DWMED

Do związków chemicznych ulegających próbie Tollensa zalicza się między innymi kwas pirogronowy, którego stała dysocjacji K_a wynosi 3,23·10^–3. Podczas tej reakcji, w cząsteczkach kwasu rozerwaniu ulega wiązanie łączące atomy węgla, których orbitalom walencyjnym przypisuje się ten sam typ hybrydyzacji.

Na podstawie: P. Mastalerz, Chemia organiczna, Wrocław 2000.

Do kolby zawierającej wodny roztwór odczynnika Tollensa dodano stechiometryczną ilość roztworu kwasu pirogronowego. Na ściankach naczynia oraz w roztworze pojawił się wówczas srebrzysty osad. Podczas wkraplania kolejnych (nadmiarowych) porcji kwasu intensywnie wydzielał się gaz, który spowodował zmętnienie wody wapiennej znajdującej się w zlewce. Po stwierdzeniu braku dalszego wydzielania się gazu zestaw zdemontowano, a kolbę zawierającą mieszaninę poreakcyjną umieszczono w gorącej łaźni wodnej. U wylotu naczynia wyczuwalny był wówczas intensywny zapach octu.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji redoks jaka przebiegła po dodaniu roztworu kwasu pirogronowego do roztworu zawierającego odczynnik Tollensa. Współczynniki uzgodnij metodą bilansu jonowo-elektronowego, pamiętając o zasadowym środowisku układu zawierającego reagujące ze sobą związki chemiczne.

Do związków chemicznych ulegających próbie Tollensa zalicza się między innymi kwas pirogronowy, którego stała dysocjacji K_a wynosi 3,23·10^–3. Podczas tej reakcji, w cząsteczkach kwasu rozerwaniu ulega wiązanie łączące atomy węgla, których orbitalom walencyjnym przypisuje się ten sam typ hybrydyzacji.

Na podstawie: P. Mastalerz, Chemia organiczna, Wrocław 2000.

Do kolby zawierającej wodny roztwór odczynnika Tollensa dodano stechiometryczną ilość roztworu kwasu pirogronowego. Na ściankach naczynia oraz w roztworze pojawił się wówczas srebrzysty osad. Podczas wkraplania kolejnych (nadmiarowych) porcji kwasu intensywnie wydzielał się gaz, który spowodował zmętnienie wody wapiennej znajdującej się w zlewce. Po stwierdzeniu braku dalszego wydzielania się gazu zestaw zdemontowano, a kolbę zawierającą mieszaninę poreakcyjną umieszczono w gorącej łaźni wodnej. U wylotu naczynia wyczuwalny był wówczas intensywny zapach octu.

Napisz równanie reakcji chemicznej, podczas przebiegu której wydzielał się gaz powodujący zmętnienie wody wapiennej.

W trzech probówkach umieszczono kolejno po 5 cm³ wodnych roztworów związków chemicznych o stężeniach:

Ba(OH)₂ 2·10^–4 mol·dm^–3, HClO₂ 2·10^–2 mol·dm^–3 oraz HClO 2·10^–4 mol·dm^–3.

Która ze sprzężonych zasad Brønsteda  ClO₂^–, czy ClO^– jest mocniejsza? Uzasadnij swoją odpowiedź.

W temperaturze 25 ⁰C iloczyn rozpuszczalności wodorotlenku magnezu ma wartość 7,94∙10⁻¹², a węglanu wapnia 3,31∙10^–9.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz minimalną objętość wody destylowanej, jaką należałoby dodać do 100 cm³ nasyconego w temperaturze 25 ⁰C roztworu wodorotlenku magnezu, aby możliwe było rozpuszczenie dodatkowej porcji tego związku chemicznego o masie 5,8 mg. Wynik podaj w centymetrach sześciennych, z dokładnością do cyfry jedności.

W temperaturze 25 ⁰C iloczyn rozpuszczalności wodorotlenku magnezu ma wartość 7,94∙10⁻¹², a węglanu wapnia 3,31∙10^–9.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz rozpuszczalność wodorotlenku magnezu w temperaturze 25 ⁰C, w roztworze o wartości pH równej 12. Wynik podaj w μg/dm³ (mikrogramach na decymetr sześcienny roztworu), z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Podaj nazwę systematyczną kwasu szikimowego oraz wzór grupowy produktu jego reakcji z niewielkim nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku sodu.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Sporządzono wodny roztwór soli sodowej kwasu szikimowego z dodatkiem oranżu metylowego.

Określ barwę jaką przyjął ten roztwór oraz jaki był jego odczyn? Odpowiedź uzasadnij równaniem odpowiedniej reakcji chemicznej zapisanym w formie jonowej skróconej. Zastosuj wzory grupowe drobin związków organicznych.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Cząsteczki kwasu szikimowego mają identyczny szkielet węglowy jak cząsteczki aromatycznego kwasu galusowego.

Narysuj wzór półstrukturalny (grupowy) cząsteczki kwasu galusowego i podaj jego nazwę systematyczną.

Kwas szikimowy jest substancją dobrze rozpuszczalną w wodzie, przy czym tylko niewielka jego ilość ulega wówczas dysocjacji elektrolitycznej. Wzór cząsteczki opisanego związku chemicznego można  przedstawić w sposób następujący:

Wyjaśnij, dlaczego kwas szikimowy jest związkiem chemicznym dobrze rozpuszczalnym w wodzie?

Iloczyn rozpuszczalności jest wielkością opisującą równowagę dynamiczną, jaka ustala się między osadem substancji trudno rozpuszczalnej, a jej nasyconym roztworem. W tabeli zebrano dane na temat wartości iloczynów rozpuszczalności trzech soli baru w temperaturze 25 ⁰C.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Uzasadnij (wykonując stosowne obliczenia), czy strąci się osad węglanu baru, jeśli w temperaturze 25 ⁰C zmieszamy ze sobą 10 cm³ 0,001-molowego roztworu chlorku baru z 15 cm³ 0,002-molowego roztworu węglanu potasu?

Iloczyn rozpuszczalności jest wielkością opisującą równowagę dynamiczną, jaka ustala się między osadem substancji trudno rozpuszczalnej, a jej nasyconym roztworem. W tabeli zebrano dane na temat wartości iloczynów rozpuszczalności trzech soli baru w temperaturze 25 ⁰C.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz masę fluorku baru, jaką można rozpuścić w 100 cm³ roztworu azotanu(V) baru o stężeniu równym 0,005 mol∙dm^–3 w temperaturze 25 ⁰C. Wynik podaj w miligramach, z dokładnością do cyfry jedności.

Iloczyn rozpuszczalności jest wielkością opisującą równowagę dynamiczną, jaka ustala się między osadem substancji trudno rozpuszczalnej, a jej nasyconym roztworem. W tabeli zebrano dane na temat wartości iloczynów rozpuszczalności trzech soli baru w temperaturze 25 ⁰C.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz liczbę jonów pochodzących z dysocjacji siarczanu(VI) baru, jakie znajdują się w 500 cm³ nasyconego w temperaturze 25 ⁰C wodnego roztworu tej soli.

Wartości iloczynów rozpuszczalności trzech soli w temperaturze 25 ⁰C wynoszą odpowiednio:

Kso BaSO₄ = 1,1·10^–10

Kso CaSO₄ = 3,16·10^–5

Kso Ag₂SO₄ = 1,45·10^–5

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Na minerał zawierający po 0,1 mola każdego z węglanów: baru, srebra oraz wapnia podziałano stechiometryczną ilością stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zawartość naczynia ogrzewano, a po ochłodzeniu uzupełniono wodą do wyjściowej objętości roztworu.

Do uzyskanej mieszaniny dodawano kroplami stężony roztwór kwasu siarkowego(VI). Określ, w jakiej kolejności będą wytrącały się osady? Uzasadnij swoje stanowisko.

W temperaturze 25 ⁰C iloczyn rozpuszczalności wodorotlenku magnezu ma wartość 7,94∙10⁻¹², a węglanu wapnia 3,31∙10^–9.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz, jaką objętość 0,05-molowego roztworu wodorotlenku potasu należy dodać do 220 cm³ nasyconego w 25 ⁰C roztworu wodorotlenku magnezu, aby rozpuszczalność Mg(OH)₂ zmalała 20-krotnie? Wynik podaj w centymetrach sześciennych, z dokładnością do cyfry jedności.