Uzasadnienie wykorzystania amoniaku zamiast roztworu mocnej zasady do strącenia osadu
O próbce pewnej wody przemysłowej wiadomo, że zawiera dwa rodzaje kationów. Drobiny te są izoelektronowe z atomami pierwiastka zawierającymi w stanie podstawowym wyłącznie elektrony sparowane, a wartość głównej liczby kwantowej dla elektronów walencyjnych tego pierwiastka równa jest 2.
W celu określenia składu ilościowego opisanej próbki przeprowadzono trójetapowy eksperyment dzieląc ją na dwie części o identycznej objętości. Pierwszą z nich nasycano amoniakiem stwierdzając ilościowe wytrącenie się białego osadu (etap 1), który dokładnie przemyto, wysuszono i zważono. Na osad ten podziałano nadmiarem wodnego roztworu wodorotlenku potasu (etap 2). Stwierdzono, że część substancji stałej uległa roztworzeniu. Pozostałą ilość osadu przemyto, wysuszono i zważono. Drugą część próbki poddano działaniu stężonego roztworu azotanu(V) srebra i stwierdzono pojawienie się białego osadu (etap 3).
Wyjaśnij, dlaczego w celu wytrącenia osadu, w pierwszym etapie użyto amoniaku, a nie nadmiaru roztworu mocnej zasady? © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Wyjaśnij, dlaczego w celu wytrącenia osadu, w pierwszym etapie użyto amoniaku, a nie nadmiaru roztworu mocnej zasady?
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone