, Warszawa 2013.

Odmianą tautomeryczną kwasu izocyjanowego jest kwas cyjanowy. Wzór chemiczny tego związku chemicznego można zilustrować schematem:

W cząsteczce kwasu izocyjanowego atom wodoru połączony jest z atomem azotu.

Narysuj wzór elektronowy kreskowy cząsteczki kwasu izocyjanowego.

Rysunek poniżej ilustruje wzory Hawortha dwóch heksoz – β-D-galaktozy oraz β-D-glukozy.

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2012.

Oceń poprawność poniższych zdań dotyczących β-D-galaktozy oraz β-D-glukozy. Wpisz literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Rysunek poniżej ilustruje wzory Hawortha dwóch heksoz – β-D-galaktozy oraz β-D-glukozy.

Podczas utleniania w odpowiednich warunkach rozcieńczonym roztworem kwasu azotowego(V) wymienionych aldoz powstają odpowiednie kwasy dikarboksylowe o wzorze ogólnym:

HOOC-(CHOH)₄-COOH

W opisanych warunkach z jednego z wymienionych cukrów powstaje kwas dikarboksylowy, którego cząsteczki nie wykazują czynności optycznej.

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2012.

Podaj nazwę tego monosacharydu, a następnie wyjaśnij, dlaczego cząsteczki powstałego kwasu nie wykazują czynności optycznej?

Po rozpuszczeniu w wodzie seryny, aminokwas ten dominuje w postaci jonu obojnaczego. Drobina taka pełni wówczas wobec cząsteczki wody rolę kwasu Brønsteda, dlatego odczyn wodnego roztworu seryny jest słabo kwasowy.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie procesu, którego przebieg z udziałem jonu obojnaczego seryny powoduje powstanie kwasowego odczynu roztworu. Skorzystaj ze wzorów półstrukturalnych (grupowych) struktur seryny.

Mam pytanie – dlaczego w wyniku próby Trommera powstaje sól, a nie kwas karboksylowy. W wielu książkach i zbiorach zadań podaje się, że powstaje kwas a nie sól. Zgłupiałem. Czy mógłby Pan mi to wytłumaczyć?

Zauważyłam, że w książkach używa się wyłącznie określenia „szybkość reakcji” chemicznej, a nie „prędkość reakcji” chemicznej. Dlaczego ten drugi zwrot nie jest poprawny?

Spotkałam się z oznaczeniami stałych równowag typu K_a, K_b, K_c, K_d. Kiedy wartość stałej dysocjacji mogę oznaczyć w taki sposób i czy można pisać ją jako K?

Na klasówce napisałem, że jeśli zwiększymy ciśnienie, to reakcja zapisana takim równaniem:

3H_2(g) + N_2(g) ⇄ 2NH_3(g)

przesunie się w prawo, ale niestety nie uznano mi tej odpowiedzi. Dlaczego, skoro jest to reakcja w której mamy większą liczbę moli gazowych substratów niż produktu?

Wzór Hawortha β-D-rybopiranozy ilustruje rysunek:

Narysuj wzór Hawortha β-D-rybofuranozy oraz projekcję Fischera tego monosacharydu.

Poniżej przedstawiono wzory Hawortha cząsteczek wybranych monosacharydów:

Dwa spośród narysowanych wzorów taflowych można przedstawić takim samym wzorem w projekcji Fischera.

Podaj oznaczenia literowe (A÷D) o które cukry chodzi oraz narysuj opisany wzór Fischera.