DWMED

Korund to minerał, którego głównym składnikiem jest tlenek glinu. Substancja ta może zawierać również domieszki innych związków chemicznych, na przykład – tlenku tytanu(IV).

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

W wyniku redukcji wodorem próbki korundu o masie 19 g, uzyskano 18 dm³ pary wodnej (394 K, 1000 hPa).

Określ w procentach wagowych skład ilościowy pierwiastków wchodzących w skład korundu zawierającego domieszki tlenku tytanu(IV). Wyniki obliczeń podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

W wyniku redukcji 11,47 g mieszaniny tlenków PbO i PbO₂ wodorem uzyskano 1,26 cm³ wody (warunki normalne). Podczas opisanego eksperymentu przebiegły reakcje chemiczne:

PbO + H₂ → Pb + H₂O
PbO₂ + 2H₂ → Pb + 2H₂O

Oblicz, w jakim stosunku molowym zmieszane były tlenki przed wykonaniem doświadczenia?

Zeotrop przedstawiony na rysunku poniżej to diagram fazowy opisujący równowagę ciecz-para w dwuskładnikowym układzie słabo oddziałujących ze sobą, lecz mieszających się wzajemnie substancji chemicznych A i B. Udziały obu składników w każdej fazie mieszaniny przedstawiono na osi poziomej, przy czym punkty A i B odpowiadają zawartości czystego składnika. Przykładowo wartość 75% zaznaczona na osi odpowiada zawartości substancji B w danej fazie mieszaniny, gdy pozostałą ilość (25%) stanowi wówczas składnik A.

Na podstawie: P. W. Atkins, Chemia fizyczna, Warszawa 2012.

W temperaturze 20 ⁰C i pod ciśnieniem normalnym, w otwartym naczyniu umieszczono mieszaninę zawierająca 75% składnika A oraz 25% składnika B.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Zeotrop przedstawiony na rysunku poniżej to diagram fazowy opisujący równowagę ciecz-para w dwuskładnikowym układzie słabo oddziałujących ze sobą, lecz mieszających się wzajemnie substancji chemicznych A i B. Udziały obu składników w każdej fazie mieszaniny przedstawiono na osi poziomej, przy czym punkty A i B odpowiadają zawartości czystego składnika. Przykładowo wartość 75% zaznaczona na osi odpowiada zawartości substancji B w danej fazie mieszaniny, gdy pozostałą ilość (25%) stanowi wówczas składnik A.

Na podstawie: P. W. Atkins, Chemia fizyczna, Warszawa 2012.

W temperaturze 20 ⁰C i pod ciśnieniem normalnym, w otwartym naczyniu umieszczono mieszaninę zawierająca 75% składnika A oraz 25% składnika B.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.

W celu oczyszczenia próbki srebra zanieczyszczonej tlenkami ZnO oraz CuO, w jednym z etapów procesu poddaje się ją działaniu nadmiaru roztworu kwasu solnego.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Podczas reakcji kwasu siarkowego(VI) z chloranem(V) potasu powstaje nietrwały kwas chlorowy(V), który rozkłada się zgodnie z równaniem:

3HClO₃ → 2ClO₂ + HClO₄ + H₂O

Z uwagi na wybuchowy charakter rozkładu tlenku chloru(IV) w temperaturze bliskiej 333 K, konieczne jest zapewnienie stałej temperatury (273 K) układu reakcyjnego:

2ClO₂ → Cl₂ + 2O₂

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Na skalę laboratoryjną tlenek chromu(III) otrzymuje się podczas termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Przez 10 sekund w tyglu porcelanowym prażono 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu. Po tym czasie reakcję wstrzymano przez gwałtowne schłodzenie zawartości naczynia, a następnie ostrożnie odparowano powstałą wodę. Masa stałej pozostałości wynosiła 9,27 g.

Zaproponuj, co należałoby zrobić, w celu otrzymania 7,6 g tlenku chromu(III) bez jakichkolwiek domieszek pozostałych reagentów, jeśli wyjściowo dysponujemy 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu?

Z pojemnika zawierającego 250 g mieszaniny dwóch hydratów: CuSO₄ · 3H₂O  oraz CuSO₄ · 5H₂O odważono dwie próbki o masie 7,32 g każda. Pierwszą z nich umieszczono w tyglu porcelanowym, a drugą rozłożono równomiernie na ceramicznej płytce wykonanej z tego samego materiału, co tygiel. Obie próbki wprowadzono do pieca i poddano całkowitemu odwodnieniu w temperaturze 170 ^oC. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że masy uzyskanych w obu naczyniach białych substancji stałych stanowiły po 65,6% masy każdej z mieszanin poddanych prażeniu.

Podczas przeprowadzonego eksperymentu stwierdzono, że jedna z próbek szybciej osiągnęła stałą masę.

Określ, która była to próbka? Uzasadnij swoją odpowiedź.

W celu oczyszczenia próbki srebra zanieczyszczonej tlenkami ZnO oraz CuO, w jednym z etapów procesu poddaje się ją działaniu nadmiaru roztworu kwasu solnego.

Zaproponuj, w jaki sposób z możliwie największa wydajnością można odzyskać srebro z mieszaniny poreakcyjnej? W tym celu podaj nazwę wybranej przez Ciebie metody oraz opisz poszczególne czynności, jakie należy wówczas wykonać.

Na skalę laboratoryjną tlenek chromu(III) otrzymuje się podczas termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Przez 10 sekund w tyglu porcelanowym prażono 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu. Po tym czasie reakcję wstrzymano przez gwałtowne schłodzenie zawartości naczynia, a następnie ostrożnie odparowano powstałą wodę. Masa stałej pozostałości wynosiła 9,27 g.

Opisz w kilku zdaniach, w jaki sposób można odzyskać z mieszaniny poreakcyjnej tlenek chromu(III), powstały w warunkach opisanych w informacji wprowadzającej?

Na skalę laboratoryjną tlenek chromu(III) otrzymuje się podczas termicznego rozkładu dwuchromianu(VI) amonu:

(NH₄)₂Cr₂O₇ ⟶ Cr₂O₃ + N₂ + 4H₂O

Przez 10 sekund w tyglu porcelanowym prażono 12,6 g dwuchromianu(VI) amonu. Po tym czasie reakcję wstrzymano przez gwałtowne schłodzenie zawartości naczynia, a następnie ostrożnie odparowano powstałą wodę. Masa stałej pozostałości wynosiła 9,27 g.

Opisz w kilku zdaniach, w jaki sposób można odzyskać pozostały dwuchromian(VI) amonu z powstałej mieszaniny poreakcyjnej, jeśli wiadomo, że związek ten praktycznie nie rozpuszcza się w acetonie?

Na pewną ilość azotku magnezu (Mg₃N₂) podziałano w nadmiarze wodą z dodatkiem kilku kropli alkoholowego roztworu fenoloftaleiny. W opisanych warunkach prowadzonego doświadczenia oprócz wodorotlenku magnezu powstał również bezbarwny gaz o charakterystycznej, drażniącej woni, który zbierano w baloniku. Po zakończeniu reakcji balonik zamknięto, wypuszczono i zaobserwowano jego unoszenie się do góry. Pozostałą w kolbie mieszaninę wyprażono do stałej masy i uzyskano 10 g białej substancji, w której jony magnezowe stanowiły 60% (procenty wagowe).

Napisz równania obu reakcji chemicznych i określ, jaką barwę przyjmie roztwór (faza wodna) uzyskany w wyniku przebiegu pierwszej z nich?

Wiadomo, że w skład próbki piasku o masie 20 g wchodzi dwutlenek krzemu oraz kalcyt – odmiana węglanu wapnia. Zawartość kalcytu bardzo często stanowi nawet 20% masy próbki.

Opisz, jak w sposób doświadczalny można ustalić udział procentowy (procent wagowy) dwutlenku krzemu w podanej masie próbki piasku, jeśli dostępne są dowolne odczynniki nieorganiczne oraz szkło i aparatura laboratoryjna?

W skład proszku do pieczenia wchodzą zwykle dwa związki chemiczne – wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub wodorowęglan amonu (tzw. amoniak do pieczenia). W temperaturze wypieku równej 180 ⁰C oba rozkładają się z wydzieleniem gazowych produktów, przy czym podczas rozkładu sody oczyszczonej powstaje dodatkowo związek chemiczny o stałym stanie skupienia, zawierający 43,4% sodu.

Do wypieku 600 g ciasta (1000 hPa) wykorzystano 15 g wodorowęglanu amonu. Gazowe produkty reakcji jego rozkładu spowodowały spulchnienie ciasta.

Który spośród produktów reakcji rozkładu amoniaku do pieczenia pierwszy opuści piekarnik, a który ostatni? Uwzględnij wyłącznie te związki chemiczne, które w warunkach normalnych są gazami. Uzasadnij swoje stanowisko.

W skład proszku do pieczenia wchodzą zwykle dwa związki chemiczne – wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub wodorowęglan amonu (tzw. amoniak do pieczenia). W temperaturze wypieku równej 180 ^oC oba rozkładają się z wydzieleniem gazowych produktów, przy czym podczas rozkładu sody oczyszczonej powstaje dodatkowo związek chemiczny o stałym stanie skupienia, zawierający 43,4% sodu.

Do wypieku 600 g ciasta (1000 hPa) wykorzystano 15 g wodorowęglanu amonu. Gazowe produkty reakcji jego rozkładu spowodowały spulchnienie ciasta.

Napisz równania reakcji chemicznych w wyniku przebiegu których powstały związki chemiczne, które spowodowały spulchnienie ciasta, w zależności od zastosowanego proszku do pieczenia.