DWMED

W cząsteczkach pewnego nasyconego, nierozgałęzionego aldehydu znajdują się dwie grupy karbonylowe. W celu ustalenia wzoru strukturalnego tego związku chemicznego, na jego próbkę o masie równej 2,15 g podziałano odczynnikiem Tollensa. Na ściankach naczynia osadziło się 10,8 g metalicznego srebra.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie opisanej reakcji chemicznej. W tym celu wykorzystaj ogólny wzór szeregu homologicznego do którego należy poddany reakcji aldehyd. Współczynniki uzgodnij metodą bilansu jonowo-elektronowego.

W cząsteczkach pewnego nasyconego, nierozgałęzionego aldehydu znajdują się dwie grupy karbonylowe. W celu ustalenia wzoru strukturalnego tego związku chemicznego, na jego próbkę o masie równej 2,15 g podziałano odczynnikiem Tollensa. Na ściankach naczynia osadziło się 10,8 g metalicznego srebra.

Na podstawie stosownych obliczeń ustal wzór półstrukturalny (grupowy) cząsteczki opisanego aldehydu i podaj jego nazwę systematyczną.

Na zamieszczonym poniżej rysunku przedstawiono wartości temperatur wrzenia pod ciśnieniem normalnym dziesięciu wybranych nasyconych alkoholi monohydroksylowych, oznaczonych literami A÷J.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Temperatury wrzenia izomerycznych alkoholi monohydroksylowych o nierozgałęzionych łańcuchach węglowych są wyższe, niż temperatury wrzenia alkoholi rozgałęzionych o tej samej rzędowości. Ponadto lotność izomerycznych alkoholi maleje wraz ze zmianą ich rzędowości zgodnie ze schematem:

III-rzędowy > II-rzędowy > I-rzędowy.

Do czterech probówek zawierających roztwór dwuchromianu(VI) potasu z kwasem siarkowym(VI) dodano kolejno alkohole D, G, I, J. W probówce, w której umieszczono związek I powstał keton.

Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji chemicznej, której uległ związek I. Zastosuj wzory półstrukturalne związków organicznych. Współczynniki stechiometryczne uzgodnij metodą bilansu jonowo-elektronowego.

W tabeli zamieszczono dane na temat wybranych wskaźników kwasowo-zasadowych:

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

W trzech probówkach umieszczono kolejno po 5 cm³ wodnych roztworów związków chemicznych o stężeniach:

Ba(OH)₂ 2·10^–4 mol·dm^–3, HClO₂ 2·10^–2 mol·dm^–3 oraz HClO 2·10^–4 mol·dm^–3.

Do probówki z podanym roztworem wodorotlenku baru dodano tymoloftaleinę. Po wstrząśnięciu zawartość naczynia przelano do zlewki i dodano 595 cm³ wody destylowanej.

Napisz, co zaobserwowano w wyniku rozcieńczenia roztworu? Swoją odpowiedź uzasadnij odpowiednimi obliczeniami.

W celu ustalenia struktury cząsteczek alkenów poddaje się je procesowi ozonolizy, której schemat zilustrowano poniższym rysunkiem.

Na rysunku tym R₁÷R₄ oznaczają ugrupowania węglowodorowe lub atomy wodoru.

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2012.

Podaj nazwę systematyczną węglowodoru oraz narysuj wzór półstrukturalny jego cząsteczki, z której w wyniku procesu ozonolizy powstają cząsteczki acetonu.

W celu ustalenia struktury cząsteczek alkenów poddaje się je procesowi ozonolizy, której schemat zilustrowano poniższym rysunkiem.

Na rysunku tym R₁÷R₄ oznaczają ugrupowania węglowodorowe lub atomy wodoru.

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2012.

Podaj nazwy systematyczne organicznych produktów ozonolizy węglowodoru o nazwie 1,5-dimetylocykloheksa-1,4-dien.

Schemat biochemicznego procesu, w wyniku którego β-D-glukopiranoza przekształcona zostaje w kwas D-glukonowy ilustruje rysunek poniżej:

Na podstawie: J. Kączkowski, Podstawy biochemii, Warszawa 1976.

Produktem przemiany oznaczonej na schemacie cyfrą 1 jest lakton X (cykliczny ester), w cząsteczce którego atom węgla o hybrydyzacji orbitali walencyjnych typu sp² jest analogiem anomerycznego atomu węgla w wyjściowej cząsteczce β-D-glukopiranozy.

Narysuj wzór chemiczny cząsteczki związku chemicznego X w projekcji Hawortha.

Schemat biochemicznego procesu, w wyniku którego β-D-glukopiranoza przekształcona zostaje w kwas D-glukonowy ilustruje rysunek poniżej:

Na podstawie: J. Kączkowski, Podstawy biochemii, Warszawa 1976.

Narysuj wzór cząsteczki będącej enancjomerem kwasu D-glukonowego. W tym celu uzupełnij poniższy szablon projekcji Fischera.

Schemat biochemicznego procesu, w wyniku którego β-D-glukopiranoza przekształcona zostaje w kwas D-glukonowy ilustruje rysunek poniżej:

Na podstawie: J. Kączkowski, Podstawy biochemii, Warszawa 1976.

Zgromadzono zestaw kilku odczynników chemicznych: płyn Lugola, NaOH_(aq), KHCO_3(aq), fenoloftaleina, NH_3(aq).

Z podanego zestawu wybierz jeden taki odczynnik, którego użycie pozwoli odróżnić wodny roztwór β-D-glukopiranozy od wodnego roztworu kwasu D-glukonowego. Zapisz stosowne obserwacje – uzupełnij tabelę.

W temperaturze 25 ⁰C stała równowagi reakcji dysocjacji kwasu chlorowego(III) ma wartość 1,1∙10^–².

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Oblicz, jakie powinno być sumaryczne stężenie molowe jonów H⁺ oraz Cl^– w roztworze kwasu solnego, aby wartość pH tego roztworu była identyczna, jak roztworu kwasu chlorowego(III) o stężeniu 0,1 mol∙dm^–³? Wynik obliczeń podaj z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku.

W dwóch różnych probówkach umieszczono wodne roztwory właściwe fenolu i acetonu. Następnie do każdego z naczyń dodano kolejno płyn Lugola (wodny roztwór zawierający jod i jodek potasu) oraz roztwór wodorotlenku sodu.

Uzupełnij pola tabeli wyrazami charakteryzującymi zawartość każdej z probówek w danym momencie doświadczenia: bezbarwny, szafirowy, brunatny, niebieski, żółty osad, ceglasty osad.

Związki karbonylowe mogą być stosowane w reakcjach otrzymywania alkoholi, przy czym proces taki prowadzi się z udziałem tzw. związku Grignarda, którego przykładem może być bromek etylomagnezowy (CH₃CH₂MgBr). Ogólny schemat opisanej przemiany ilustruje rysunek:

Na zamieszczonym schemacie R, R₁ oraz R₂ są resztami węglowodorowymi lub atomami wodoru.

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2012.

Podczas reakcji pewnej substancji X z opisanym w informacji wstępnej związkiem Grignarda uzyskano alkohol o najwyższej możliwej rzędowości. W jego cząsteczce atom węgla z najsilniej zaznaczonym cząstkowym ładunkiem dodatnim łączy się z trzema takimi samymi podstawnikami alkilowymi.

Napisz nazwę systematyczną związku X.

Związki karbonylowe mogą być stosowane w reakcjach otrzymywania alkoholi, przy czym proces taki prowadzi się z udziałem tzw. związku Grignarda, którego przykładem może być bromek etylomagnezowy (CH₃CH₂MgBr). Ogólny schemat opisanej przemiany ilustruje rysunek:

Na zamieszczonym schemacie R, R₁ oraz R₂ są resztami węglowodorowymi lub atomami wodoru.

Na podstawie: J. McMurry, Chemia organiczna, Warszawa 2012.

W pewnych warunkach przeprowadzono utlenianie metanolu. Uzyskany produkt X poddano reakcji z chlorkiem metylomagnezowym i uzyskano najbliższy homolog Y wyjściowego substratu opisanego ciągu przemian.

Narysuj wzory grupowe związków chemicznych X oraz Y.

Roztwory wodne o wartości pH poniżej 3,2, zawierające oranż metylowy mają barwę czerwoną, a o wartości pH powyżej 4,4 – żółtą.

Na podstawie: W. Mizerski, Tablice chemiczne, Warszawa 2013.

Określ, jaką barwę przyjmie oranż metylowy w roztworze uzyskanym w wyniku zmieszania 10 cm³ roztworu wodorotlenku potasu (0,001 mol∙dm^–³) z 10 cm³ roztworu kwasu solnego (0,05 mol∙dm^–³)? Odpowiedź uzasadnij obliczeniami.

W 300 cm³ pewnego roztworu kwasu bromowodorowego znajduje się 2,71·10²⁰ anionów bromkowych.

Ustal na podstawie niezbędnych obliczeń wartość pH tego roztworu. Wynik podaj z dokładnością do pierwszego miejsca po przecinku.