Zaprojektuj doświadczenie, które pozwoli na rozróżnienie wodnych roztworów dwóch cukrów: glukozy i fruktozy.
a) Uzupełnij schemat doświadczenia, wpisując nazwę użytego odczynnika wybranego z podanej poniżej listy: – świeżo wytrącony wodorotlenek miedzi(II) b) Napisz, jakie obserwacje potwierdzą obecność glukozy w probówce I i fruktozy w probówce II po wprowadzeniu tych substancji do wybranego odczynnika (wypełnij poniższą tabelę).
- woda bromowa z dodatkiem wodnego roztworu wodorowęglanu sodu
- wodny roztwór azotanu(V) srebra z dodatkiem wodnego roztworu amoniaku.
Przeprowadzono doświadczenie zilustrowane poniższym rysunkiem.
W obu probówkach nastąpiła zmiana barwy wskaźników.
Korzystając z przeprowadzonego doświadczenia, określ charakter chemiczny substancji X.
Przeprowadzono doświadczenie zilustrowane poniższym rysunkiem.
W obu probówkach nastąpiła zmiana barwy wskaźników.
a) Spośród wymienionych związków: benzen, etanol, propanal, kwas aminoetanowy (glicyna) wybierz ten, którego użyto w doświadczeniu jako substancję X, i napisz jego nazwę. b) Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji przebiegających w probówkach I i II. Zastosuj wzory półstrukturalne (grupowe). Probówka I: Probówka II:
Pewne reakcje chemiczne, którym ulegają niektóre aminokwasy wchodzące w skład białek, stosuje się jako próby rozpoznawcze na obecność białka. Jedną z takich prób jest reakcja ksantoproteinowa. Przeprowadzono doświadczenie, w którym do znajdującego się w probówce białka jaja kurzego dodano stężony kwas azotowy(V) i zaobserwowano pojawienie się osadu o żółtej barwie.
Spośród podanych poniżej wzorów aminokwasów podkreśl wzór tego, którego obecność w białku spowodowała powstanie żółtego osadu.
Uzupełnij poniższe zdania dotyczące właściwości białek, wpisując w odpowiedniej formie gramatycznej określenia wybrane z poniższego zestawu.
denaturacja, wysolenie, roztwór właściwy, roztwór koloidalny, zawiesina, polarne, niepolarne, hydratacja, dysocjacja, odwracalny, nieodwracalny
1. Białko jaja kurzego rozpuszcza się w wodzie, tworząc . Każda cząsteczka białka w roztworze posiada tzw. otoczkę solwatacyjną. Solwatacja cząsteczek białka jest możliwa ze względu na obecność grup hydroksylowych, karboksylowych i aminowych w łańcuchach bocznych aminokwasów. 2. Otoczkę solwatacyjną białek można zniszczyć przez dodanie do roztworu soli, np. NaCl, której jony są silniej solwatowane. Widoczne jest wtedy wytrącenie białka z roztworu, zwane . Proces ten jest . Pod wpływem wysokiej temperatury, soli metali ciężkich czy też stężonych kwasów lub zasad białka wytrącają się z roztworów w sposób . Zjawisko to nosi nazwę .
Atomy pierwiastka X tworzą jony X3+, których konfigurację elektronową można zapisać: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d10
Uzupełnij poniższą tabelę, wpisując symbol pierwiastka X, dane dotyczące jego położenia w układzie okresowym oraz symbol bloku konfiguracyjnego (energetycznego) s, p lub d, do którego należy pierwiastek X.
Jednym z pierwszych sztucznie otrzymanych radionuklidów był izotop azotu 13N. Powstał on w wyniku napromieniowania izotopu boru 10B cząstkami α pochodzącymi z naturalnej przemiany promieniotwórczej, jakiej ulega izotop polonu 210Po.
Napisz równania przemian promieniotwórczych opisanych powyżej. Równanie przemiany, jakiej ulega izotop polonu 210Po: Równanie przemiany, w której powstaje izotop azotu 13N:
Poniżej podano wzory pięciu związków chemicznych.
Podkreśl te wzory, które przedstawiają związki chemiczne występujące w postaci kryształów jonowych (tak jak chlorek sodu), a nie zbiorów cząsteczek. CCl4 Li2O SO2 CS2 BaBr2
Chlor tworzy tlenki, w których przyjmuje różne stopnie utlenienia. Tlenek, w którym chlor występuje na najwyższym stopniu utlenienia, otrzymuje się w reakcji odwodnienia (dehydratacji) kwasu chlorowego zawierającego chlor na tym samym stopniu utlenienia.
Napisz równanie reakcji otrzymywania tego tlenku powyższą metodą.
W dwóch jednakowych zbiornikach o objętości 2,0 dm3 każdy umieszczono oddzielnie takie same liczby moli substancji gazowych X i Y. Masa molowa substancji X jest dwa razy większa od masy molowej substancji Y. Temperatura w obu zbiornikach jest równa 481,3 K, a ciśnienie w zbiorniku z substancją X jest równe 2000,0 hPa.
Podaj wartość ciśnienia panującego w zbiorniku z substancją Y.
W dwóch jednakowych zbiornikach o objętości 2,0 dm3 każdy umieszczono oddzielnie takie same liczby moli substancji gazowych X i Y. Masa molowa substancji X jest dwa razy większa od masy molowej substancji Y. Temperatura w obu zbiornikach jest równa 481,3 K, a ciśnienie w zbiorniku z substancją X jest równe 2000,0 hPa.
Oblicz, jaką wartość osiągnie ciśnienie w zbiorniku z substancją X, jeśli temperatura wzrośnie w nim o 100,0 K. Stała gazowa R = 83,1 dm3·hPa·mol–1·K–1. Wynik podaj z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.
W dwóch jednakowych zbiornikach o objętości 2,0 dm3 każdy umieszczono oddzielnie takie same liczby moli substancji gazowych X i Y. Masa molowa substancji X jest dwa razy większa od masy molowej substancji Y. Temperatura w obu zbiornikach jest równa 481,3 K, a ciśnienie w zbiorniku z substancją X jest równe 2000,0 hPa.
Wskaż gaz (X lub Y), który ma większą gęstość w warunkach normalnych.
Stężenie procentowe nasyconego wodnego roztworu chlorku potasu o temperaturze 20 oC wynosi 25,37% masowych. Rozpuszczalność w wodzie tego związku w temperaturze 40 oC jest równa 40 g/100 g wody. W przedziale od 0 oC do 50 oC zależność rozpuszczalności chlorku potasu od temperatury jest liniowa.
Korzystając z powyższych informacji, uzupełnij tabelę, a następnie narysuj wykres zależności rozpuszczalności chlorku potasu w wodzie od temperatury w przedziale od 0 oC do 50 oC.
W 1,00 dm3 wody rozpuszczono 112,00 dm3 chlorowodoru odmierzonego w warunkach normalnych.
Oblicz stężenie procentowe otrzymanego kwasu solnego w procentach masowych. Załóż, że gęstość wody wynosi 1,00 g·cm–3. Wynik podaj z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.