DWMED

Amidy II-rzędowe są pochodnymi kwasów karboksylowych oraz I-rzędowych amin. Strukturę cząsteczek takich związków chemicznych można przedstawić wzorem ogólnym w postaci:

Analiza elementarna próbki pewnego II-rzędowego amidu wykazała zawartość (procenty wagowe)  9,4% wodoru, 12% azotu, 27,4% tlenu oraz 51,3% węgla. Związek ten jest pochodną nierozgałęzionego, nasyconego α-hydroksykwasu, w cząsteczkach którego rozróżnia się jedno centrum chiralności. Pod wpływem zakwaszonego roztworu manganianu(VII) potasu związek ten utleniany jest do ketokwasu, który nie wykazuje czynności optycznej, a wszystkie atomy węgla w jego cząsteczce leżą na tej samej płaszczyźnie.

Wzór empiryczny opisanego amidu jest jednocześnie jego wzorem rzeczywistym.

Narysuj wzór grupowy cząsteczki tego związku chemicznego i podaj jego nazwę systematyczną. W tym celu uzupełnij tabelę.

Do wodnego roztworu N-metylometanoaminy o stężeniu równym 0,55 mol∙dm^–3 dodano kilka kropli alkoholowego roztworu fenoloftaleiny i zaobserwowano pojawienie się malinowego zabarwienia.

Oblicz, jaki procent stanowią niezdysocjowane cząsteczki N-metylometanoaminy, jony OH^– oraz jony N-metylometanoamoniowe wśród wymienionych trzech rodzajów drobin znajdujących się w wodnym roztworze dimetyloaminy o podanym stężeniu molowym. Pomiń autodysocjację wody. Wyniki podaj z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.

Kwas pantotenowy jest jedną z witamin grupy B, a jego cząsteczkę można przedstawić wzorem:

Na podstawie:  M. Gumińska, Zarys biochemii ogólnej dla studentów farmacji i analityki medycznej, Kraków 1998.

Pewien białkowy aminokwas X jest izomerem aminokwasu, którego reszta buduje cząsteczkę kwasu pantotenowego.

Narysuj wzór półstrukturalny dominującej w środowisku o pH = 12 postaci aminokwasu X.

Maltoza jest disacharydem, którego cząsteczka zbudowana jest z dwóch reszt glukozowych. W obecności kwasu solnego cukier ten ulega hydrolizie według schematu:

Sporządzono 200 g roztworu maltozy o stężeniu 8,55% i poddano hydrolizie w obecności kwasu solnego.

Oblicz stężenie procentowe cukrów redukujących w uzyskanym w wyniku hydrolizy roztworze, jeśli reakcja przebiegła z 75% wydajnością. Wynik podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

W celu odróżnienia aldozy od ketozy jako zamiennik bromu można zastosować płyn Lugola. Do probówki z mieszaniną izomerów etylobenzenu mających jeden sześciowęglowy pierścień aromatyczny wprowadzono nieco wody destylowanej. Do uzyskanego układu wkroplono płyn Lugola, a zawartością naczynia energicznie wstrząśnięto i pozostawiono na kilka minut. Następnie dodano wodny roztwór pewnego monosacharydu oraz wodorowęglan sodu. Probówkę umieszczono w gorącej łaźni wodnej. Podczas prowadzenia opisanego eksperymentu wykonane zostały dwie fotografie.

Substancję odpowiedzialną za barwy w probówce I można uzyskać po wprowadzeniu chloru do zawartości probówki nr II i energicznym wstrząśnięciu naczyniem.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej jaka wtedy przebiega.

Fotografie I÷III przedstawiają kolejne etapy pewnego doświadczenia chemicznego z udziałem białka o nazwie albumina.

Zawartość drugiej probówki została uzyskana po wprowadzeniu do naczynia nr I jednego z roztworów soli:

FeCl_3(aq), NaCl_(aq), (CH₃COO)₂Cu_(aq), (NH₄)₂SO_4(aq).

Mieszanina znajdująca się w trzeciej probówce powstała po wprowadzeniu roztworu NaOH do zawartości drugiego naczynia i kilkukrotnym, energicznym wstrząśnięciu.

Spośród wymienionych roztworów soli wybierz ten, który został wykorzystany podczas opisanego doświadczenia i napisz nazwę procesu jaki przebiegł z udziałem albuminy po wprowadzeniu tego odczynnika do probówki nr I. Podaj nazwę reakcji analitycznej jak została przeprowadzona podczas opisanego eksperymentu.

Zamieszczone fotografie I÷III przedstawiają w sposób losowy probówki wraz z zawartością w różnych etapach pewnego doświadczenia chemicznego. Do przeprowadzenia tego eksperymentu wykorzystano wodę amoniakalną oraz roztwór azotanu(V) srebra.

Napisz nazwę reakcji analitycznej, której dotyczy opisane doświadczenie chemiczne.

Zamieszczone fotografie I÷III przedstawiają w sposób losowy probówki wraz z zawartością w różnych etapach pewnego doświadczenia chemicznego. Do przeprowadzenia tego eksperymentu wykorzystano wodę amoniakalną oraz roztwór azotanu(V) srebra.

Rysunki poniżej ilustrują wzory kilku związków chemicznych.

Podaj numer probówki przedstawiającej efekt końcowy przeprowadzonego doświadczenia chemicznego oraz nazwy tych spośród wymienionych związków chemicznych, które mogły być wykorzystane w tym eksperymencie.

Zamieszczone fotografie I÷III przedstawiają w sposób losowy probówki wraz z zawartością w różnych etapach pewnego doświadczenia chemicznego. Do przeprowadzenia tego eksperymentu wykorzystano wodę amoniakalną oraz roztwór azotanu(V) srebra.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, której przebieg doprowadził do uzyskania zawartości probówki III.

Fotografie I÷III przedstawiają probówki zawierające pewne mieszaniny poreakcyjne, a zdjęcie nr IV ilustruje naczynie służące do rozdziału niektórych rodzajów mieszanin.

Podaj nazwę tego naczynia oraz wskaż numer probówki, której zawartość może zostać rozdzielona przy jego pomocy. Uzasadnij swój wybór.

Z konfiguracji elektronowej atomu (w stanie podstawowym) pierwiastka X wynika, że w tym atomie:
• elektrony rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych
• na podpowłoce 3d liczba elektronów sparowanych jest dwa razy mniejsza od liczby elektronów niesparowanych.

Uzupełnij poniższą tabelę – wpisz symbol pierwiastka X, dane dotyczące jego położenia w układzie okresowym oraz symbol bloku konfiguracyjnego (energetycznego), do którego należy pierwiastek X.

Z konfiguracji elektronowej atomu (w stanie podstawowym) pierwiastka X wynika, że w tym atomie:
• elektrony rozmieszczone są na czterech powłokach elektronowych
• na podpowłoce 3d liczba elektronów sparowanych jest dwa razy mniejsza od liczby elektronów niesparowanych.

Uzupełnij poniższy zapis (stosując schematy klatkowe), tak aby przedstawiał on konfigurację elektronową atomu w stanie podstawowym pierwiastka X. W zapisie tym uwzględnij numery powłok i symbole podpowłok. Podkreśl ten fragment konfiguracji, który nie występuje w konfiguracji elektronowej jonu X²⁺ (stan podstawowy).

W poniższej tabeli zestawiono wybrane właściwości fizyczne potasu i wapnia.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2004.

Oceń, czy podane poniżej informacje są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli informacja jest prawdziwa, albo F – jeśli jest fałszywa.

W poniższej tabeli zestawiono wybrane właściwości fizyczne potasu i wapnia.

Na podstawie: A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, Warszawa 2004.

Na podstawie informacji i układu okresowego pierwiastków uzupełnij poniższe zdania. Wybierz i zaznacz jedno właściwe określenie spośród podanych w każdym nawiasie.

Do reaktora wprowadzono 1,0 mol amoniaku i 1,6 mola tlenu, a następnie przeprowadzono – w odpowiednich warunkach – reakcję zilustrowaną poniższym równaniem.

Wykonaj obliczenia i podaj skład mieszaniny poreakcyjnej wyrażony w molach. Załóż, że opisana przemiana przebiegła z wydajnością równą 100%.