DWMED

Do probówki zawierającej w temperaturze 22 ^oC stężony roztwór kwasu azotowego(V) wprowadzono drucik miedziany. Fotografie 1.–6. w sposób schematyczny ilustrują kolejne etapy przeprowadzonego doświadczenia. Poniżej zdjęć zamieszczona została oś czasu (sekundy).

Wskaż numer fotografii przedstawiającej przebieg procesu z największą szybkością w trakcie tego doświadczenia. Uzasadnij swój wybór.

Zbadano wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznej jaka przebiega podczas próby Trommera z udziałem glukozy. W tym celu przygotowano dwie próbki reagentów. Do ich sporządzenia, podczas tego doświadczenia wykorzystano dokładnie takie same ilości odczynników o takiej samej temperaturze równej 22 ^oC. Jedną z mieszanin substratów ogrzano nad płomieniem palnika gazowego. Zdjęcie A przedstawia zawartość probówek w momencie rozpoczęcia doświadczenia, natomiast fotografia B – jego efekt końcowy po 4 godzinach w każdym z naczyń. Wynik przeprowadzonej próby Trommera w obu rozważanych sytuacjach był zatem pozytywny.

Po pięciu minutach od rozpoczęcia reakcji chemicznej zawartość każdej z probówek sfotografowano.

Spośród  zdjęć o numerach 1 oraz 2 wybierz przedstawiające tę probówkę, której zawartość nie była ogrzewana. Odpowiedź uzasadnij odnosząc się do wpływu temperatury na szybkość reakcji chemicznej.

Zbadano wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznej jaka przebiega podczas próby Trommera z udziałem glukozy. W tym celu przygotowano dwie próbki reagentów. Do ich sporządzenia, podczas tego doświadczenia wykorzystano dokładnie takie same ilości odczynników o takiej samej temperaturze równej 22 ^oC. Jedną z mieszanin substratów ogrzano nad płomieniem palnika gazowego. Zdjęcie A przedstawia zawartość probówek w momencie rozpoczęcia doświadczenia, natomiast fotografia B – jego efekt końcowy po 4 godzinach w każdym z naczyń. Wynik przeprowadzonej próby Trommera w obu rozważanych sytuacjach był zatem pozytywny.

Oceń, czy reakcja tworzenia tlenku Cu₂O jaka przebiegła w obu probówkach miała energię aktywacji inną w każdym z opisanych układów reakcyjnych. Uzasadnij odpowiedź.

W dwóch probówkach przygotowano rozcieńczone roztwory kwasu siarkowego(VI) o temperaturze 298 K w sposób znaczący różniące się wartością pH. Do każdego z naczyń wprowadzono identyczną próbkę cynku. Zamieszczone fotografie (1. oraz 2.) przedstawiają zawartość naczyń praktycznie natychmiast po umieszczeniu w nich próbek metalu.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej jaka przebiegła w każdej z probówek.

W dwóch probówkach przygotowano rozcieńczone roztwory kwasu siarkowego(VI) o temperaturze 298 K w sposób znaczący różniące się wartością pH. Do każdego z naczyń wprowadzono identyczną próbkę cynku. Zamieszczone fotografie (1. oraz 2.) przedstawiają zawartość naczyń praktycznie natychmiast po umieszczeniu w nich próbek metalu.

Wskaż numer naczynia, w którym użyty roztwór kwasu miał wyższe pH. Uzasadnij wybór.

Zamieszczona fotografia ilustruje mieszaninę uzyskaną w temperaturze 298 K po wprowadzeniu tlenku wapnia do wody destylowanej z dodatkiem kilku kropli alkoholowego roztworu fenoloftaleiny. Podczas przebiegu tego doświadczenia tlenek metalu przereagował całkowicie przekształcając się w trudno rozpuszczalny produkt, który opadł na dno naczynia.

Napisz równanie reakcji chemicznej w wyniku której powstała substancja stanowiąca ciało stałe na dnie probówki.

Zamieszczona fotografia ilustruje mieszaninę uzyskaną w temperaturze 298 K po wprowadzeniu tlenku wapnia do wody destylowanej z dodatkiem kilku kropli alkoholowego roztworu fenoloftaleiny. Podczas przebiegu tego doświadczenia tlenek metalu przereagował całkowicie przekształcając się w trudno rozpuszczalny produkt, który opadł na dno naczynia.

Oblicz stężenie molowe kationów wapnia w fazie wodnej w podanych warunkach.

Podczas strącania osadu wodorotlenku za pomocą mocnej zasady, w fazie wodnej maleje stężenie kationów metalu, ponieważ łączą się one z wprowadzanymi jonami wodorotlenkowymi tworząc trudno rozpuszczalną w wodzie substancję chemiczną. Zamieszczona fotografia przedstawia zawartość probówki uzyskaną po wprowadzeniu wodnego roztworu NaOH do roztworu siarczanu(VI) żelaza(II). W uzyskanej mieszaninie literami A oraz B oznaczono pewne obszary, które różnią się stężeniem molowym jonów żelaza(II).

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, której przebieg doprowadził do powstania widocznego osadu.

Podczas strącania osadu wodorotlenku za pomocą mocnej zasady, w fazie wodnej maleje stężenie kationów metalu, ponieważ łączą się one z wprowadzanymi jonami wodorotlenkowymi tworząc trudno rozpuszczalną w wodzie substancję chemiczną. Zamieszczona fotografia przedstawia zawartość probówki uzyskaną po wprowadzeniu wodnego roztworu NaOH do roztworu siarczanu(VI) żelaza(II). W uzyskanej mieszaninie literami A oraz B oznaczono pewne obszary, które różnią się stężeniem molowym jonów żelaza(II).

Podkreśl nazwę tego obszaru (A lub B) w uzyskanej mieszaninie, w którym stężenie molowe kationów żelaza(II) w fazie wodnej jest większe.

W temperaturze 25 ^oC przeprowadzono doświadczenie chemiczne według zamieszczonego schematu, na którym fotografia 2. przedstawia zawartość probówki uzyskaną po zmieszaniu rozcieńczonych wodnych roztworów azotanu(V) ołowiu(II) oraz jodku potasu zawierających stechiometryczne ilości substratów. Wymienione sole są białymi ciałami stałymi.

Ciało stałe wprowadzone do 2. probówki przereagowało całkowicie.

Podkreśl wyrażenia w nawiasach, aby powstały zdania prawdziwe.

W temperaturze 25 ^oC przeprowadzono doświadczenie chemiczne według zamieszczonego schematu, na którym fotografia 2. przedstawia zawartość probówki uzyskaną po zmieszaniu rozcieńczonych wodnych roztworów azotanu(V) ołowiu(II) oraz jodku potasu zawierających stechiometryczne ilości substratów. Wymienione sole są białymi ciałami stałymi.

Ciało stałe wprowadzone do 2. probówki przereagowało całkowicie.

Oblicz o ile miligramów zmieniła się masa osadu w wyniku wprowadzenia podanej ilości wody destylowanej do zawartości 2. probówki. Wynik podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.

W temperaturze 25 ^oC przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne z udziałem wodnych roztworów  chlorku żelaza(III) oraz azotanu(V) ołowiu(II). Podczas jednego z eksperymentów zastosowano roztwór substratu o stosunkowo wysokim stężeniu molowym. W efekcie zaobserwowano istotne różnice w zawartościach probówek uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń chemicznych, co ilustrują zamieszczone fotografie.

Zaznacz właściwe spośród wyrażeń (A–D) opisujące równowagę jaka ustaliła się między osadem oraz fazą wodną po zakończeniu 2. doświadczenia.

W temperaturze 25 ^oC przeprowadzono dwa doświadczenia chemiczne z udziałem wodnych roztworów  chlorku żelaza(III) oraz azotanu(V) ołowiu(II). Podczas jednego z eksperymentów zastosowano roztwór substratu o stosunkowo wysokim stężeniu molowym. W efekcie zaobserwowano istotne różnice w zawartościach probówek uzyskanych podczas przeprowadzonych doświadczeń chemicznych, co ilustrują zamieszczone fotografie.

Wskaż numer tego doświadczenia, podczas którego po zmieszaniu roztworów soli wybrane wyrażenie miało wartość wielokrotnie mniejszą niż 1,7∙10^–5. Uzasadnij wybór.

Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:

CuSO_4(aq) + 2NaCl_(aq) ⇄ CuCl_2(aq) + Na₂SO_4(aq)

W temperaturze 23 ^oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury (80 ^oC) i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.

Oceń poprawność poniższych zdań dotyczących opisanego doświadczenia. Wpisz literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Wodne roztwory wielu soli mogą reagować ze sobą, nawet jeśli takiej przemianie chemicznej nie towarzyszy strącenie się osadu. Przykładem jest równowagowy proces opisany równaniem:

CuSO_4(aq) + 2NaCl_(aq) ⇄ CuCl_2(aq) + Na₂SO_4(aq)

W temperaturze 23 ^oC zmieszano wodne roztwory chlorku sodu oraz siarczanu(VI) miedzi(II) o stosunkowo niewielkim stężeniu uzyskując mieszaninę którą przedstawia fotografia 1. Zawartość naczynia następnie ogrzano do temperatury (80 ^oC) i uzyskano efekt widoczny na fotografii 2. (barwa zielona). Po ochłodzeniu roztworu, przyjął on ponownie barwę wyjściową.

Oceń, czy szybkość reakcji tworzenia siarczanu(VI) miedzi(II) rośnie ze wzrostem temperatury.