W celu zapobiegania korozji elektrochemicznej metali, na element narażony na działanie czynników atmosferycznych nanosi się warstwę ochronną chemicznie aktywniejszego od niego metalu. W miejscu ewentualnego uszkodzenia ciągłości powłoki ochronnej, w obecności wody utworzy się wówczas mikroogniwo, w którym na odsłoniętej powierzchni (pełniącej funkcję katody) przebiega proces redukcji rozpuszczonego w wodzie tlenu. W opisanym układzie utlenieniu ulega metal będący składnikiem powłoki ochronnej, pełniącej wówczas funkcję anody. W przypadku korozji elementów stalowych, produktem końcowym opisanego zjawiska korozji jest zwykle monohydrat tlenku żelaza(III).
Spośród wymienionych metali:
miedź, cynk, nikiel, bizmut, lit
wybierz ten, który mógłby posłużyć jako powłoka ochronna dla stalowej blachy zastosowanej do budowy dachu.
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone