DWMED

Dane są następujące związki chemiczne: tellurowodór (H₂Te), glukoza (C₆H₁₂O₆), chlorek wapnia (CaCl₂) oraz pięciowodny siarczan(VI) miedzi(II) o wzorze CuSO₄·5H₂O.

Oblicz stosunek wagowy (masowy) pierwiastków wchodzących w skład podanych związków chemicznych.

Dane są próbki trzech pierwiastków chemicznych: 2,8 g żelaza (Fe), 10 mg argonu (Ar) oraz 3,5 kg krzemu (Si).

Oblicz, jaką liczbę atomów stanowią próbki podanych substancji?

Dane są próbki trzech pierwiastków chemicznych: 2,8 g żelaza (Fe), 10 mg argonu (Ar) oraz 3,5 kg krzemu (Si).

Oblicz, jaką liczbę moli atomów stanowią próbki podanych substancji?

Dane są próbki trzech związków chemicznych: 292,5 g chlorku sodu (NaCl), 5,3 mg ortofosforanu(V) potasu (K₃PO₄) oraz 4,9 kg kwasu siarkowego(VI) o wzorze H₂SO₄.

Oblicz (jeśli istnieją) liczby anionów znajdujących się w próbkach podanych substancji chemicznych. Przyjmij, że żaden z wymienionych związków chemicznych nie ulega procesowi autoprotolizy.

Dane są próbki trzech związków chemicznych: 292,5 g chlorku sodu (NaCl), 5,3 mg ortofosforanu(V) potasu (K₃PO₄) oraz 4,9 kg kwasu siarkowego(VI) o wzorze H₂SO₄.

Oblicz (jeśli istnieją) liczby moli kationów znajdujących się w próbkach podanych substancji chemicznych. Przyjmij, że żaden z wymienionych związków chemicznych nie ulega procesowi autoprotolizy.

Dane są próbki trzech substancji chemicznych: 3,24 g selenowodoru (H₂Se), 3,5 mg tlenku boru (B₂O₃) oraz 5 kg bromu (Br₂).

Oblicz, jaką liczbę moli cząsteczek stanowią próbki podanych substancji?

Dane są próbki trzech substancji chemicznych: 3,24 g selenowodoru (H₂Se), 3,5 mg tlenku boru (B₂O₃) oraz 5 kg bromu (Br₂).

Oblicz, jaką liczbę cząsteczek stanowią próbki podanych substancji?

Niewystępującą w postaci cząsteczek postać boru otrzymuje się w wyniku redukcji magnezem pewnego tlenku tego pierwiastka chemicznego, w którym przypisuje mu się jego najwyższy możliwy stopień utlenienia.

Na podstawie: P. W. Atkins, L. Jones, Chemia ogólna. Cząsteczki, materia, reakcje, Warszawa 2018.

Napisz równanie opisanej reakcji chemicznej i dokonaj jej klasyfikacji (synteza, analiza, wymiana pojedyncza, wymiana podwójna).

Jedna łyżeczka do herbaty mieści około 12 g cukru o nazwie sacharoza.

Oblicz, ile cząsteczek sacharozy (C₁₂H₂₂O₁₁) wprowadzamy do herbaty celem jej posłodzenia taką ilością cukru, jaka mieści się na dwóch identycznych łyżeczkach?

Gęstość wody w temperaturze 20 ^oC wynosi około 1 g·cm^–3.

Oblicz, jaka liczba cząsteczek wody znajduje się w wypełnionej nią szklance o pojemności 250 cm³ w opisanych warunkach?

W temperaturze równej 25 ⁰C bezwodny kwas siarkowy(VI) jest oleistą cieczą o gęstości około 1,83 g·cm^–3.

Oblicz liczbę cząsteczek znajdujących się w próbce tego kwasu o objętości równej 5 cm³.

W zależności od wartości pH, w wodnym roztworze dominuje jedna z kilku możliwych struktur fenoloftaleiny (Fen). W przypadku roztworów o pH w zakresie 8,2÷12, które zawierają ten wskaźnik obserwuje się ich malinowe zabarwienie. W silnie alkalicznym środowisku (pH > 12) fenoloftaleina stopniowo przekształca się w postać trójujemnego anionu (FenOH^3–), co po pewnym czasie prowadzi do całkowitego odbarwienia się roztworu. Opisaną reakcję można przedstawić wówczas schematycznym równaniem:

Fen^2– + OH^– ⇄ FenOH^3–

Z uwagi na bardzo wysokie w stosunku do jonu Fen^2– stężenie jonów wodorotlenkowych przyjmuje się, że zmiana ich liczby praktycznie nie wpływa na szybkość całego procesu, a równanie kinetyczne opisanej reakcji przyjmuje wówczas postać:

Na podstawie: L. Nicholson, Kinetics of the fading of phenolphthalein in alkaline solution, Journal Of Chemical Education 1989.

W pewnej temperaturze T stała szybkości opisanej przemiany wynosi 0,01·s^–1. Na poniższym wykresie przedstawiono zmianę stężenia jonu Fen^2– w czasie trwania reakcji jego konwersji do postaci FenOH^3–.

Określ, w jakim czasie konwersji uległo 25% początkowej liczby jonów Fen^2-?

Tlenek berylu jest składnikiem wielu minerałów.

Oblicz minimalną masę wodorotlenku sodu, jaką powinien zawierać jego wodny roztwór użyty do całkowitego roztworzenia 3,75 g tlenku berylu.

Wiele wodorotlenków ma swoje nazwy zwyczajowe. Przykładem takiej substancji jest potaż żrący, czyli wodorotlenek potasu.

Oblicz, ile gramów tlenku glinu można przekształcić w związek kompleksowy glinu, w którym pierwiastek ten przyjmuje liczbę koordynacyjną równą 4, jeśli dysponujemy wodnym roztworem potażu żrącego zawierającym 2,8 g wodorotlenku potasu?

Do wodnego roztworu NaOH zawierającego 1,7 g anionów wodorotlenkowych wprowadzono 8 g tlenku miedzi(II). Zawartość naczynia ogrzano i stwierdzono przebieg reakcji chemicznej.

Ustal, czy cały tlenek miedzi(II) uległ roztworzeniu? Odpowiedź uzasadnij obliczeniami.