DWMED

Roztwór soli fizjologicznej o zawartości 0,9% masowych chlorku sodu jest izotoniczny z osoczem krwi. Aby wykazywać tę cechę, każdy roztwór musi mieć identyczne sumaryczne stężenie molowe wszystkich indywiduów chemicznych (cząsteczek/jonów), niezdolnych do przechodzenia przez błonę półprzepuszczalną, przez którą kontaktuje się z innym roztworem.

Na podstawie: B. Filipowicz, W. Więckowski, Biochemia, Warszawa 1976.

Oblicz stężenie procentowe roztworu chlorku potasu izotonicznego z 0,9-procentowym roztworem chlorku sodu. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Roztwór soli fizjologicznej o zawartości 0,9% masowych chlorku sodu jest izotoniczny z osoczem krwi. Aby wykazywać tę cechę, każdy roztwór musi mieć identyczne sumaryczne stężenie molowe wszystkich indywiduów chemicznych (cząsteczek/jonów), niezdolnych do przechodzenia przez błonę półprzepuszczalną, przez którą kontaktuje się z innym roztworem.

Na podstawie: B. Filipowicz, W. Więckowski, Biochemia, Warszawa 1976.

Wykonaj stosowne obliczenia, a następnie opisz czynności jakie należy wykonać, w celu sporządzenia 100 cm³ roztworu glukozy izotonicznego z 0,9% roztworem NaCl, jeśli dysponujemy roztworem tego monosacharydu o stężeniu równym 100 mg/ml i gęstości 1,04 g/cm³.

Gastrolit^® jest lekiem stosowanym w celu zapobiegania oraz leczeniu odwodnienia w przebiegu biegunek. Jedna dawka Gastrolitu^® stanowi mieszaninę zawierającą 350 mg chlorku sodu, 300 mg chlorku potasu, 500 mg wodorowęglanu sodu, 2,98 g glukozy oraz 20 mg rozpuszczalnego w wodzie wyciągu z rumianku, niezawierającego związków jonowych.

Na podstawie: ulotka leku Gastrolit^®, Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.

Oblicz stężenie procentowe glukozy w roztworze uzyskanym po rozpuszczeniu jednej dawki leku Gastrolit^® w 300 g wody destylowanej. Wynik podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

Gastrolit^® jest lekiem stosowanym w celu zapobiegania oraz leczeniu odwodnienia w przebiegu biegunek. Jedna dawka Gastrolitu^® stanowi mieszaninę zawierającą 350 mg chlorku sodu, 300 mg chlorku potasu, 500 mg wodorowęglanu sodu, 2,98 g glukozy oraz 20 mg rozpuszczalnego w wodzie wyciągu z rumianku, niezawierającego związków jonowych.

Na podstawie: ulotka leku Gastrolit^®, Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.

Jedną dawkę leku Gastrolit^® rozpuszczono w 250 ml wody destylowanej.

Oblicz, jaki promil masy uzyskanego roztworu stanowią kationy potasu? Wynik podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

Gastrolit^® jest lekiem stosowanym w celu zapobiegania oraz leczeniu odwodnienia w przebiegu biegunek. Jedna dawka Gastrolitu^® stanowi mieszaninę zawierającą 350 mg chlorku sodu, 300 mg chlorku potasu, 500 mg wodorowęglanu sodu, 2,98 g glukozy oraz 20 mg rozpuszczalnego w wodzie wyciągu z rumianku, niezawierającego związków jonowych.

Na podstawie: ulotka leku Gastrolit^®, Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.

Jedną dawkę leku Gastrolit^® rozpuszczono w 250 ml wody destylowanej.

Oblicz stężenie molowe jonów chlorkowych znajdujących się w 200 ml roztworu, jeśli do jego sporządzenia wykorzystano jedną dawkę leku Gastrolit^®. Wynik obliczeń podaj w mmol·dm^–3, z dokładnością do cyfry jedności.

Gastrolit^® jest lekiem stosowanym w celu zapobiegania oraz leczeniu odwodnienia w przebiegu biegunek. Jedna dawka Gastrolitu^® stanowi mieszaninę zawierającą 350 mg chlorku sodu, 300 mg chlorku potasu, 500 mg wodorowęglanu sodu, 2,98 g glukozy oraz 20 mg rozpuszczalnego w wodzie wyciągu z rumianku, niezawierającego związków jonowych.

Na podstawie: ulotka leku Gastrolit^®, Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.

W zlewce umieszczono pewną ilość leku Gastrolit^®, a następnie podziałano stechiometryczną ilością roztworu kwasu solnego o objętości 480 cm³. W wyniku przebiegu reakcji chemicznej między wyłącznie jednym ze składników leku, a kwasem uzyskano 305 cm³ bezbarwnego, bezwonnego gazu, którego objętość zmierzono w temperaturze 36,6 ^OC oraz pod ciśnieniem normalnym.

Oblicz stężenie molowe zużytego roztworu kwasu solnego oraz liczbę użytych dawek leku.

Gastrolit^® jest lekiem stosowanym w celu zapobiegania oraz leczeniu odwodnienia w przebiegu biegunek. Jedna dawka Gastrolitu^® stanowi mieszaninę zawierającą 350 mg chlorku sodu, 300 mg chlorku potasu, 500 mg wodorowęglanu sodu, 2,98 g glukozy oraz 20 mg rozpuszczalnego w wodzie wyciągu z rumianku, niezawierającego związków jonowych.

Na podstawie: ulotka leku Gastrolit^®, Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.

Oblicz liczbę dawek leku Gastrolit^®, jakie należy przygotować dla pacjentów oddziału gastrologicznego, aby łączne stężenie jonów sodu zawartych w 1,5 dm³ sporządzonego roztworu było równe 31,8 mmol·dm^–3. Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Stężenie masowe definiuje się jako masę substancji rozpuszczonej, jaka przypada na określoną jednostkę objętości roztworu.

Na podstawie: D. Mickiewicz, Podstawy obliczeń chemicznych. Część pierwsza, Łódź 2019.

Przez kanalik układu mikroprzepływowego przepływa wodny roztwór soli sodowej fluoresceiny (M = 376 g/mol) o stężeniu masowym równym 0,001 mg∙ml^-1. Schemat struktury opisanego związku chemicznego przedstawia rysunek poniżej.

Oblicz stężenie kationów sodu w roztworze opisanym w informacji wprowadzającej. Wynik podaj w ng∙ml^-1 (nanogramach na mililitr) z dokładnością do cyfry jedności.

Stężenie masowe definiuje się jako masę substancji rozpuszczonej, jaka przypada na określoną jednostkę objętości roztworu.

Na podstawie: D. Mickiewicz, Podstawy obliczeń chemicznych. Część pierwsza, Łódź 2019.

Przez kanalik układu mikroprzepływowego przepływa wodny roztwór soli disodowej fluoresceiny (M = 376 g/mol) o stężeniu masowym równym 0,001 mg∙ml^-1. Schemat struktury opisanego związku chemicznego przedstawia rysunek poniżej.

Roztwór  opisany w informacji wprowadzającej rozcieńczono 20-krotnie wodą destylowaną. Oblicz stężenie molowe uzyskanego w ten sposób roztworu. Wynik podaj w nmol∙dm^-3 (nanomolach na decymetr sześcienny) z dokładnością do cyfry jedności.

Stężenie masowe definiuje się jako masę substancji rozpuszczonej, jaka przypada na określoną jednostkę objętości roztworu.

Na podstawie: D. Mickiewicz, Podstawy obliczeń chemicznych. Część pierwsza, Łódź 2019.

Przez kanalik układu mikroprzepływowego przepływa wodny roztwór soli sodowej fluoresceiny (M = 376 g/mol) o stężeniu masowym równym 0,001 mg∙ml^-1. Schemat struktury opisanego związku chemicznego przedstawia rysunek poniżej.

Oblicz stężenie molowe kationów sodu w roztworze opisanym w informacji wprowadzającej. Wynik podaj w μmol∙dm^-3 (mikromolach na decymetr sześcienny) z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Stężenie masowe definiuje się jako masę substancji rozpuszczonej, jaka przypada na określoną jednostkę objętości roztworu.

Na podstawie: D. Mickiewicz, Podstawy obliczeń chemicznych. Część pierwsza, Łódź 2019.

Przez kanalik układu mikroprzepływowego przepływa wodny roztwór soli sodowej fluoresceiny (M = 376 g/mol) o stężeniu masowym równym 0,001 mg∙ml^-1. Schemat struktury opisanego związku chemicznego przedstawia rysunek poniżej.

Oblicz, jaka liczba anionów fluoresceinianowych znajduje się w obszarze detekcji optycznej, stanowiącym fragment kanalika wypełnionego opisanym w informacji wprowadzającej roztworem? Przyjmij, że obszar ten kształtem przypomina prostopadłościan o długościach krawędzi (milimetry): 1 x 1 x 0,5.

W stałym stanie skupienia liczne związki chemiczne tworzą sole uwodnione zwane hydratami.

Oblicz, jaką masę hydratu siarczanu(VI) cynku-woda (1/7) należy rozpuścić w 200 g wody, aby uzyskać 5% roztwór ZnSO₄? Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

W stałym stanie skupienia liczne związki chemiczne tworzą sole uwodnione zwane hydratami.

Oblicz, jaką ilość hydratu chlorku magnezu-woda (1/6) należy rozpuścić w 200 dm³ wody destylowanej, aby w uzyskanym w ten sposób roztworze stężenie jonów magnezowych było równe 0,6%? Dla uproszczenia obliczeń przyjmij gęstość wody równą 1 g/cm³. Wynik podaj w gramach, stosując przybliżenie do cyfry jedności.

W pewnej objętości wody destylowanej rozpuszczono próbkę wodorotlenku sodu, w której zanieczyszczenia w postaci węglanu sodu stanowiły 4% masy. W ten sposób uzyskano 200 g roztworu o zawartości wodorotlenku sodu równej 12% wagowych.

Oblicz, wyrażoną w procentach wagowych zawartość kationów sodu oraz anionów węglanowych w opisanym roztworze. Wyniki podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

W celu usunięcia pozostałości organicznych ze szkła laboratoryjnego stosuje się tzw. roztwór piranię (ang. piranha solution). Jest to mieszanina 96-procentowego roztworu kwasu siarkowego(VI) o gęstości 1,84 g/cm³ i perhydrolu, czyli 30-procentowego roztworu nadtlenku wodoru o gęstości 1,11 g/cm³. Oba składniki roztworu pirania miesza się w stosunku objętościowym (odpowiednio) 7:3, a produktem przebiegającej reakcji chemicznej jest kwas nadtlenosiarkowy (H₂SO₅) oraz woda.

Na podstawie: A. Asgar i inni, Photodefinable polydimethylsiloxane (PDMS) for rapid lab-on-a-chip prototyping, Lab on a Chip 2007.

Zakładając 100% wydajność przebiegającej reakcji chemicznej, oblicz procent wagowy kwasu nadtlenosiarkowego w uzyskanym roztworze. Wynik podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.