DWMED

Stopy metali sporządza się w celu uzyskania określonych parametrów fizykochemicznych danego materiału. Niektóre z nich mogą mieć temperatury topnienia niższe, niż każdy ze składników z osobna. Przykładem może być mieszanina sodu z potasem, której temperatura topnienia wynosi –12,5 ^oC. W układzie takim znajduje się wówczas dwukrotnie więcej atomów tego pierwiastka chemicznego, który ma większą liczbę powłok elektronowych.

Na podstawie: K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.

W celu przygotowania 75,75 g opisanego stopu potasu z sodem, w dwóch różnych elektrolizerach przeprowadzono elektrolizę stopionych wodorków wymienionych metali.

Podczas połączenia szeregowego elektrolizerów, przez każdy nich przepływa ładunek elektryczny o takiej samej wartości. Elektrolizer, w którym wydzielono sód połączony był szeregowo z innym elektrolizerem – zawierającym stopiony chlorek wapnia.

Oblicz, masę wapnia, jaka mogła zostać maksymalnie wydzielona w wyniku elektrolizy tej soli.

Zgodnie z pierwszym prawem Kirchhoffa sumaryczne natężenie prądu elektrycznego przepływającego przez urządzenia połączone równolegle w obwodzie elektrycznym, równe jest natężeniu prądu elektrycznego jaki wypłynął z jego źródła.

Przeprowadzono elektrolizę wodnych roztworów – siarczanu(VI) miedzi(II) oraz azotanu(V) srebra z udziałem elektrod platynowych. W pierwszym z wymienionych elektrolizerów, które połączone były równolegle wydzielona miedź miała masę 41,6 g.

Wiedząc, że całkowity ładunek elektryczny jaki przepłynął przez obwód miał wartość 2,1 F, oszacuj liczbę jonów srebra jakie uległy redukcji w drugim elektrolizerze.

Zgodnie z pierwszym prawem Kirchhoffa sumaryczne natężenie prądu elektrycznego przepływającego przez urządzenia połączone równolegle w obwodzie elektrycznym, równe jest natężeniu prądu elektrycznego jaki wypłynął z jego źródła.

W celu elektrolitycznego wydzielenia jednego mola pewnego pierwiastka metalicznego X należy dostarczyć ładunku elektrycznego o wartości 2 F. Podczas zajęć szkolnych połączono równolegle dwa elektrolizery. W pierwszym z nich znajdował się wodny roztwór bromku metalu X, a w drugim – jodek tego pierwiastka. Stwierdzono, że masa substancji wydzielonej na katodzie każdego z elektrolizerów była taka sama i wynosiła 2,6 g.

Ustal symbol pierwiastka X, jeśli wiadomo, że elektrolizę prowadzono przez dwie godziny lekcyjne prądem o natężeniu 2,85 A.

Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne cząsteczek laktozy oraz celobiozy:

Oceń poprawność poniższych zdań wpisując literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Przeprowadzono doświadczenie którego schemat zilustrowano rysunkiem poniżej. Przed rozpoczęciem tego eksperymentu w probówkach znajdowały się wodne roztwory cukrów: 1 i 2 – sacharozy, 3 – maltozy, 4 – mannozy oraz 5 – fruktozy. Po dodaniu podanych odczynników, zawartością każdego z naczyń energicznie wstrząśnięto. Probówki o numerach 1÷3 umieszczono następnie w łaźni wodnej o temperaturze równej 50 ⁰C i termostatowano przez 30 minut. Po tym czasie zawartość naczyń ostudzono do temperatury otoczenia (20 ⁰C).

W niektórych z naczyń widoczny był wyraźny objaw świadczący o przebiegającej w nich reakcji chemicznej.

Podaj numery probówek o których jest mowa oraz objaw przebiegających w nich reakcji chemicznych.

Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne cząsteczek pewnych związków chemicznych.

Oceń poprawność poniższych zdań dotyczących związków chemicznych, których wzory przedstawiono w informacji wprowadzającej. Wpisz literę „P” (prawda) lub literę „F” (fałsz).

Rysunek poniżej przedstawia wzory chemiczne cząsteczek pewnych związków chemicznych.

Spośród narysowanych wzorów związków organicznych wybierz parę przedstawiającą tę samą cząsteczkę, ale inaczej narysowaną, a następnie uwzględniając właściwy szereg konfiguracyjny (L lub D) podaj jej nazwę systematyczną.

W skład proszku do pieczenia wchodzą zwykle dwa związki chemiczne – wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub wodorowęglan amonu (tzw. amoniak do pieczenia). W temperaturze wypieku równej 180 ⁰C oba rozkładają się z wydzieleniem gazowych produktów, przy czym podczas rozkładu sody oczyszczonej powstaje dodatkowo związek chemiczny o stałym stanie skupienia, zawierający 43,4% sodu.

Do wypieku 600 g ciasta (1000 hPa) wykorzystano 15 g wodorowęglanu amonu. Gazowe produkty reakcji jego rozkładu spowodowały spulchnienie ciasta.

Który spośród produktów reakcji rozkładu amoniaku do pieczenia pierwszy opuści piekarnik, a który ostatni? Uwzględnij wyłącznie te związki chemiczne, które w warunkach normalnych są gazami. Uzasadnij swoje stanowisko.

W skład proszku do pieczenia wchodzą zwykle dwa związki chemiczne – wodorowęglan sodu (soda oczyszczona) lub wodorowęglan amonu (tzw. amoniak do pieczenia). W temperaturze wypieku równej 180 ^oC oba rozkładają się z wydzieleniem gazowych produktów, przy czym podczas rozkładu sody oczyszczonej powstaje dodatkowo związek chemiczny o stałym stanie skupienia, zawierający 43,4% sodu.

Do wypieku 600 g ciasta (1000 hPa) wykorzystano 15 g wodorowęglanu amonu. Gazowe produkty reakcji jego rozkładu spowodowały spulchnienie ciasta.

Napisz równania reakcji chemicznych w wyniku przebiegu których powstały związki chemiczne, które spowodowały spulchnienie ciasta, w zależności od zastosowanego proszku do pieczenia.

Na minerał zawierający po 0,1 mola każdego z węglanów: baru, srebra oraz wapnia podziałano stechiometryczną ilością stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zawartość naczynia ogrzewano, a po ochłodzeniu uzupełniono wodą do wyjściowej objętości roztworu.

W jaki sposób za pomocą jednej reakcji chemicznej można potwierdzić obecność wyłącznie jonów srebra w mieszaninie uzyskanej w wyniku działania kwasu azotowego(V) na minerał? Napisz jej równanie w formie jonowej skróconej oraz podaj spodziewane obserwacje.

Na minerał zawierający po 0,1 mola każdego z węglanów: baru, srebra oraz wapnia podziałano stechiometryczną ilością stężonego roztworu kwasu azotowego(V). Zawartość naczynia ogrzewano, a po ochłodzeniu uzupełniono wodą do wyjściowej objętości roztworu.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie przebiegającej reakcji chemicznej.

Wiele soli nie istnieje w postaci wodnych roztworów, ponieważ w odpowiednich warunkach ulegają praktycznie nieodwracalnej reakcji hydrolizy.

Do wody destylowanej wprowadzono próbkę siarczku glinu i zaobserwowano zmętnienie zawartości naczynia oraz wydzielenie się gazu o charakterystycznym zapachu zgniłych jaj.

Napisz równanie reakcji chemicznej jaka przebiegła.

Niektóre węgliki w reakcji z wodą mogą posłużyć do laboratoryjnego (na niewielką skalę) otrzymywania pewnych gazowych węglowodorów. W dwóch różnych zlewkach umieszczono karbid (CaC₂) oraz węglik glinu (Al₄C₃) i ostrożnie wprowadzano do nich wodę. Po pewnym czasie stwierdzono, że z naczyń nie wydzielają się już substancje gazowe, a uzyskane układy są białymi zawiesinami wodorotlenków.

Spośród odczynników:

Handlowy siarczek żelaza(II) otrzymuje się w wyniku stapiania opiłków żelaza z siarką. Związek ten bywa zanieczyszczony jednym z substratów opisanej przemiany i wyko-rzystywany jest między innymi do otrzymywania siarkowodoru. Reakcję prowadzi się wówczas w aparacie Kippa z udziałem kwasu solnego, przy czym powstały produkt gazowy zwykle zanieczyszczony jest wtedy najlżejszym znanym nam gazem.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2010.

Napisz w formie jonowej skróconej równania dwóch zachodzących w aparacie Kippa reakcji chemicznych, prowadzących do uzyskania zanieczyszczonego siarkowodoru.

3-metylopentan można otrzymać w kilku etapach reakcyjnych, stosując jako wyjściowy substrat węglan wapnia, według ogólnego schematu:

Mając do dyspozycji wymieniony substrat oraz inne substancje nieorganiczne, zaprojektuj ciąg syntez chemicznych, którego celem będzie otrzymanie 3-metylopentanu. Zapisz równania przebiegających reakcji chemicznych uwzględniając jedynie oczekiwane ich produkty organiczne i nieorganiczne oraz uwzględnij warunki prowadzenia procesów. W kolejnych etapach możesz skorzystać z uzyskanych wcześniej związków organicznych.