DWMED

W kolumnach A i B tabeli zebrano informacje na temat temperatur wrzenia (^oC, 1013 hPa) wybranych nasyconych kwasów jednokarboksylowych oraz izomerycznych względem nich estrów, w zależności od liczby atomów węgla w cząsteczce.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Przypisz odpowiednią literę (A lub B) do szeregu homologicznego kwasów karboksylowych oraz estrów. Uzasadnij swój wybór.

Przeprowadzono doświadczenie chemiczne, którego schemat ilustruje rysunek poniżej, przy czym do każdego z naczyń wprowadzono niedomiar reagenta.

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

W czterech zlewkach znajdowały się wodne roztwory o takim samym stężeniu molowym następujących związków chemicznych: chlorku etyloamoniowego, etanolanu sodu, fenolanu potasu oraz mocznika.

Stosując półstrukturalne (grupowe) wzory związków organicznych uszereguj podane roztwory zgodnie ze wzrostem wartości ich pH.

Techniką analityczną stosowaną w celu wyodrębnienia aminokwasu z mieszaniny aminokwasów jest elektroforeza. Badaną próbkę umieszcza się wówczas w buforowanym roztworze o określonej wartości pH, a uzyskany w ten sposób preparat nanosi na płytkę zawierającą warstwę żelu. Na jej końcach znajdują się elektrody podłączone do biegunów źródła prądu stałego. Po zamknięciu obwodu, powstałe pole elektryczne wymusza migrację dominujących przy danej wartości pH roztworu buforowego form aminokwasów do odpowiednich elektrod. Jony obojnacze nie ulegają wówczas przemieszczeniu w sposób wymuszony.

Na podstawie: R. Szczypiński, Projektowanie doświadczeń chemicznych dla maturzystów i nie tylko, Warszawa 2019.

Przeprowadzono hydrolizę trójpeptydu zbudowanego z reszt aminokwasów, którym przypisuje się trójliterowe oznaczenia: Phe, Glu, Leu. Uzyskaną mieszaninę aminokwasów umieszczono w buforowanym roztworze o wartości pH równej 5,48.

Oceń, czy podana wartość pH jest wystarczająca do ilościowego usunięcia z tej mieszaniny na drodze procesu elektroforezy aminokwasu o nazwie fenyloalanina? Odpowiedź uzasadnij rysując półstrukturalny (grupowy) wzór dominującej przy podanej wartości pH formy fenyloalaniny.

Techniką analityczną stosowaną w celu wyodrębnienia aminokwasu z mieszaniny aminokwasów jest elektroforeza. Badaną próbkę umieszcza się wówczas w buforowanym roztworze o określonej wartości pH, a uzyskany w ten sposób preparat nanosi na płytkę zawierającą warstwę żelu. Na jej końcach znajdują się elektrody podłączone do biegunów źródła prądu stałego. Po zamknięciu obwodu, powstałe pole elektryczne wymusza migrację dominujących przy danej wartości pH roztworu buforowego form aminokwasów do odpowiednich elektrod. Jony obojnacze nie ulegają wówczas przemieszczeniu w sposób wymuszony.

Na podstawie: R. Szczypiński, Projektowanie doświadczeń chemicznych dla maturzystów i nie tylko, Warszawa 2019.

Przeprowadzono hydrolizę trójpeptydu zbudowanego z reszt aminokwasów, którym przypisuje się trójliterowe oznaczenia: Phe, Glu, Leu. Uzyskaną mieszaninę aminokwasów umieszczono w buforowanym roztworze o wartości pH równej 5,48.

Korzystając z trójliterowych oznaczeń aminokwasów napisz schemat cząsteczki poddanego hydrolizie trójpeptydu, wiedząc, że jego N-koniec stanowi reszta tzw. kwasowego aminokwasu, a C-końcem jest reszta aminokwasu, który w reakcji z mieszaniną nitrującą daje żółte zabarwienie.

Dzięki obecności dwucukru laktozy, w przewodzie pokarmowym ułatwiony jest rozwój bakterii fermentacyjnych  Lactobacillus bifidus, które chronią niemowlę przed rozwojem chorobotwórczych bakterii gnilnych. Syntetycznym analogiem tego disacharydu jest laktuloza, której cząsteczki zbudowane są z reszty cząsteczki D–galaktopiranozy oraz D–fruktofuranozy. Laktuloza nie ulega hydrolizie w jelicie, ale umożliwia rozwój bakterii fermentacyjnych, wytwarzających kwas mlekowy. Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne obu wymienionych disacharydów.

Na podstawie:  M. Gumińska, Zarys biochemii ogólnej dla studentów farmacji i analityki medycznej, Kraków 1998.

W skład cząsteczki laktulozy wchodzi reszta cząsteczki pewnej piranozy.

Narysuj projekcję Fischera cząsteczki będącej enancjomerem tej piranozy, a następnie przypisz ją do odpowiedniego szeregu konfiguracyjnego (D lub L). W tym celu uzupełnij poniższy szablon.

Dzięki obecności dwucukru laktozy, w przewodzie pokarmowym ułatwiony jest rozwój bakterii fermentacyjnych  Lactobacillus bifidus, które chronią niemowlę przed rozwojem chorobotwórczych bakterii gnilnych. Syntetycznym analogiem tego disacharydu jest laktuloza, której cząsteczki zbudowane są z reszty cząsteczki D–galaktopiranozy oraz D–fruktofuranozy. Laktuloza nie ulega hydrolizie w jelicie, ale umożliwia rozwój bakterii fermentacyjnych, wytwarzających kwas mlekowy. Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne obu wymienionych disacharydów.

Na podstawie:  M. Gumińska, Zarys biochemii ogólnej dla studentów farmacji i analityki medycznej, Kraków 1998.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach tak, aby powstały zdania prawdziwe.