Przypisywanie określonych właściwości zawartości naczyń reakcyjnych
Przeprowadzono pięć reakcji chemicznych, do przebiegu których zastosowano stechiometryczne ilości reagentów. W pierwszym naczyniu znajdowało się mleko wapienne (wodna zawiesina wodorotlenku wapnia), w probówkach o numerach 2, 3 i 4 umieszczono stężone roztwory soli. W probówce nr 5 znajdował się rozcieńczony roztwór kwasu azotowego(V). Schemat opisanego doświadczenia zilustrowano poniższym rysunkiem:
Załóżmy, że do zawartości żadnej z wymienionych probówek nie dodano ani jednego odczynnika.
Wymień numery tych naczyń, w których znajdujące się roztwory spełniają opisane warunki (A÷D): A – mocny elektrolit B – odczyn kwasowy C – hydroliza anionowa D – wartość pH większa od 7 © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Wymień numery tych naczyń, w których znajdujące się roztwory spełniają opisane warunki (A÷D):
A – mocny elektrolit
B – odczyn kwasowy
C – hydroliza anionowa
D – wartość pH większa od 7
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone