Uszeregowanie roztworów kwasów dikarboksylowych według wzrastającego stężenia molowego jonów wodorotlenkowych
Na poniższym schemacie przedstawiono trzy ostatnie etapy cyklu Krebsa, w których udział biorą aniony reszt kwasowych czterech kwasów dikarboksylowych – kolejno: bursztynowego, fumarowego, jabłkowego oraz szczawiooctowego. W procesie tym obecne są również dinukleotydy (flawinoadeninowy oraz nikotynoamidoadeninowy), którym przypisuje się oznaczenia: FAD i FADH2 oraz NAD+ i NADH. Literami A, B oraz C oznaczono pewne przemiany biochemiczne.
Na podstawie: J. B. Reece i inni, Biologia Campbella, Poznań 2019.
W tabeli zebrano wartości pierwszej stałej dysocjacji kilku kwasów dikarboksylowych.
Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.
Sporządzono 0,05-molowe, wodne roztwory wymienionych w informacji wstępnej związków chemicznych.
Uszereguj je zgodnie ze wzrastającym stężeniem jonów wodorotlenkowych. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone