Penicylamina to zwyczajowa nazwa kwasu 2-amino-3-merkapto-3-metylobutanowego. Dzięki obecności grupy –SH (merkaptanowej), cząsteczki tego związku chemicznego mają zdolność do tworzenia trwałych kompleksów z dwu- oraz trójdodatnimi jonami tzw. metali ciężkich. Kompleksy takie stosunkowo łatwo usuwane są z organizmu. Fakt ten stanowił podstawę pierwotnego zastosowania D-penicylaminy, jakim była detoksykacja organizmu po zatruciu metalami ciężkimi.
Na podstawie: D. Steinhilber i inni, Chemia medyczna. Cele leków, substancje czynne, biologia chemiczna, Wrocław 2012.
Narysuj projekcję Fischera D-penicylaminy oraz wzór przestrzenny (stereochemiczny) jej enancjomeru, a następnie określ wartość stopnia utlenienia atomu węgla stanowiącego centrum stereogeniczne cząsteczki D-penicylaminy © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone