DWMED

W probówce umieszczono zalkalizowany, wodny roztwór tetrahydroksochromianu(III) sodu. Do naczynia tego dodano następnie roztwór zawierający stechiometryczną ilość chloranu(III) sodu i zaobserwowano zmiany świadczące o przebiegu reakcji chemicznej, a w układzie pojawiły się jony chlorkowe.

Uzyskana mieszanina poreakcyjna została silnie zakwaszona i lekko ogrzana.

Napisz, jaką barwę przyjął roztwór w wyniku przeprowadzenia opisanych czynności?

Charakterystyczny zapach olejku cynamonowego zawdzięcza się występowaniu w nim oleistej cieczy zwanej aldehydem cynamonowym. Wzór półstrukturalny cząsteczki tego związku chemicznego można przedstawić w postaci:

Uwzględniając charakterystyczny rodzaj stereoizomerii występującej w cząsteczkach aldehydu cynamonowego, podaj nazwę systematyczną przedstawionego wzorem półstrukturalnym w informacji wprowadzającej związku chemicznego. Następnie wyjaśnij, dlaczego możliwe jest przypisanie cząsteczkom wymienionej substancji tego rodzaju stereoizomerii?

Charakterystyczny zapach olejku cynamonowego zawdzięcza się występowaniu w nim oleistej cieczy zwanej aldehydem cynamonowym. Wzór półstrukturalny cząsteczki tego związku chemicznego można przedstawić w postaci:

Przeanalizuj budowę cząsteczki aldehydu cynamonowego, a następnie podkreśl wyrażenia w nawiasach oraz uzupełnij wykropkowane pola tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Charakterystyczny zapach olejku cynamonowego zawdzięcza się występowaniu w nim oleistej cieczy zwanej aldehydem cynamonowym. Wzór półstrukturalny cząsteczki tego związku chemicznego można przedstawić w postaci:

Aldehyd cynamonowy w środowisku kwasowym, w sposób katalityczny można przekształcić w kwas cynamonowy. Napisz, stosując bilans jonowo-elektronowy oraz grupowe wzory związków organicznych równanie połówkowe opisanego procesu utleniania.

Przeprowadzono doświadczenie, którego schemat ilustruje rysunek poniżej. Podczas przebiegu tego eksperymentu zastosowano nadmiar kwasu siarkowego(VI) oraz zaobserwowano między innymi wytrącenie się żółtego osadu, który w wyniku spalenia w tlenie daje gazowy produkt o drażniącej woni. Związek ten powoduje odbarwienie zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu. Zastosowane ilości siarkowodoru oraz dwuchromianu(VI) potasu były względem siebie w stosunku stechiometrycznym, a reakcja w płuczce przebiegła ze 100% wydajnością. Zebrany w cylindrze gaz X zajął objętość równą 647 cm³ (w przeliczeniu na warunki normalne).

Wyjaśnij, które z drobin w zdecydowanie większej liczbie brały udział w przebiegającej w płuczce reakcji redoks – aniony siarczkowe, czy może cząsteczki siarkowodoru?

Przeprowadzono doświadczenie, którego schemat ilustruje rysunek poniżej. Podczas przebiegu tego eksperymentu zastosowano nadmiar kwasu siarkowego(VI) oraz zaobserwowano między innymi wytrącenie się żółtego osadu, który w wyniku spalenia w tlenie daje gazowy produkt o drażniącej woni. Związek ten powoduje odbarwienie zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu. Zastosowane ilości siarkowodoru oraz dwuchromianu(VI) potasu były względem siebie w stosunku stechiometrycznym, a reakcja w płuczce przebiegła ze 100% wydajnością. Zebrany w cylindrze gaz X zajął objętość równą 647 cm³ (w przeliczeniu na warunki normalne).

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji jaka przebiegła w płuczce. Współczynniki stechiometryczne uzgodnij metodą bilansu jonowo-elektronowego.

Węglowodór X bez użycia światła i bez katalizatora niemal natychmiast odbarwia roztwór bromu w czterochlorku węgla, natomiast węglowodór Y dopiero po dodaniu niewielkiej ilości bromku żelaza(III) lub w obecności światła. Analiza elementarna substancji X wykazuje zawartość 12,5% masowych wodoru, natomiast związku Y 91,3% węgla. Addycja bromowodoru do związku X daje jako główny produkt reakcji III-rzędową, cykliczną monobromopochodną. W rezultacie całkowitego uwodornienia obu związków chemicznych powstaje ten sam produkt, a gęstości par każdego z węglowodorów X i Y względem powietrza wynoszą odpowiednio 3,31 i 3,17.

Istnieją dwa izomeryczne węglowodory spełniające warunki opisane w informacji wprowadzającej dla związku chemicznego X.

Narysuj wzory półstrukturalne cząsteczek obu tych związków chemicznych oraz produktów ich reakcji z bromem.

Węglowodór X bez użycia światła i bez katalizatora niemal natychmiast odbarwia roztwór bromu w czterochlorku węgla, natomiast węglowodór Y dopiero po dodaniu niewielkiej ilości bromku żelaza(III) lub w obecności światła. Analiza elementarna substancji X wykazuje zawartość 12,5% masowych wodoru, natomiast związku Y 91,3% węgla. Addycja bromowodoru do związku X daje jako główny produkt reakcji III-rzędową, cykliczną monobromopochodną. W rezultacie całkowitego uwodornienia obu związków chemicznych powstaje ten sam produkt, a gęstości par każdego z węglowodorów X i Y względem powietrza wynoszą odpowiednio 3,31 i 3,17.

Podaj nazwy systematyczne izomerów kolejnego homologu węglowodoru Y, zawierających pierścień benzenu.

Węglowodór X bez użycia światła i bez katalizatora niemal natychmiast odbarwia roztwór bromu w czterochlorku węgla, natomiast węglowodór Y dopiero po dodaniu niewielkiej ilości bromku żelaza(III) lub w obecności światła. Analiza elementarna substancji X wykazuje zawartość 12,5% masowych wodoru, natomiast związku Y 91,3% węgla. Addycja bromowodoru do związku X daje jako główny produkt reakcji III-rzędową, cykliczną monobromopochodną. W rezultacie całkowitego uwodornienia obu związków chemicznych powstaje ten sam produkt, a gęstości par każdego z węglowodorów X i Y względem powietrza wynoszą odpowiednio 3,31 i 3,17.

W warunkach normalnych gęstość węglowodoru Y wynosi 0,86 g/cm³.

Oblicz, jaka jego objętość jest konieczna do całkowitego przereagowania z 8 g bromu w obecności światła, jeśli wydajność opisanej reakcji monobromowania wynosi 80%? Wynik obliczeń podaj z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

Pewna chloropochodna X homologu benzenu zawiera jeden atom węgla o zerowym stopniu utlenienia. Pozostałym jej atomom węgla przypisuje się stopień utlenienia równy -I. Jeśli w tej cząsteczce podstawi się jeden z atomów wodoru kolejnym atomem chloru w obecności światła, wówczas jednemu z atomów węgla przypiszemy stopień utlenienia równy I. Masa cząsteczkowa uzyskanego w ten sposób związku chemicznego Y będzie o 27,27% większa od masy cząsteczkowej wyjściowej chloropochodnej.

Określ wzór półstrukturalny (grupowy) oraz nazwę systematyczną związku chemicznego Y.

Przeprowadzono doświadczenie, którego schemat ilustruje rysunek poniżej. Podczas przebiegu tego eksperymentu zastosowano nadmiar kwasu siarkowego(VI) oraz zaobserwowano między innymi wytrącenie się żółtego osadu, który w wyniku spalenia w tlenie daje gazowy produkt o drażniącej woni. Związek ten powoduje odbarwienie zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu. Zastosowane ilości siarkowodoru oraz dwuchromianu(VI) potasu były względem siebie w stosunku stechiometrycznym, a reakcja w płuczce przebiegła ze 100% wydajnością. Zebrany w cylindrze gaz X zajął objętość równą 647 cm³ (w przeliczeniu na warunki normalne).

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

Pewna chloropochodna X homologu benzenu zawiera jeden atom węgla o zerowym stopniu utlenienia. Pozostałym jej atomom węgla przypisuje się stopień utlenienia równy -I. Jeśli w tej cząsteczce podstawi się jeden z atomów wodoru kolejnym atomem chloru w obecności światła, wówczas jednemu z atomów węgla przypiszemy stopień utlenienia równy I. Masa cząsteczkowa uzyskanego w ten sposób związku chemicznego Y będzie o 27,27% większa od masy cząsteczkowej wyjściowej chloropochodnej.

Związek chemiczny X poddano działaniu mieszaniny stężonych kwasów: azotowego(V) i siarkowego(VI). Zaobserwowano, że zawartość naczynia reakcyjnego zmieniła zabarwienie.

Narysuj wzory półstrukturalne głównych organicznych produktów tej reakcji chemicznej, podaj ich nazwy oraz barwę mieszaniny poreakcyjnej.

Anion chromianowy(VI) może powstawać na wiele różnych sposobów, w zależności od rodzaju użytych odczynników. Na przykład, jeśli zastosowany wyjściowy roztwór zawiera jony chromu(III), wówczas po wprowadzeniu do niego roztworu mocnej zasady sodowej, obserwuje się strącenie szarozielonego osadu (etap I). Powstałe ciało stałe roztwarza się w nadmiarze odczynnika strącającego, w efekcie powstają jony kompleksowe o liczbie koordynacyjnej 6, zawierające chrom (etap II). Gdy do opisanego układu wprowadzi się odpowiednio silny utleniacz – na przykład tlenek ołowiu(IV), w opisanych warunkach powstaje dwuujemny jon kompleksowy, w którym ołów przyjmuje liczbę koordynacyjną równą 4 (etap III). Jeśli w układzie nie ma tzw. barwnego jonu, wówczas roztwór zawierający opisany jon kompleksowy ołowiu jest bezbarwny.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, prowadzącej do utworzenia szarozielonego osadu podczas I etapu doświadczenia.

Anion chromianowy(VI) może powstawać na wiele różnych sposobów, w zależności od rodzaju użytych odczynników. Na przykład, jeśli zastosowany wyjściowy roztwór zawiera jony chromu(III), wówczas po wprowadzeniu do niego roztworu mocnej zasady sodowej, obserwuje się strącenie szarozielonego osadu (etap I). Powstałe ciało stałe roztwarza się w nadmiarze odczynnika strącającego, w efekcie powstają jony kompleksowe o liczbie koordynacyjnej 6, zawierające chrom (etap II). Gdy do opisanego układu wprowadzi się odpowiednio silny utleniacz – na przykład tlenek ołowiu(IV), w opisanych warunkach powstaje dwuujemny jon kompleksowy, w którym ołów przyjmuje liczbę koordynacyjną równą 4 (etap III). Jeśli w układzie nie ma tzw. barwnego jonu, wówczas roztwór zawierający opisany jon kompleksowy ołowiu jest bezbarwny.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej roztwarzania szarozielonego osadu – procesu przebiegającego podczas II etapu doświadczenia.

Anion chromianowy(VI) może powstawać na wiele różnych sposobów, w zależności od rodzaju użytych odczynników. Na przykład, jeśli zastosowany wyjściowy roztwór zawiera jony chromu(III), wówczas po wprowadzeniu do niego roztworu mocnej zasady sodowej, obserwuje się strącenie szarozielonego osadu (etap I). Powstałe ciało stałe roztwarza się w nadmiarze odczynnika strącającego, w efekcie powstają jony kompleksowe o liczbie koordynacyjnej 6, zawierające chrom (etap II). Gdy do opisanego układu wprowadzi się odpowiednio silny utleniacz – na przykład tlenek ołowiu(IV), w opisanych warunkach powstaje dwuujemny jon kompleksowy, w którym ołów przyjmuje liczbę koordynacyjną równą 4 (etap III). Jeśli w układzie nie ma tzw. barwnego jonu, wówczas roztwór zawierający opisany jon kompleksowy ołowiu jest bezbarwny.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, jaka przebiega po wprowadzeniu tlenku ołowiu(IV) do silnie zasadowego roztworu zawierającego  jon kompleksowy chromu o liczbie koordynacyjnej 6. Współczynniki stechiometryczne uzgodnij metodą bilansu jonowo-elektronowego.