DWMED

Arsen z siarką tworzy różne rodzaje siarczków.

Ustal wzory: elementarny (empiryczny) oraz rzeczywisty tego z nich, w którym stosunek wagowy arsenu do siarki równy jest 75:32, a próbka zawierająca 1,5∙10²³ cząsteczek tego związku chemicznego waży 107 g.

W pewnym tlenku o stałym stanie skupienia drugi z pierwiastków stanowi 46,7% masy, a jeden mol tego związku chemicznego ma masę równą 60 g.

Określ wzór sumaryczny opisanego tlenku.

W jednym z tlenków siarki zawartość tlenu wynosi 20% (procenty masowe).

Ustal jego wzór rzeczywisty, jeśli wiadomo, że jest on taki sam jak wzór empiryczny.

Siarczki to związki chemiczne zbudowane z atomów siarki oraz innych pierwiastków chemicznych o wzorze ogólnym A_xS_y.

Ustal wzór empiryczny siarczku antymonu, w którym stosunek wagowy antymonu do siarki wynosi 61:24.

Dwa pierwiastki chemiczne leżące w tej samej grupie układu okresowego wchodzą w skład tlenku X, w którym ich stosunek wagowy równy jest 2:3, natomiast molowy 1:3. W reakcji z wodą tlenek ten tworzy dwuprotonowy kwas, w cząsteczce którego wymienione pierwiastki pozostają względem siebie w stosunku wagowym 1:2.

Ustal wzór sumaryczny tlenku X oraz kwasu – produktu reakcji tlenku z wodą.

W wyniku przebiegu reakcji chemicznej 15,03 g heksatlenku pewnego pierwiastka chemicznego X (któremu w tlenku tym przypisuje się stopień utlenienia równy VI) z wodnym roztworem wodorotlenku potasu uzyskuje się z 86-procentową wydajnością równomolową mieszaninę dwóch soli o masie 20,2 g. W anionie pierwszej z nich atomowi centralnemu przypisuje się stopień utlenienia równy V, a drugiej VII.

Wykonując stosowne obliczenia, ustal symbol pierwiastka chemicznego X, a następnie podaj wzór elementarny oraz rzeczywisty opisanego heksatlenku.

Przeprowadzono analizę elementarną 310 mg próbki pewnego związku organicznego. Wyniki eksperymentu zebrano w tabeli.

Ponadto ustalono, że w skład każdej jego cząsteczki wchodzi również jeden atom fosforu oraz jeden atom siarki. W poddanej analizie próbce sumaryczna liczba atomów tych dwóch pierwiastków chemicznych była równa 1,505∙10²¹.

Ustal wzór rzeczywisty związku organicznego poddanego analizie.

W 5,85 g kryształów substancji o wzorze X(H₂PO₄)₂ znajduje się 4,515·10²² jonów.

Na podstawie odpowiednich obliczeń ustal symbol pierwiastka X, którego jon buduje opisany związek chemiczny.

W cząsteczce pewnego kwasu siarka stanowi 32,99% masy, natomiast stosunek wagowy wodoru do tlenu wynosi 1:64. Wiadomo, że próbka tego związku chemicznego o masie równej 48,5 g zawiera 1,505∙10²³  cząsteczek.

Określ jego wzór sumaryczny.

W pewnym hydracie siarczanu(VI) glinu na jeden jon Al³⁺ przypada 9 cząsteczek wody, a jednocześnie na jeden jon SO₄^2- przypada 6 cząsteczek wody.

Ustal wzór sumaryczny opisanego hydratu.

Hydraty to związki chemiczne, w skład których wchodzi zwykle sól oraz tzw. woda hydratacyjna. Na przykład we wzorze ogólnym hydratu CuSO₄·xH₂O wielkość x to liczba moli wody hydratacyjnej przypadająca na jeden mol siarczanu(VI) miedzi(II).

Ustal wzór hydratu siarczanu(VI) miedzi(II), w którym siarka stanowi 14,95% masy. Podczas wykonywania obliczeń przyjmij, że masa mola miedzi wynosi 64 g.

Hydraty to związki chemiczne, w skład których wchodzi zwykle sól oraz tzw. woda hydratacyjna. Na przykład we wzorze ogólnym hydratu CuSO₄·xH₂O wielkość x to liczba moli wody hydratacyjnej przypadająca na jeden mol siarczanu(VI) miedzi(II).

Ustal wzór hydratu chlorku magnezu, jeśli wiadomo, że w jego sieci krystalicznej aniony stanowią 54,2% masy.

Hydraty to związki chemiczne, w skład których wchodzi zwykle sól oraz tzw. woda hydratacyjna. Na przykład we wzorze ogólnym hydratu CuSO₄·xH₂O wielkość x to liczba moli wody hydratacyjnej przypadająca na jeden mol siarczanu(VI) miedzi(II).

Ustal wzór hydratu siarczanu(VI) magnezu, w którym woda hydratacyjna stanowi 51,23% masy.

Pierwiastek metaliczny M stanowi 21,9% masy hydratu o wzorze M(NO₃)₂ · 4H₂O.

Ustal symbol tego pierwiastka metalicznego.

W wyniku ogrzewania próbki pewnego hydratu siarczanu(VI) żelaza(II) o masie 1,39 g uzyskano 630 mm³ wody destylowanej (1013 hPa, 277 K).

Ustal wzór hydratu poddanego odwodnieniu.