W wielu miejscach na Ziemi, kilkaset metrów pod jej powierzchnią panuje ciśnienie wyższe niż 2 MPa oraz względnie stała temperatura od 2 do 4 stopni Celsjusza. W opisanych warunkach metan występuje w postaci hydratu, zwyczajowo zwanego hydratem metanu. Cząsteczki tego węglowodoru są wówczas uwięzione we wnętrzu „klatek” – struktur zbudowanych z cząsteczek wody. Układy takie są stabilizowane tworzącymi się wtedy wiązaniami wodorowymi. Gdy cząstki hydratu metanu wydostaną się na powierzchnię Ziemi, wówczas otoczka węglowodoru zostaje zniszczona, a znajdujący się w jej wnętrzu metan uwolniony i wykorzystany do celów przemysłowych.
Na podstawie: S. Feil, J. Resag, K. Riebe, Fascynująca chemia, Warszawa 2020.
Wzór hydratu metanu można przedstawić w postaci:
xCH4 · yH2O
We wzorze tym x oznacza liczbę moli cząsteczek metanu przypadających na y moli cząsteczek wody.
W pewnej skale hydrat metanu stanowi 75% jej masy. Podczas przemysłowego procesu z 47,8 kg tej skały uzyskano 6,72 m3 metanu (p = 1198,8 hPa, T = 323 K).
Oblicz stosunek molowy metanu (x) do wody (y) w hydracie metanu, wiedząc, że skała zawierała oba te związki chemiczne jedynie w postaci wymienionego hydratu. Wynik wyraź za pomocą najmniejszych liczb całkowitych.
© dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone