DWMED

W wielu miejscach na Ziemi, kilkaset metrów pod jej powierzchnią panuje ciśnienie wyższe niż 2 MPa oraz względnie stała temperatura od 2 do 4 stopni Celsjusza. W opisanych warunkach metan występuje w postaci hydratu, zwyczajowo zwanego hydratem metanu. Cząsteczki tego węglowodoru są wówczas uwięzione we wnętrzu „klatek” – struktur zbudowanych z cząsteczek wody. Układy takie są stabilizowane tworzącymi się wtedy wiązaniami wodorowymi. Gdy cząstki hydratu metanu wydostaną się na powierzchnię Ziemi, wówczas otoczka węglowodoru zostaje zniszczona, a znajdujący się w jej wnętrzu metan uwolniony i wykorzystany do celów przemysłowych.

Na podstawie: S. Feil, J. Resag, K. Riebe, Fascynująca chemia, Warszawa 2020.

W hydracie metanu wiązania wodorowe tworzą się jedynie pomiędzy cząsteczkami wody.

Wyjaśnij, dlaczego pomiędzy cząsteczką wody i metanu nie może utworzyć się wiązanie wodorowe?