DWMED

W pięciu kolbach miarowych (250 cm³ każda) umieszczono 0,5-molowe, wodne roztwory następujących związków chemicznych:

1) NaOH               2) HCOOH               3) HCl                 4) H₂SO₄                  5) NH₃

Uszereguj wymienione roztwory według wzrastającego stężenia jonów wodorowych.

Do 150 gramów 10-procentowego wodnego roztworu glukozy wprowadzono porcję tego cukru o masie 30 g i całkowicie rozpuszczono.

Oblicz stężenie procentowe uzyskanego roztworu.

W wodnym roztworze chlorku potasu o stężeniu równym 10% rozpuszczono próbkę tej soli zawierającą 0.2 mola jonów potasu, uzyskując w ten sposób roztwór o stężeniu 15%.

Oblicz masę wyjściowego roztworu chlorku potasu.

W laboratorium dysponowano 280 gramami 20-procentowego wodnego roztworu azotanu(V) srebra.

Oblicz, jaką masę tej soli należy wprowadzić do podanego roztworu, aby po jej rozpuszczeniu uzyskać roztwór o stężeniu 30%?

W laboratorium dysponowano 280 gramami 20-procentowego wodnego roztworu azotanu(V) srebra.

Oblicz, jaką masę roztworu o stężeniu 50% można uzyskać na drodze odparowania wody z opisanego roztworu?

Gęstość 40% roztworu azotanu(V) srebra w temperaturze 25 ^OC wynosi 1,48 g/cm³.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz, jaką masę wody należy odparować, aby ze 150 g podanego w informacji wprowadzającej roztworu otrzymać roztwór 50-procentowy?

Wodny roztwór kwasu azotowego(V) o stężeniu 65% w temperaturze 298 K ma gęstość 1,4 g/cm³.

W jakim stosunku objętościowym należy zmieszać ze sobą 65% roztwór kwasu azotowego(V) z 0,1-molowym roztworem tego kwasu, aby uzyskać roztwór 2-molowy?

Gęstość 40% roztworu azotanu(V) srebra w temperaturze 25 ^oC wynosi 1,48 g/cm³.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz, jaką objętość roztworu AgNO₃ o stężeniu 3,6 mol·dm^–3 należy zmieszać z roztworem tej soli o stężeniu 1 mol·dm^–3, w celu uzyskania 1 dm³ roztworu o podanym w informacji wprowadzającej stężeniu? Wynik podaj w centymetrach sześciennych, z dokładnością do cyfry jedności. Przyjmij, że zjawisko kontrakcji praktycznie nie występuje.

Gęstość 40% roztworu azotanu(V) srebra w temperaturze 25 ^oC wynosi 1,48 g/cm³.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz, jakie stężenie powinien mieć roztwór AgNO₃, aby po zmieszaniu ze 100 g 50% roztworu tej soli uzyskać 0,5 kg roztworu o podanym w informacji wprowadzającej stężeniu?

Gęstość 40% roztworu azotanu(V) srebra w temperaturze 25 ^oC wynosi 1,48 g·cm^–3.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Podany w informacji wprowadzającej roztwór o objętości równej 260 cm³ umieszczono w kolbie miarowej o pojemności 800 cm³ i uzupełniono wodą destylowaną „do kreski”.

Oblicz stężenie molowe jonów Ag⁺ w tak przygotowanym roztworze. Wynik podaj z dokładnością do trzech cyfr znaczących.

Oleum jest roztworem tlenku siarki(VI) w bezwodnym kwasie siarkowym(VI).

Oblicz procentową zawartość siarki w oleum zawierającym 32% wagowych tlenku siarki(VI). Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Oleum jest roztworem tlenku siarki(VI) w bezwodnym kwasie siarkowym(VI). Sporządzono oleum, w którym stosunek molowy tlenku siarki(VI) do kwasu siarkowego(VI) wynosi 1:1.

Oblicz stężenie procentowe  opisanego oleum. Wynik podaj z dokładnością do cyfry jedności.

Oleum jest roztworem tlenku siarki(VI) w bezwodnym kwasie siarkowym(VI). W pewnym zakresie stężeń gęstość roztworów oleum jest stała i wynosi 2 g/cm³. Wiadomo, że roztwory takie zawierają wówczas od 7,14 ‰ do 9,18 ‰ wagowych wodoru.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz, jakie minimalne stężenie molowe ma oleum o podanej gęstości? Wynik podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.

Oleum jest roztworem tlenku siarki(VI) w bezwodnym kwasie siarkowym(VI). Podczas rozcieńczania oleum wodą destylowaną przebiega reakcja opisana równaniem:

SO₃ + H₂O ⟶ H₂SO₄

Oblicz, jaką objętość 96% roztworu H₂SO₄ o gęstości 1,84 g/cm³ można przyrządzić z 500 g 10% oleum? Wynik podaj w centymetrach sześciennych, z dokładnością do cyfry jedności.

W celu usunięcia pozostałości organicznych ze szkła laboratoryjnego stosuje się tzw. roztwór piranię (ang. piranha solution). Jest to mieszanina 96-procentowego roztworu kwasu siarkowego(VI) o gęstości 1,84 g/cm³ i perhydrolu, czyli 30-procentowego roztworu nadtlenku wodoru o gęstości 1,11 g/cm³. Oba składniki roztworu pirania miesza się w stosunku objętościowym (odpowiednio) 7:3, a produktem przebiegającej reakcji chemicznej jest kwas nadtlenosiarkowy (H₂SO₅) oraz woda.

Na podstawie: A. Asgar i inni, Photodefinable polydimethylsiloxane (PDMS) for rapid lab-on-a-chip prototyping, Lab on a Chip 2007.

W laboratorium dysponowano jedynie 70-procentowym, wodnym roztworem nadtlenku wodoru.

Jaką jego masę należy odważyć, aby możliwe było przygotowanie 100 cm³ roztworu pirania o podanym w informacji wprowadzającej składzie? Pomiń zjawisko kontrakcji, a wynik podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.