DWMED

Efekt cieplny towarzyszący rozpuszczaniu w wodzie jednego mola bezwodnych soli można oszacować ze wzoru:

W równaniu tym wielkości x i y oznaczają liczby moli – odpowiednio kationów oraz anionów powstałych w wyniku dysocjacji elektrolitycznej jednego mola soli; ΔH_k^o oraz ΔH_a^o to standardowe entalpie tworzenia kationu i anionu, natomiast ΔH_sól^o to standardowa entalpia tworzenia krystalicznej soli. W tabeli zebrano dane na temat wartości standardowych entalpii tworzenia (25 ⁰C) wybranych jonów oraz bezwodnych soli.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

W trzech zlewkach zawierających po 1 dm³ wody destylowanej o temperaturze 25 ⁰C umieszczono po jednym molu bezwodnych soli: azotanu(V) amonu, siarczanu(VI) sodu oraz chlorku wapnia. Po rozpuszczeniu wymienionych związków chemicznych, w każdej ze zlewek umieszczono termometr.

Oblicz, jaką masę chlorku wapnia należałoby odważyć, aby w temperaturze 25 ⁰C efekt cieplny towarzyszący rozpuszczaniu tej ilości soli w 1 dm³ wody destylowanej miał wartość taką samą, jak efekt cieplny towarzyszący rozpuszczaniu w tych samych warunkach 104,2 g siarczanu(VI) sodu? Wynik obliczeń podaj z dokładnością do całkowitej liczby gramów.