Wybór utlenianych drobin biorących udział w reakcji redoks wraz z uzasadnieniem wyboru
Przeprowadzono doświadczenie, którego schemat ilustruje rysunek poniżej. Podczas przebiegu tego eksperymentu zastosowano nadmiar kwasu siarkowego(VI) oraz zaobserwowano między innymi wytrącenie się żółtego osadu, który w wyniku spalenia w tlenie daje gazowy produkt o drażniącej woni. Związek ten powoduje odbarwienie zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu. Zastosowane ilości siarkowodoru oraz dwuchromianu(VI) potasu były względem siebie w stosunku stechiometrycznym, a reakcja w płuczce przebiegła ze 100% wydajnością. Zebrany w cylindrze gaz X zajął objętość równą 647 cm3 (w przeliczeniu na warunki normalne).
Wyjaśnij, które z drobin w zdecydowanie większej liczbie brały udział w przebiegającej w płuczce reakcji redoks – aniony siarczkowe, czy może cząsteczki siarkowodoru? © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Wyjaśnij, które z drobin w zdecydowanie większej liczbie brały udział w przebiegającej w płuczce reakcji redoks – aniony siarczkowe, czy może cząsteczki siarkowodoru?
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone