DWMED

Rysunek poniżej przedstawia fragmenty cząsteczek chityny oraz acetylocelulozy.

Uzupełnij poniższy tekst odpowiednimi wartościami liczbowymi.

Rysunek poniżej przedstawia fragmenty cząsteczek chityny oraz acetylocelulozy.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat ilustruje poniższy rysunek:

W probówce oznaczonej numerem 1 przed rozpoczęciem doświadczenia znajdował się stały produkt reakcji tlenku węgla(IV) z amoniakiem. Literami A÷D oznaczono kolejno:

Napisz, co zaobserwowano w probówkach o numerach 2÷5 po dodaniu odczynników A÷D i wstrząśnięciu ich zawartością?

Pod literami A÷E kryją się symbole pięciu pierwiastków chemicznych. Wiadomo, że pierwiastek A ma trzy powłoki elektronowe i tworzy dwuujemne jony proste. Drobina powstała w wyniku przyłączenia jednego elektronu do pierwiastka B jest izoelektronowa z atomem argonu. W skróconej konfiguracji elektronowej pierwiastka C jest w sumie 16 elektronów opisanych orbitalami s, p i d, a jego masa atomowa jest mniejsza od masy atomowej kryptonu. Pierwiastek D ma największe powinowactwo elektronowe spośród wszystkich znanych nam pierwiastków. Pierwiastek E jest niemetalem, a jego atomy mają o jedną powłokę elektronową więcej niż atomy pierwiastka C i (w stanie podstawowym) parzystą liczbę elektronów niesparowanych.

Wśród pierwiastków chemicznych A÷E trzy leżą w tej samej grupie układu okresowego.

Napisz wzór sumaryczny wodorku tego pierwiastka, który w wymienionej trójce wykazuje najsłabszy charakter niemetaliczny. Określ kształt cząsteczki wodorku (liniowy, kątowy, trójkątny, tetraedryczny) oraz typ występującego w nim wiązania chemicznego (jonowe, kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane).

Przeprowadzono doświadczenie którego schemat zilustrowano rysunkiem poniżej. Przed rozpoczęciem tego eksperymentu w probówkach znajdowały się wodne roztwory cukrów: 1 i 2 – sacharozy, 3 – maltozy, 4 – mannozy oraz 5 – fruktozy. Po dodaniu podanych odczynników, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Probówki o numerach 1÷3 umieszczono następnie w łaźni wodnej o temperaturze równej 50 ⁰C i termostatowano przez 30 minut. Po tym czasie zawartość naczyń ostudzono do temperatury otoczenia (20 ⁰C).

Zawartość probówek, w których nie odnotowano objawów świadczących o przebiegu reakcji chemicznej postanowiono poddać analizie jakościowej, która pozwoliłaby potwierdzić (lub nie), że reakcja przebiegła podczas opisanego w informacji wstępnej doświadczenia. W tym celu najpierw zobojętniono zawartość każdego z naczyń, a następnie wybrano dwa, spośród odczynników: CuSO_4(aq), NaHCO_3(aq), Br_2(aq), NH₄NO_3(aq), FeCl_3(s) i dodano do zawartości probówek, w których nie zaobserwowano uprzednio objawów świadczących o przebiegu reakcji chemicznej.

Podkreśl wzory dwóch substancji chemicznych, których wodne roztwory wybrano oraz napisz (podając jednocześnie numery odpowiednich probówek), co zaobserwowano w każdym z naczyń po dodaniu do nich tych odczynników?

Przeprowadzono doświadczenie którego schemat zilustrowano rysunkiem poniżej. Przed rozpoczęciem tego eksperymentu w probówkach znajdowały się wodne roztwory cukrów: 1 i 2 – sacharozy, 3 – maltozy, 4 – mannozy oraz 5 – fruktozy. Po dodaniu podanych odczynników, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Probówki o numerach 1÷3 umieszczono następnie w łaźni wodnej o temperaturze równej 50 ⁰C i termostatowano przez 30 minut. Po tym czasie zawartość naczyń ostudzono do temperatury otoczenia (20 ⁰C).

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Przeprowadzono doświadczenie którego schemat zilustrowano rysunkiem poniżej. Przed rozpoczęciem tego eksperymentu w probówkach znajdowały się wodne roztwory cukrów: 1 i 2 – sacharozy, 3 – maltozy, 4 – mannozy oraz 5 – fruktozy. Po dodaniu podanych odczynników, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Probówki o numerach 1÷3 umieszczono następnie w łaźni wodnej o temperaturze równej 50 ⁰C i termostatowano przez 30 minut. Po tym czasie zawartość naczyń ostudzono do temperatury otoczenia (20 ⁰C).

Mannoza – cukier, którego roztwór znajdował się w czwartej probówce jest izomerem glukozy. Jej cząsteczki różnią się od cząsteczek glukozy konfiguracją przy atomie węgla oznaczonym lokantem nr 2.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

W stanie podstawowym w atomach pewnego pierwiastka X elektrony walencyjne opisane orbitalami 3d stanowią dokładnie 60% jego wszystkich elektronów walencyjnych.

Napisz wzór sumaryczny tlenku pierwiastka X, w którym pierwiastkowi temu przypisuje się jego najwyższy stopień utlenienia. Podaj jedno zastosowanie tego tlenku.

Bakterie E. Coli wytwarzają enzym β-galaktozydazę, który wykazuje zdolność do hydrolizowania wiązań β-glikozydowych. W wodzie obecność bakterii z wymienionego szczepu można potwierdzić za pomocą syntetycznej pożywki zawierającej o-nitrofenylo-β-D-galaktopiranozyd, który jest hydrolizowany do β-D-galaktopiranozy (rysunek poniżej). Drugim produktem opisanej przemiany jest o-nitrofenol. Jeśli w badanej próbce wody znajdą się bakterie E. Coli, roztwór przyjmuje wówczas żółte zabarwienie.

Na podstawie: K. R. Baker i inni, A High-Throughput Approach To Identify Compounds That Impair Envelope Integrity in Escherichia coli, Antimicrob Agents Chemotherapy 2016.

O-nitrofenol reaguje z 0,5 cm³ bromu o gęstości 3,12 g/cm³, z wydajnością równą 60%, przy czym produktem reakcji jest 2,4-dibromo-6-nitrofenol.

Wiedząc, że proces hydrolizy o-nitrofenylo-β-D-galaktopiranozydu (301 g/mol) przebiega z wydajnością równą 80%, oblicz jego zawartość procentową w syntetycznej pożywce o masie 4 g. Wynik obliczeń podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Bakterie E. Coli wytwarzają enzym β-galaktozydazę, który wykazuje zdolność do hydrolizowania wiązań β-glikozydowych. W wodzie obecność bakterii z wymienionego szczepu można potwierdzić za pomocą syntetycznej pożywki zawierającej o-nitrofenylo-β-D-galaktopiranozyd, który jest hydrolizowany do β-D-galaktopiranozy (rysunek poniżej). Drugim produktem opisanej przemiany jest o-nitrofenol. Jeśli w badanej próbce wody znajdą się bakterie E. Coli, roztwór przyjmuje wówczas żółte zabarwienie.

Na podstawie: K. R. Baker i inni, A High-Throughput Approach To Identify Compounds That Impair Envelope Integrity in Escherichia coli, Antimicrob Agents Chemotherapy 2016.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz):

Bakterie E. Coli wytwarzają enzym β-galaktozydazę, który wykazuje zdolność do hydrolizowania wiązań β-glikozydowych. W wodzie obecność bakterii z wymienionego szczepu można potwierdzić za pomocą syntetycznej pożywki zawierającej o-nitrofenylo-β-D-galaktopiranozyd, który jest hydrolizowany do β-D-galaktopiranozy (rysunek poniżej). Drugim produktem opisanej przemiany jest o-nitrofenol. Jeśli w badanej próbce wody znajdą się bakterie E. Coli, roztwór przyjmuje wówczas żółte zabarwienie.

Na podstawie: K. R. Baker i inni, A High-Throughput Approach To Identify Compounds That Impair Envelope Integrity in Escherichia coli, Antimicrob Agents Chemotherapy 2016.

Podaj przyczynę pojawienia się żółtego zabarwienia roztworu oraz narysuj, wykorzystując poniższy szablon wzór cząsteczki o-nitrofenylo-β-D-galaktopiranozydu.

O dwóch pierwiastkach X i Y wiadomo, że:

– ich elektrony walencyjne w stanie podstawowym zajmują tę samą powłokę elektronową, a liczba walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych,

– drobiny X^a+ są izoelektronowe z atomami neonu, natomiast drobiny Y^b– – z atomami argonu.

Pierwiastek X tworzy związek chemiczny z pewnym pierwiastkiem leżącym w tej samej grupie układu okresowego, co pierwiastek Y. Wiadomo, że w jego kryształach obecne są między innymi trójdodatnie jony.

Napisz wzór sumaryczny wodorku pierwiastka X oraz wzór tlenku pierwiastka Y, w którym pierwiastkowi temu przypisuje się jego najwyższy stopień utlenienia.

O dwóch pierwiastkach X i Y wiadomo, że:

– ich elektrony walencyjne w stanie podstawowym zajmują tę samą powłokę elektronową, a liczba walencyjnych elektronów sparowanych jest dwukrotnie większa od liczby elektronów niesparowanych,

– drobiny X^a+ są izoelektronowe z atomami neonu, natomiast drobiny Y^b– – z atomami argonu.

Pierwiastek X tworzy związek chemiczny z pewnym pierwiastkiem leżącym w tej samej grupie układu okresowego, co pierwiastek Y. Wiadomo, że w jego kryształach obecne są między innymi trójdodatnie jony.

Podaj wzór sumaryczny opisanego związku chemicznego oraz określ jego stan skupienia w warunkach normalnych.

Metale grup głównych układu okresowego mogą tworzyć związki chemiczne z niemetalami. Pierwiastki wykorzystują wtedy taką samą liczbę elektronów walencyjnych, jak w tworzonych przez nie wodorkach.

Wiedząc, że we wzorach sumarycznych tego rodzaju związków chemicznych jako pierwszy zapisywany jest symbol pierwiastka, który ma mniejszą wartość elektroujemności, napisz wzory sumaryczne związków o podanych nazwach.

Na rysunku poniżej przedstawiono wzór chemiczny związku organicznego o nazwie karwon. Niektóre z wiązań chemicznych w jego cząsteczce zostały ponumerowane cyframi od 1 do 6. Trzy atomy węgla oznaczono kolejnymi literami alfabetu.

Podaj liczbę moli wszystkich walencyjnych niewiążących par elektronowych, znajdujących się w 0,25 mola cząsteczek karwonu.