DWMED

W czterech kolbach, w losowej kolejności znajdowały się bezbarwne wodne roztwory: wodorowęglanu sodu, wodorotlenku sodu, wodorosiarczanu(VI) potasu i wodorotlenku baru. W każdej kolbie był roztwór innej substancji. Roztwory tych związków chemicznych oznaczono kolejnymi numerami 1.–4. W celu identyfikacji zawartości każdego naczynia przeprowadzono eksperyment.

Roztwór 1., który barwi uniwersalny papierek wskaźnikowy na kolor czerwony wprowadzono do trzech probówek, a następnie do każdej z nich dodano roztworu 2., 3. oraz 4. Analogicznie postąpiono z pozostałymi mieszaninami:

– do roztworu 2. dodano roztwory 1., 3. i 4.

– do roztworu 3. dodano roztwory 1., 2. i 4.

– do roztworu 4. dodano roztwory 1., 2. i 3.

Wyniki doświadczenia zebrano w tabeli.

Spośród modeli A–C ilustrujących geometrię cząsteczek wybierz ten, który przedstawia cząsteczkę produktu opuszczającego 2. probówkę po dodaniu do jej zawartości roztworu z 1. probówki.