Reakcja sproszkowanego węglanu amonu z rozcieńczonym kwasem siarkowym(VI) przebiega bardzo gwałtownie, o czym świadczy intensywnie wydzielający się gaz. Działając na ten sam związek chemiczny wodnym roztworem wodorotlenku sodu nie obserwujemy pęcherzyków wydzielającego się gazu.
Wodny roztwór węglanu amonu rozdzielono do dwóch probówek. Do pierwszej z nich wprowadzono następnie roztwór kwasu siarkowego(VI), a do drugiej – wodny roztwór wodorotlenku sodu.
Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji chemicznych, jakie przebiegły w każdym z naczyń reakcyjnych. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Reakcja sproszkowanego węglanu amonu z rozcieńczonym kwasem siarkowym(VI) przebiega bardzo gwałtownie, o czym świadczy intensywnie wydzielający się gaz. Działając na ten sam związek chemiczny wodnym roztworem wodorotlenku sodu nie obserwujemy pęcherzyków wydzielającego się gazu. Rodzaj gazowego produktu można wówczas zidentyfikować trzymając u wylotu naczynia zwilżony wodą papierek wskaźnikowy.
Wyjaśnij, dlaczego podczas działania wodnego roztworu wodorotlenku sodu na sproszkowany węglan amonu nie odnotowuje się wyżej opisanych objawów reakcji? © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Reakcja sproszkowanego węglanu amonu z rozcieńczonym kwasem siarkowym(VI) przebiega bardzo gwałtownie, o czym świadczy intensywnie wydzielający się gaz. Działając na ten sam związek chemiczny wodnym roztworem wodorotlenku sodu nie obserwujemy pęcherzyków wydzielającego się gazu. Rodzaj gazowego produktu można wówczas zidentyfikować trzymając u wylotu naczynia zwilżony wodą papierek wskaźnikowy.
W jaki sposób można ze względnie wysoką wydajnością usunąć amoniak z mieszaniny poreakcyjnej? Uzasadnij odpowiedź. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Do minerałów o stosunkowo dużej zawartości magnezu należą – kainit, o wzorze KCl·MgSO4·3H2O oraz karnalit – KCl·MgCl2·6H2O.
Na podstawie: K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.
W dwóch różnych probówkach losowo umieszczono próbki kainitu oraz karnalitu. W celu odróżnienia zawartości każdej z nich, próbki całkowicie rozpuszczono w wodzie, a następnie wykonano doświadczenie chemiczne podczas którego wykorzystano jeden z odczynników:
NaBr(aq), KOH(aq), AgNO3(aq), BaCl2(aq).
Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej stanowiącej podstawę odróżnienia próbek. Napisz, co zaobserwowano w każdej z probówek? Równanie reakcji: Obserwacje (próbka kainitu): Obserwacje (próbka karnalitu): © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Do minerałów o stosunkowo dużej zawartości magnezu należą – kainit, o wzorze KCl·MgSO4·3H2O oraz karnalit – KCl·MgCl2·6H2O.
Na podstawie: K.-H. Lautenschläger i inni, Nowoczesne kompendium chemii, Warszawa 2018.
Próbkę jednego z minerałów rozpuszczono w takiej ilości wody, że uzyskano roztwór o stosunkowo wysokim stężeniu znajdujących się w nim drobin. Następnie do tak uzyskanej mieszaniny wprowadzono jeden spośród odczynników: Pb(NO3)2(aq), AgNO3(aq), Ca(OH)2(aq), KOH(aq), CaBr2(aq). Zaobserwowano wówczas, że wytrącił się biały, serowaty osad, który z czasem stał się ciemniejszy. Napisz w formie jonowej skróconej równanie pierwszej reakcji chemicznej jaka przebiegła. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Z pojemnika zawierającego 250 g mieszaniny dwóch hydratów: CuSO4 · 3H2O oraz CuSO4 · 5H2O odważono dwie próbki o masie 7,32 g każda. Pierwszą z nich umieszczono w tyglu porcelanowym, a drugą rozłożono równomiernie na ceramicznej płytce wykonanej z tego samego materiału, co tygiel. Obie próbki wprowadzono do pieca i poddano całkowitemu odwodnieniu w temperaturze 170 oC. Po zakończeniu doświadczenia stwierdzono, że masy uzyskanych w obu naczyniach białych substancji stałych stanowiły po 65,6% masy każdej z mieszanin poddanych prażeniu.
Podczas przeprowadzonego eksperymentu stwierdzono, że jedna z próbek szybciej osiągnęła stałą masę.
Określ, która była to próbka? Uzasadnij swoją odpowiedź. © dr inż. Rafał Szczypiński, wszelkie prawa zastrzeżone
Dwa pierwiastki oznaczono umownie literami X i Z. Dwuujemny jon pierwiastka Z ma konfigurację elektronową 1s22s22p63s23p6 w stanie podstawowym. Pierwiastki X i Z tworzą związek XZ2, w którym stosunek masowy pierwiastka X do pierwiastka Z jest równy 3 : 16. Cząsteczka tego związku ma budowę liniową.
Napisz wzór sumaryczny związku opisanego w informacji, zastępując umowne oznaczenia X i Z symbolami pierwiastków. Podaj typ hybrydyzacji (sp, sp2, sp3) orbitali walencyjnych atomu pierwiastka X tworzącego związek XZ2 oraz napisz liczbę wiązań typu σ i liczbę wiązań typu π występujących w cząsteczce opisanego związku chemicznego. Wzór sumaryczny: Typ hybrydyzacji: Liczba wiązań typu σ: Liczba wiązań typu π:
Poniższy diagram fazowy tlenku węgla(IV) przedstawia wartości temperatury i ciśnienia, w których CO2 występuje w różnych fazach: w stanie stałym, ciekłym lub gazowym. Linie ciągłe określają warunki temperatury i ciśnienia, w których istnieje trwała równowaga między dwiema fazami. W punkcie oznaczonym symbolem P3 (T = 216 K i p = 5100 hPa) CO2 występuje w trzech fazach znajdujących się w stanie równowagi.
Oceń, czy podane poniżej informacje są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli informacja jest prawdziwa, albo F – jeśli jest fałszywa. 1. Pod ciśnieniem wyższym od 5100 hPa tlenek węgla(IV) nie występuje w ciekłym stanie skupienia. 2. W temperaturze 195 K i pod ciśnieniem 1013 hPa stały tlenek węgla(IV) może ulegać sublimacji. 3. Zmianę wartości temperatury topnienia tlenku węgla(IV) w zależności od ciśnienia ilustruje krzywa oznaczona numerem 2.
Uzupełnij poniższe zdania dotyczące czterech różnych rodzajów kryształów. Wybierz i zaznacz jedno określenie spośród podanych w każdym nawiasie.
W kryształach metalicznych sieć krystaliczna zbudowana jest z (atomów / cząsteczek / kationów i anionów / kationów metali) otoczonych chmurą zdelokalizowanych elektronów. Elementami, z których zbudowana jest sieć krystaliczna tlenku wapnia, są (atomy / cząsteczki / kationy i aniony). W kryształach molekularnych dominują oddziaływania międzycząsteczkowe, a w kryształach kowalencyjnych atomy tworzące sieć krystaliczną połączone są wiązaniami kowalencyjnymi. Przykładem kryształu molekularnego jest kryształ (chlorku sodu / sacharozy / wapnia), a przykładem kryształu kowalencyjnego – kryształ (diamentu / jodu / węglanu wapnia).
Anion tlenkowy O2– jest zasadą Brønsteda mocniejszą niż jon wodorotlenkowy OH–. Jon tlenkowy nie występuje w wodnych roztworach, ponieważ jako bardzo mocna zasada reaguje z cząsteczką wody.
Napisz równanie reakcji anionu tlenkowego z cząsteczką wody.
Anion tlenkowy O2– jest zasadą Brønsteda mocniejszą niż jon wodorotlenkowy OH–. Jon tlenkowy nie występuje w wodnych roztworach, ponieważ jako bardzo mocna zasada reaguje z cząsteczką wody.
Uzupełnij poniższe zdania. Wybierz i zaznacz jedno określenie spośród podanych w każdym nawiasie. Aniony tlenkowe występują w sieci krystalicznej jonowych tlenków pierwiastków mających (małą / dużą) elektroujemność i należących do grup układu okresowego o numerach: (1 i 2 / 14 i 15 / 16 i 17). Ulegające reakcji z wodą tlenki tych pierwiastków tworzą roztwory o silnie (kwasowym / zasadowym) odczynie, a więc o (niskim / wysokim) pH.
W przemyśle wodór można otrzymać w procesie konwersji metanu będącego głównym składnikiem gazu ziemnego. W mieszaninie gazu ziemnego i pary wodnej w pewnej temperaturze T i w obecności katalizatora niklowego zachodzą m.in. reakcje opisane poniższymi równaniami.
Oceń, czy podane poniżej informacje są prawdziwe. Zaznacz P, jeśli informacja jest prawdziwa, albo F – jeśli jest fałszywa. 1. Obniżenie ciśnienia w warunkach izotermicznych (T = const) w reaktorze skutkuje wzrostem wydajności otrzymywania wodoru w reakcjach I i II. 2. Wzbogacenie gazu ziemnego metanem skutkuje spadkiem wydajności otrzymywania wodoru w reakcjach I i II. 3. Gdy do mieszaniny reakcyjnej w stanie równowagi wprowadzi się katalizator niklowy, to nastąpi wzrost wydajności otrzymywania wodoru w reakcjach I i II. Rozwiązanie tego zadania dostępne jest nieodpłatnie pod poniższym linkiem: