Strukturę cząsteczki kwasu rodizonowego ilustruje rysunek:
W temperaturze 25 oC związek ten jest dobrze rozpuszczalny w wodzie, a z uwagi na obecność enolowych grup hydroksylowych ulega w niej dwuetapowej dysocjacji elektrolitycznej, przy czym Ka1 = 5,6∙10–5 oraz Ka2 = 1,9∙10–5. Trudno rozpuszczalny w wodzie rodizonian baru jest solą obojętną o barwie czerwonej. Otrzymuje się go w reakcji roztworu soli baru z roztworem rodizonianu disodu. Powstały osad jest odczynnikiem stosowanym do identyfikacji jonów siarczanowych(VI). Po wprowadzeniu rodizonianu baru do roztworu zawierającego opisane jony i energicznym wstrząśnięciu zawartością naczynia następuje zmiana barwy ciała stałego, czego przyczyną jest zmiana składu osadu. W ten sposób rodizonian baru praktycznie w całości może zostać zastąpiony siarczanem(VI) baru. Opisana przemiana jest możliwa do zrealizowania, ponieważ osady trudno rozpuszczalnych w wodzie związków chemicznych można przekształcać w osady trudniej od nich rozpuszczalnych substancji.
Na podstawie: E. Patton, R. West, New aromatic anions. VIII. Acidity constants of rhodizonic acid, The Journal of Physical Chemistry, Madison 1970 oraz J. Minczewski, Z. Marczenko, Chemia analityczna. Podstawy teoretyczne i analiza jakościowa, Warszawa 2012.
Przeanalizuj budowę cząsteczki kwasu rodizonowego, a następnie podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.
Formalny stopień utlenienia enolowych atomów węgla ma wartość (–1 / 0 / 1 / 2), a ich orbitalom walencyjnym przypisuje się typ hybrydyzacji (sp / sp2 / sp3). W tworzeniu wszystkich wiązań π biorą udział orbitale p (zhybrydyzowane / niezhybrydyzowane) w liczbie równej (4 / 5 / 8 / 10).
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone